ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, παρά με φλέγμα, οι New York Times παρατηρούν ότι αν για κάτι θα μείνει αξέχαστη η Μελάνια Τραμπ, θα είναι για το ότι εισήλθε στον Λευκό Οίκο τελευταία και εξήλθε πρώτη, έχοντας ήδη πακετάρει από καιρό τις πολυτελείς αποσκευές της.
Και η αλήθεια δεν απέχει καθόλου από το σχόλιο: η Μελάνια Τραμπ, άλλοτε μοντέλο από τη Σλοβενία, «προσγειώθηκε» στον Λευκό Οίκο ως αίνιγμα. Πάνω σε μία εξαιρετικά δύσκολη, αλλά παραγωγική για τις γυναίκες στις ΗΠΑ και τον πλανήτη, συγκυρία, πάνω στην ορμή του #MeToo.
Ήταν τέτοιες οι προσδοκίες και η στήριξη σ' εκείνην που το Twitter από τη μέρα της ορκωμοσίας δεν άφησε το ντροπιαστικό hashtag #PoorMelania να τρεντάρει περισσότερο από μία εβδομάδα. Όλοι πίστευαν στην ανατροπή, στην έκπληξη, στο θαύμα σχεδόν. Ότι μια γυναίκα στη σκιά ενός εξόφθαλμα κακοποιητικού συζύγου θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, να αρθρώσει λόγο, να χρησιμοποιήσει την απόσταση από τις καταστάσεις που τον εξέθεταν ως όπλο στην αντιστροφή της εικόνας.
«Νομίζω ότι ήταν μία απρόθυμη Πρώτη Κυρία σκοπίμως. Για το καλό του συζύγου της», δήλωσε σε συνέντευξη του ο R. Couri Hay, εξπέρ της επικοινωνίας και παλιός γνώριμος της Μελάνια.
Με τη Μισέλ Ομπάμα να έχει δημιουργήσει ένα διαφορετικό, δυναμικό πρότυπο στον ρόλο της Πρώτης Κυρίας, οι απαιτήσεις ήταν υψηλές και η σύγκριση μοιραία, όμως, τα νέα δεδομένα που το ζεύγος Τραμπ «κουβαλούσε» στον Λευκό Οίκο υπαγόρευαν ή τουλάχιστον δημιουργούσαν προσδοκίες για κάτι διαφορετικό.
Έτσι κι αλλιώς, η Μελάνια ήταν μια γυναίκα που είτε το ανέφεραν τα media είτε όχι βίωνε μία μάλλον ενοχλητική συζυγική σχέση, με έναν ξεκάθαρα κακοποιητικό άντρα, ο οποίος δεν έκανε καμία προσπάθεια να κρύψει τις συνήθειες, τη βιοθεωρία του ολόκληρη, την πραγματική άποψή του για τις γυναίκες.
Τώρα, μετά από 4 ταραχώδη χρόνια, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τη Μελάνια, η διαφοροποίηση –η πολυαναμενόμενη διαφοροποίηση– απλώς δεν συνέβη ποτέ. Τα media προχωρούν στη διαπίστωση περισσότερο με θλίψη, παρά επικριτικά.
Διαπιστώνουν το μοτίβο που διέπει αυτού του είδους της σχέσης, ζουμάροντας και πάλι με κατανόηση στη σύζυγο που περισσότερο από κάθε άλλη προκάτοχό της στην ιστορία των ΗΠΑ δεν ήθελε να αναλάβει τα καθήκοντα που αντιστοιχούσαν στη θέση της.
Με διαρκείς αναφορές στη δυσφορία της να στέκεται στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ, με δύο σοβαρές περιπέτειες υγείας που την κράτησαν στο νοσοκομείο για καιρό, με αλλεπάλληλα σκάνδαλα (για τις απιστίες του Τραμπ, για τις αποκαλύψεις για κακοποιητικές σχέσεις του με άλλες γυναίκες, για το μέλλον του μικρού γιου τους, Μπάρον), η Μελάνια βρίσκεται στη δεινή θέση να την ταυτίζουν με το σύζυγό της, να τη θεωρούν ομοούσια με το κέντρο των αποφάσεων του και εν τέλει υποστηρικτική στη φρενίτιδα, στην οποία εξανάγκασε τις ΗΠΑ.
Αξιωματούχοι των ΗΠΑ, πραγματικά έκπληκτοι, περιγράφουν το σοκ που βίωσε η Μελάνια με το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020. Είχε σκοπό στην επόμενη 4ετία να είναι περισσότερο ορατή; Περισσότερο παρούσα και ενεργή; Ήταν στ' αλήθεια σοκαρισμένη ή ήταν μία κίνηση συμπαράστασης προς τον σύζυγό της που δεν έλεγε να αποδεχθεί το αποτέλεσμα;
Και πάλι, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Γιατί πώς να εξηγηθεί το πραγματικό κυνήγι της για νέο σπίτι στη Φλόριντα και η άψογη συναισθηματική της κατάσταση τη μέρα που το Καπιτώλιο έγινε ο τάφος τουλάχιστον 5 ανθρώπων και παραλίγο της Δημοκρατίας; Κανένα αλληλέγγυο συναίσθημα δεν εντοπίστηκε εδώ. Καμία αντίδραση ότι αυτό που συμβαίνει είναι απόλυτα λάθος. Καμία ψυχική σύνδεση με μια Αμερική που είχε πάρει φωτιά με τις ευλογίες του συζύγου της.
Και μετά, η άρνησή της να ξεναγήσει τη νέα Πρώτη Κυρία στον Λευκό Οίκο, άλλη μία εκτός τόπου και χρόνου αντίδραση, ενός ανθρώπου που αγνοεί καταστατικά και Πρωτόκολλα, αδιαφορεί για τις παραδόσεις και τους τύπους που όμως διασφαλίζουν την ομαλότητα και «κλειδώνουν» την υγιή άμιλλα και την αξιοπρεπή ήττα.
Στον κόσμο των social media, μήπως; Μήπως θα μπορούσε να ξεχωρίσει εκεί, εκμεταλλευόμενη τη δημοφιλία της; Όπως παρατηρούν τώρα αναλυτές, διαχρονικά η Μελάνια ήταν η πιο δημοφιλής της οικογένειας των Τραμπ, όμως ήταν μία δημοφιλία αδύναμη και πάντα συγκριτικά με τα λάθη, τις γκάφες και τις απρέπειες των εξ αγχιστείας συγγενών της.
Το δικό της Twitter έπαιρνε μπροστά μόνο όταν έπρεπε να επιτεθεί σε κάποια παλιά άσπονδη φίλη ή όταν όφειλε –ή έτσι νόμιζε– να απαντήσει σε κάποιο γαργαλιστικό κουτσομπολιό.
«Νομίζω ότι η Μελάνια δεν ξέφυγε ποτέ από τη σκιά του συζύγου της για μία σειρά από λόγους», εξηγεί η Katherine Jellison, καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Η ίδια επισημαίνει ότι τις ελάχιστες φορές που η Μελάνια επιχείρησε να βγει μπροστά και να διαφοροποιηθεί, οι προσπάθειες της έμοιαζαν ανίσχυρες και κάποτε αστείες και απολύτως υπαγορευμένες από άτομα που έτσι κι αλλιώς δεν άξιζαν την εμπιστοσύνη της.
Παράξενο, όμως, γιατί ακόμη και οι γκάφες της – για παράδειγμα η μπλούζα με το Pussy Bow ή το ανεκδιήγητο τζάκετ που έγραφε «Εγώ δεν δίνω δεκάρα. Εσύ;», όταν επισκέφθηκε καταυλισμό προσφύγων στο Τέξας, της συγχωρέθηκαν με χαρακτηριστική ευκολία...
«Νομίζω ότι ήταν μία απρόθυμη Πρώτη Κυρία σκοπίμως. Για το καλό του συζύγου της», δήλωσε σε συνέντευξη του ο R. Couri Hay, εξπέρ της επικοινωνίας και παλιός γνώριμος της Μελάνια. «Μετά την αποχώρησή της από τον Λευκό Οίκο θεωρώ ότι θα καταστεί ακόμη πιο αόρατη στο ευρύ κοινό, γιατί αυτό είναι που επιθυμεί», συνεχίζει, τονίζοντας ότι η απερχόμενη Πρώτη Κυρία δεν είχε κανένα πρόβλημα με το φιλάνθρωπο και αλληλέγγυο καθήκον που υπαγόρευσε ο ρόλος της, είχε, όμως, τεράστιο πρόβλημα με την έκθεσή της στον κόσμο.
Σύμφωνα με άλλους αναλυτές, η Μελάνια Τραμπ γνώριζε προκαταβολικά ότι πάντα θα ήταν κάποια που θα βρισκόταν απολογούμενη για τις πράξεις και τα λόγια του συζύγου της. Και ως άνθρωπος που ζει για χρόνια μέσα σ' ένα τέτοιο περιβάλλον γνωρίζει καλά τα όρια της και πότε αυτά μπορούν να τη «στραγγαλίσουν» και να τη ντροπιάσουν.
Η μη παρουσία της όλα αυτά τα χρόνια έρχεται προς επίρρωση των παραπάνω. Άντεξε πολύ περισσότερα, λένε όσοι τη γνωρίζουν, απ' όσα θα μπορούσε να ομολογήσει ανοιχτά. Τη χλεύη, την περιφρόνηση των media (όπως για παράδειγμα η Vogue), την άρνηση του υγιούς κομματιού της αμερικανικής κοινωνίας να εισέλθει στον κόσμο της και να κατανοήσει τις πιέσεις και τους κραδασμούς που υφίστατο.
Γιατί να προσπαθήσει για κάτι περισσότερο από τη στιγμή που τα πάντα είναι προδιαγεγραμμένα; Η πολυτέλεια και η απόσυρση σ' αυτήν μετά από 4 αποπνικτικά χρόνια στον Λευκό Οίκο μοιάζει αρκετή. Και προφανώς είναι, αν αναλογιστεί κανείς, με όση ενσυναίσθηση μπορεί, τον κόσμο και τις αξίες που περιβάλλει την απερχόμενη Πρώτη Κυρία...
Με στοιχεία από τους New York Times