Βρισκόμαστε μόλις τέσσερις ημέρες στην προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές στη Γαλλία και οι βεντέτες ήδη ξεκίνησαν, καθώς ο ταπεινωμένος από τις Ευρωεκλογές, Εμανουέλ Μακρόν προκήρυξε την Κυριακή κοινοβουλευτικές εκλογές, ελπίζοντας να ανακόψει την άνοδο της ακροδεξιάς.
Οι αντίπαλοί του Μακρόν στις εκλογές στη Γαλλία προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την ιστορική στιγμή για να παραμερίσουν τις εχθρότητες και να ενωθούν - αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως είχε προγραμματιστεί.
- Στο κύριο κεντροδεξιό κόμμα της χώρας, ο υπό πολιορκία ηγέτης μπήκε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος ισχυριζόμενος ότι ήταν ακόμα επικεφαλής, μέχρι που εμφανίστηκε ένας αντίπαλος με ένα εφεδρικό κλειδί για να αποδείξει ότι δεν ισχύει αυτό πλέον.
- Στην άκρα δεξιά, δύο εξέχουσες προσωπικότητες κατέβηκαν σε πόλεμο, με τη μία να κατηγορεί την άλλη ότι έκανε «το παγκόσμιο ρεκόρ για προδοσία».
- Στα αριστερά, έχει συναφθεί συμφωνία συνεργασίας και τα μέρη φαίνεται να σκοπεύουν να αφήσουν πίσω τις διαφορές τους - αλλά οι εντάσεις εξακολουθούν μεταξύ δύο προσώπων, τόσο από πλευράς προσωπικότητας όσο και ζητημάτων, όπως η Ουκρανία και η Γάζα.
Οι δημοσκοπήσεις και η ανάλυση των αποτελεσμάτων της περασμένης Κυριακής υποδηλώνουν ότι μια ενωμένη αριστερά και μια ενισχυμένη ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση θα μπορούσαν να εξαλείψουν τον συνασπισμό υπέρ του Μακρόν από τον χάρτη - πράγμα που σημαίνει ότι η μόνη ευκαιρία του προέδρου να αποφύγει μια συντριπτική ήττα είναι να στοιχηματίσει στον διχασμό μεταξύ των αντιπάλων του.
Οι γαλλικές εκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους - στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου. Για να επιτύχουν, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να είναι σε θέση να συνενωθούν, ειδικά καθώς τα μικρότερα κόμματα εξαφανίζονται στον πρώτο γύρο.
Στις Ευρωεκλογές την Κυριακή το βράδυ, βγήκαν 38 ξεχωριστές λίστες υποψηφίων στη Γαλλία. Τώρα, καθώς ο πανικός έχει κατακλύσει την πολιτική σκηνή, οι ηγέτες της αριστεράς και της δεξιάς προσπαθούν να μειώσουν αυτό το νούμερο σε... τρία για τις κοινοβουλευτικές εκλογές.
Εκλογές στη Γαλλία: Συντηρητικό lockdown
Το βραβείο για παράλογες γελοιότητες πηγαίνει στους συντηρητικούς Les Républicains. Ο ηγέτης Ερίκ Σιοτί πυροδότησε ένα εσωτερικό πραξικόπημα προτείνοντας στο κόμμα να συνεργαστεί με την ακροδεξιά για να νικήσει τον Μακρόν. Πολλοί από τους πιστούς του κόμματος αναστατώθηκαν όταν άκουσαν μια τέτοια στάση από έναν ηγέτη του κόμματος του Ζακ Σιράκ, ο οποίος, στην τελευταία του ομιλία ως πρόεδρος το 2007, προέτρεψε τους υποστηρικτές του «να μη συμβιβαστούν ποτέ με τον εξτρεμισμό».
Της εξέγερσης κατά του Σιοτί ηγήθηκε η Γενική Γραμματέας του κόμματος Άννι Ζενεβάρ, η οποία συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση της πολιτικής επιτροπής του κόμματος την Τετάρτη παρά τις διαμαρτυρίες του Σιοτί ότι δεν είχε δικαίωμα να το κάνει. Στη συνέχεια ο Σιοτί έκανε ό,τι θα έκανε οποιοσδήποτε είναι στα καλά του: Κλείστηκε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος καθώς οι συνάδελφοί του προσπαθούσαν να τον διώξουν.
Η πολιτική επιτροπή αναγκάστηκε να συνεδριάσει σε ξεχωριστό χώρο - αλλά τελικά ψήφισε ομόφωνα την αποβολή του Σιοτί. Οι αντίπαλοί του επέμεναν ότι θα τον βγάλουν έξω στο τέλος: «Θα καλέσουμε ασθενοφόρο αν χρειαστεί», αστειεύτηκε η αντιπρόεδρος του κόμματος Φλοράνς Πορτελί.
Στη συνέχεια, η Ζενεβάρ εμφανίστηκε στα κεντρικά γραφεία των Les Républicains με ένα εφεδρικό κλειδί. Ο αποκλεισμένος αρχηγός έκανε μια βαρετή εμφάνιση στο παράθυρο του γραφείου του την επόμενη μέρα για να πει στον Τύπο ότι ήταν ακόμα στη δουλειά. Ερωτηθείς αν είχε πλήρη πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του κόμματος, απάντησε: «Σχεδόν». Κάτι που σχεδόν σίγουρα σήμαινε «όχι».
Επιμένοντας, ο Σιοτί δημοσίευσε ένα βίντεο με τον εαυτό του στο γραφείο του σε ένα επικό soundtrack, ισχυριζόμενος ότι θα επέστρεφε στη δουλειά για τη Γαλλία. Αρκετοί Γάλλοι σχολιαστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνέκριναν την αψήφισή του με τη στάση του Αλ Πατσίνο στην ταινία Scarface.
Όπως και να έχει, οι Les Républicains φαίνεται να έχουν υποστεί ένα μοιραίο σχίσμα.
Εκλογές στη Γαλλία: Πρώτα η οικογένεια και μετά το κόμμα
Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και στο στρατόπεδο της ακροδεξιάς. Και όπως τόσα πολλά έντονα δράματα, καταλήγει στους οικογενειακούς δεσμούς.
Αφού ο Μακρόν προκήρυξε τις πρόωρες εκλογές, η Μαριόν Μαρεσάλ του κόμματος Reconquest συζήτησε τη δημιουργία ενός ενιαίου ακροδεξιού μετώπου με τον Ζορντάν Μπαρντελά του Εθνικού Μετώπου. Αυτό θα ήταν ένα μεγάλο πραξικόπημα - η Μαρεσάλ, η οποία είναι ανιψιά της υποψήφιας για την προεδρία του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν λε Πεν, πίσω στο μαγαζί της θείας της.
Θα είχε επίσης ενισχύσει τους αριθμούς της ακροδεξιάς, επιτρέποντας στο Reconquest να προσθέσει το 4% του στο 33% του Εθνικού Μετώπου. Αλλά η αρχική σύνδεση απέτυχε λόγω του ιδρυτή του Reconquest, Έρικ Ζεμούρ, που έχει καταδικαστεί για ρητορική μίσους πολλές φορές. Οι εντάσεις μεταξύ Μαρεσάλ και Ζεμούρ έγιναν εμφανείς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις Ευρωεκλογές με τον Ζεμούρ να επιτίθεται επανειλημμένα στο κόμμα της Λε Πεν, ενώ η Μαρεσάλ απέφυγε να επιτεθεί σε ένα μέλος της οικογένειας.
Τελικά, κάτι έσπασε: η Μαρεσάλ, η άσωτη ανιψιά, έχει εγκαταλείψει τώρα τον Ζεμούρ και κάλεσε τους υποστηρικτές της να ψηφίσουν υποψηφίους που υποστηρίζονται από μια συμμαχία μεταξύ του Εθνικού Μετώπου και των Ρεπουμπλικανών.
Ο Ζεμούρ από την πλευρά του, κατηγόρησε τη Μαρεσάλ ότι έκανε «το παγκόσμιο ρεκόρ προδοσίας». «Είμαι αηδιασμένος και πληγωμένος», πρόσθεσε ο Zemmour ενώ έβγαζε τα βιολιά σε μια τηλεοπτική συνέντευξη την Τετάρτη το απόγευμα, ανακοινώνοντας ότι ο Μαρεσάλ θα αποβληθεί από το Reconquest. «Όταν τελειώσει, τελείωσε. Όταν πληγώνομαι, όταν με προδίδουν, μένω σιωπηλός και γιατρεύω τις πληγές μου», θρήνησε ο απορριφθείς Ζεμούρ.
Γαλλικές εκλογές με γάμο αριστερού βολέματος
Αριστερά, τα κόμματα εμφανίζονται πιο πρόθυμα να αφήσουν πίσω τους διαπληκτισμούς τους - τουλάχιστον προς το παρόν.
Πριν από δύο χρόνια, τα τέσσερα κύρια κόμματα της αριστεράς - οι Κομμουνιστές, οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι και το κίνημα Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) του Ζαν-Λικ Μελανσόν - συμφώνησαν να διευθύνουν ένα ενιαίο αριστερό μέτωπο, επιτρέποντάς τους να υπερδιπλασιάσουν το σύνολο τους στην Εθνοσυνέλευση και να εμποδίσουν τον Μακρόν να εξασφαλίσει την πλειοψηφία.
Αλλά η συμμαχία δεν επέζησε, και κάθε συνιστώσα δύναμη συμμετείχε χωριστά στις Ευρωεκλογές, διαφωνώντας για τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα και για την ενσωμάτωση στην ΕΕ. Ο συνασπισμός κατέρρευσε μετά την επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, όταν οι τρεις πρώην εταίροι του LFI είπαν ότι δεν μπορούσαν πλέον να συνεργαστούν με το αριστερό κίνημα λόγω της απροθυμίας του να χαρακτηρίσει τη Χαμάς ως τρομοκρατική ομάδα.
Η βασική τριβή είναι μεταξύ του σκληροπυρηνικού αριστερού Μελανσόν και του σοσιαλδημοκράτη Ραφαέλ Γλιξμάν, ο οποίος ηγήθηκε της λίστας που υποστηρίζεται από τους Σοσιαλιστές στην ευρωπαϊκή εκστρατεία. Ο Γλιξμάν υποσχέθηκε ότι «δεν θα υπήρχε επιστροφή» στη συνεργασία με τον Μελανσόν μετά τις εκλογές στην ΕΕ, τονίζοντας την απόρριψή του για τη διχαστική πολιτική του τελευταίου. Αλλά ακόμη και οι διαιρέσεις που χαρακτηρίστηκαν ως αγεφύρωτες λιγότερο από μια εβδομάδα πριν, φαίνεται να έχουν χάσει τη σημασία τους με την προοπτική να κερδίσουν έδρες στην Εθνοσυνέλευση. Η γαλλική αριστερά συμφώνησε τώρα για άλλη μια φορά να υποβάλει ενιαίες λίστες υποψηφίων σε κάθε εκλογική περιφέρεια στην ηπειρωτική Γαλλία.
Σε αντίθεση με το στρατόπεδο υπέρ του Μακρόν, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό Γκάμπριελ Ατάλ, και την Εθνική Συσπείρωση, η οποία υποστηρίζει τον Μπαρντελά να ηγηθεί της κυβέρνησης, η αριστερά αποφεύγει προς το παρόν το ζήτημα της ηγεσίας.
Ίσως είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να δημιουργήσει ακόμα μέσα στο διασπασμένο πολιτικό τοπίο της Γαλλίας.
Με πληροφορίες από Politico
