Η εκρηκτική αύξηση των τουριστών στην παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στις γκέισες.
Στην περιοχή Γκιόν, που παραδοσιακά ζουν και εργάζονται οι μυστηριώδεις και απόμακρες γκέισες, οι κάτοικοι ζήτησαν από τον Δήμο να απαγορεύσει στους τουρίστες να μπαίνουν στην περιοχή τους, μετά από καταγγελίες ότι παρενοχλούν επίμονα τις γκέισες. Μετά από μια κάμψη του τουρισμού στο Κιότο, εξαιτίας της πανδημίας, τώρα οι τουρίστες έχουν επιστρέψει για να θαυμάσουν τις ιστορικές τοποθεσίες, τους ναούς και τα μνημεία μιας πόλης που ζει στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής, χωρίς να απαρνιέται το μεγαλειώδες παρελθόν της.
Όμως, οι κάτοικοι του Κιότο βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με ένα δίλημμα, οι τουρίστες όχι μόνο επέστρεψαν, αλλά ο υπερτουρισμός στην πόλη τους έχει δημιουργήσει προβλήματα και ένα από αυτά αφορά τις γκέισες. Οι τουρίστες ξεχύνονται στα στενά δρομάκια της συνοικίας Γκιόν με την ελπίδα να συναντήσουν κάποια γκέισα και να βγάλουν μαζί της μια selfie. Και όταν αυτό συμβεί, συχνά γίνονται βίαιοι, τους τραβούν τα ακριβά κιμονό και με το ζόρι προσπαθούν να τις πείσουν να ποζάρουν για μια φωτογραφία, αναφέρει σε σχετικό άρθρο η εφημερίδα South China Morning Post.
Το Κιότο και ειδικότερα, η συνοικία Γκιόν, είναι η πόλη που ζουν και εργάζονται οι γκέισες. Φορώντας τις παραδοσιακές στολές οι γοητευτικές γκέικο (όπως λένε τις γκέισες στην Ιαπωνία) και οι μάικο (οι μαθητευόμενες γκέισες) τρέχουν από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ στα σοκάκια της Γκιόν, με προορισμό τα εστιατόρια και τα τεϊοποτεία, όπου με χορό και μουσική διασκεδάζουν τους πελάτες τους. Ο δήμος αναμένεται τον προσεχή μήνα να αποκλείσει την περιοχή και θα επιτραπεί η κυκλοφορία μόνο στους κατοίκους, στις γκέισες και τους πελάτες τους, με τους οποίους υπάρχει προγραμματισμένο ραντεβού.
«Οι τουρίστες κάνουν δύσκολη τη ζωή στις γκέισες», λένε οι ντόπιοι, «τους τραβούν τα κιμονό και προσπαθούν να αγγίξουν τα στολίδια στα μαλλιά τους». Καταγγελίες αναφέρουν πως τουρίστες «μπλοκάρουν» τις γκέισες καθώς εκείνες πηγαίνουν για δουλειά, τους κλείνουν το δρόμο και δεν τις αφήνουν να φύγουν, αν δεν φωτογραφηθούν μαζί τους.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γκέισες με τους τουρίστες στο Κιότο έχουν ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια. Το 2019 οι τοπικές Αρχές αναγκάστηκαν να τοποθετήσουν πινακίδες σε τρεις γλώσσες σε σημεία της πόλης, οι οποίες γράφουν πως απαγορεύεται να φωτογραφίζουν τις γκέισες. Η μη συμμόρφωση επιβάλει πρόστιμο 10.000 γιεν (66 δολάρια). Η επάνοδος των τουριστών μετά την πανδημία αναμένεται να είναι σαρωτική στο Κιότο και το 2024 εικάζεται πως θα επισκεφθούν την παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου περισσότεροι από 31.88 εκατ. τουρίστες, αριθμός ρεκόρ για το Κιότο το 2019.
Ο Πίτερ Μακίντος, Καναδός συγγραφέας που ζει στο Κιότο από το 1993 και διοργανώνει εκδηλώσεις με γκέισες, δήλωσε στην SCMP: «Έχουν τοποθετήσει πινακίδες εδώ και λίγα χρόνια που γράφουν πως απαγορεύεται να φωτογραφίζουν τις γκέισες. Όμως, αυτό δεν είναι νόμιμο και όλοι το αγνοούν». Ο ίδιος ανέφερε πως οι γκέισες του έχουν καταγγείλει ότι τουρίστες ρίχνουν στάχτη από τσιγάρα πάνω τους και τους κλέβουν τα στολίδια από τα μαλλιά τους. Μια γκέισα κατήγγειλε πως ένας τουρίστας της πέταξε 10.000 δολάρια και το κλειδί του δωματίου του, αλλά εκείνη τον αγνόησε... Ο Μακίντος είπε, επίσης, πως πολλοί τουρίστες νοικιάζουν κιμονό με την ημέρα για να βγάλουν selfies. «Έχουν τρελή συμπεριφορά. Βρίσκονται κυριολεκτικά εκτός ελέγχου», δήλωσε. Ο μεγαλύτερος αριθμός τουριστών στην Ιαπωνία προέρχεται από τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν και την Κίνα.
Γκέισες, ένα από τα σύμβολα του πολιτισμού της Ιαπωνίας
Γκέισα ιαπωνικά σημαίνει άτομο της Τέχνης. Η παράδοση ξεκίνησε τον 16ο με 17ο αιώνα με τις γκέισες να μαθαίνουν χορό, παραδοσιακά όργανα και τραγούδι. Φορούν το παραδοσιακό κιμονό, το μακιγιάζ τους είναι ιδιαίτερο, βάφονται με λευκή πούδρα και το χτένισμά τους είναι περίτεχνο με πολλά στολίδια. Η πρώτη γυναίκα γκέισα εμφανίστηκε το 1751. Μέχρι τότε τον ρόλο του διασκεδαστή σε εκδηλώσεις είχαν αποκλειστικά άνδρες.
Οι γκέισες ψυχαγωγούσαν τους καλεσμένους στις οικίες της ανώτερης τάξης. Γύρω στο 1800 διαχωρίστηκε το επάγγελμα της εταίρας από αυτό της γκέισας. Μέχρι την δεκαετία του '60 μικρά κορίτσια από την ηλικία των 7 ή 8 ετών εκπαιδεύονταν μέχρι την εφηβεία τους για να γίνουν γκέισες. Όταν όμως η φοίτηση στο σχολείο έγινε υποχρεωτική ο αριθμός των μάικο περιορίστηκε σημαντικά. Στο Κιότο ο αριθμός των μάικο (μαθητευόμενες γκέισες) ελλατώθηκε από 80 σε μόνο 30 από το 1965 μέχρι το 1975.
Πόσο κοστίζει η ψυχαγωγία με μια γκέισα
Συνήθως, οι γκέισες από μικρή ηλικία έμεναν όλες μαζί σε σπίτια που ονομάζονται Okiya. Στις μέρες μας οι γκέισες έχουν τη δυνατότητα να ζουν ανεξάρτητες σε δικό τους σπίτι και να περνούν τη μέρα τους στα Okiya ενώ παράλληλα έχουν οικογένεια, που στηρίζουν με τα έσοδα από την εργασία τους. Η ψυχαγωγία με μια γκέισα κλείνεται σε παραδοσιακό εστιατόριο ή τεϊοποτείο. Το κόστος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως πόσες γκέισες θα συμμετέχουν, τη διάρκεια της ψυχαγωγίας, τον τόπο και το είδος της εκδήλωσης.
Γενικά η ψυχαγωγία με γκέισες θεωρείται ακριβή, μπορεί να κοστίσει από μερικές χιλιάδες δολάρια μέχρι δεκάδες χιλιάδες δολάρια. Για παράδειγμα, στο Τόκιο μια παρέα 4 ατόμων αν θέλει να ψυχαγωγηθεί από μία γκέισα για 2 ώρες θα πληρώσει από 300.000 μέχρι 500.000 γιεν (περίπου από 2.700 μέχρι 4.500 δολάρια) ενώ στο Κιότο οι τιμές είναι λίγο χαμηλότερες και κυμαίνονται από 1.800 μέχρι 3.600 δολάρια. Οι εκδηλώσεις με την συμμετοχή γκέισας είναι ιδιωτικές και κλείνονται εκ των προτέρων, είτε μέσω τοπικών ξεναγών, είτε μέσω ταξιδιωτικών γραφείων.
Με πληροφορίες από Guardian
