Η πτήση 255 της Northwest, από το Ντιτρόιτ στην Καλιφόρνια με ενδιάμεσο σταθμό το Φοίνιξ, δεν κατάφερε να απογειωθεί περισσότερο από 50 πόδια από το έδαφος πριν συντριβεί σε έναν κεντρικό αυτοκινητόδρομο, λίγο έξω από το πολυσύχναστο αεροδρόμιο Detroit Metro Airport.
Χθες, Τρίτη 16 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από την συντριβή που στοίχισε τη ζωή σε 148 επιβάτες και έξι μέλη του πληρώματος. Από τον τραγικό απολογισμό του έβδομου πιο θανατηφόρου αεροπορικού δυστυχήματος στην αμερικανική ιστορία μόνο ένα άτομο -ένα τετράχρονο κορίτσι- κατάφερε να βγει ζωντανό.
Στην καταστροφική συντριβή της πτήσης MD-82 της Northwest McDonnell Douglas από το Ντιτρόιτ στο Φοίνιξ οδήγησαν πολλές μικρές επιπλοκές: Μια ισχυρή καταιγίδα είχε ξεσπάσει πάνω από το Romulus του Μίσιγκαν τη νύχτα της 16ης Αυγούστου 1987. Το κέντρο ελέγχου, 10 λεπτά πριν την απογείωση, άλλαξε τον διάδρομο αναχώρησης στον μικρότερο από τους τρεις διαθέσιμους. Οι πιλότοι έκριναν πως το αεροσκάφος ήταν πολύ βαρύ για τον διάδρομο αλλά στη συνέχεια δεν μπορούσαν να βρουν νέο, οπότε έπρεπε να επικοινωνήσουν με το κέντρο ελέγχου για οδηγίες, με αποτέλεσμα να υπάρξει επιπλέον καθυστέρηση.
Όταν το αεροσκάφος πήρε άδεια απογείωσης, η πτήση 255 μετρούσε 45 λεπτά καθυστέρηση.
Ο πιλότος και ο συγκυβερνήτης δεν έκαναν όλους τους ελέγχους που προβλέπει η διαδικασία πριν την πτήση, καθώς πιθανολογείται ότι βιάζονταν να προλάβουν να απογειωθούν πριν από την κακοκαιρία που ερχόταν.
Λόγω κακής επικοινωνίας ανάμεσα στους δύο, κανείς τους δεν άνοιξε τα πτερύγια στα φτερά του αεροπλάνου, με αποτέλεσμα το αεροσκάφος να μην πάρει το ύψος που έπρεπε κατά την απογείωση. Έτσι, στο τέλος του αεροδιαδρόμου, χτύπησε πάνω στις κολώνες φωτισμού και σε ένα γραφείο ενοικίασης αυτοκινήτων. Μετά, συνετρίβη σε έναν δρόμο, μισό μίλι μακριά, όπου και τυλίχθηκε στις φλόγες.
Η μόνη επιζήσασα του δυστυχήματος ήταν η 4χρονη Cecilia Cichan, η οποία επέστρεφε στο σπίτι της στο Φοίνιξ μαζί με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδελφό της. Τη βρήκε ένας πυροσβέστης, ο οποίος διατηρεί επαφή μαζί της μέχρι σήμερα. Αν και υπέστη σοβαρά τραύματα, η Cichan επέζησε από το δυστύχημα και σήμερα ζει στην Πενσυλβάνια με τον σύζυγο και το παιδί τους.
Ο πυροσβέστης John Thiede πλησίασε στον τόπο της τραγωδίας εκείνη τη βροχερή νύχτα, άκουσε μουγκρητά και εντόπισε ένα μικρό χέρι μέσα στα συντρίμμια, βρίσκοντας την Cecelia, δεμένη σε ένα αναποδογυρισμένο κάθισμα. Ήταν γεμάτη με αίματα, είχε υποστεί εγκαύματα και είχε σπάσει κόκκαλα, αλλά ήταν ζωντανή.
Στη μοναδική της συνέντευξη, που προβλήθηκε στο ντοκιμαντέρ Sole Survivor του CNN, δήλωσε ότι σκέφτεται το δυστύχημα κάθε μέρα. Έχει μάλιστα ένα τατουάζ με ένα αεροπλάνο MD-82 στον καρπό της και λέει ότι δεν φοβάται τις πτήσεις. Αντιθέτως δηλώνει λάτρης των ταξιδιών. «Το να πετάω δεν με τρομάζει. Έχω αυτή τη σκέψη ότι αν μου συνέβη κάτι κακό μια φορά σε ένα αεροπλάνο, δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Οι πιθανότητες είναι απλώς αστρονομικές», λέει.
Η Cecilia μεγάλωσε στην Αλαμπάμα με την θεία και τον θείο της, οι οποίοι την κράτησαν μακριά από τα μέσα ενημέρωσης και όσους ενδιαφέρονταν για την ιστορία της.
«Σκέφτομαι το δυστύχημα κάθε μέρα. Είναι δύσκολο να μην το σκέφτομαι όταν κοιτάζω στον καθρέφτη. Έχω εμφανείς ουλές, στα χέρια και στα πόδια, καθώς και στο μέτωπό μου», προσθέτει.
H Cecelia ήρθε να προστεθεί στη λίστα παιδιών που έγιναν οι μοναδικοί επιζώντες σε παρόμοιες αεροπορικές τραγωδίες, ενισχύοντας την άποψη ότι τα παιδιά έχουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης σε μια τέτοια περίπτωση.
Σύμφωνα με ειδικούς, τα παιδιά είναι πιο υγιή και πιο ανθεκτικά από τους ενήλικες, η καρδιά τους είναι πιο ισχυρή, ενώ τα κόκκαλά τους αναπτύσσονται ακόμα, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να είναι πιο ελαστικά στα χτυπήματα.
Επιπλέον, λόγω του μικρού μεγέθους του σώματός τους, είναι πιο πιθανό να προστατευτούν από τα καθίσματα σε μία πρόσκρουση και να αποφύγουν τυχόν μοιραία χτυπήματα στο κεφάλι.
Σύμφωνα με τον Ed Galea, καθηγητή μαθηματικών μοντέλων και μηχανικής στο University of Greenwich, ο οποίος πήρε συνεντεύξεις από 2.000 επιζώντες από 105 συντριβές αεροπλάνων, για να αυξήσει κάποιος τις πιθανότητες να να επιζήσει σε ένα αεροπορικό ατύχημα, πρέπει «να είναι προετοιμασμένος», δηλαδή να παρακολουθήσει τις οδηγίες ασφαλείας των αεροσυνοδών πριν από την πτήση και να διαβάσει την σχετική κάρτα στο κάθισμά του.
Και εάν πράγματι το αεροπλάνο πρόκειται να συντριβεί, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να πάρει τη θέση πρόσκρουσης στο κάθισμά του: Το κεφάλι κάτω, οι αστράγαλοι πιο πίσω από τα γόνατα. Η θέση αυτή έχει σχεδιαστεί για να μειώσει τις πιθανότητες να χτυπήσει κάποιος και να μείνει αναίσθητος κατά τη διάρκεια μιας ισχυρής πρόσκρουσης. Το να έχει τις αισθήσεις του είναι ένα καλό πρώτο βήμα για να μπορέσει στη συνέχεια να εκκενώσει το αεροπλάνο.
Με πληροφορίες από Jalopnik, ABC, Moneyreview
