Ηεισβολή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να μην επιτρέπει την είσοδο της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, φαίνεται όμως ότι λειτουργεί αντίστροφα στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.
Εκεί σήμερα η Ουκρανία φαίνεται πως θα κερδίσει την πρώτη θέση, για τρίτη φορά στην ιστορία της.
Η ερμηνεία του «Stefania» από την Kalush Orchestra, ένα τραγούδι που φαινομενικά αναφέρεται στη μητέρα του frontman Oleh Psiuk και περιέχει τους στίχους «I'll find my way home, even if all the roads are destroyed», είναι το φαβορί για τον σημερινό τελικό.
Όσοι διαγωνίζονται στη Eurovision δεσμεύονται επίσημα ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πολιτικοποιήσουν την πανευρωπαϊκή γιορτή της μουσικής.
H Ρωσία έχει αποκλειστεί λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Το Politico, καταγράφει τις οκτώ φορές, συμπεριλαμβανομένης της φετινής, που οι συμμετοχές της Ουκρανίας στη Eurovision είχαν πολιτικό χαρακτήρα.
2022
Η EBU, που διοργανώνει τον διαγωνισμό της Eurovision, επέμενε πάντα ότι η ετήσια εκδήλωση είναι αυστηρά απολίτικη και μόνος σκοπός είναι να αναδείξει ότι η μουσική μπορεί να ενώσει την Ευρώπη.
Για το σκοπό αυτό, η EBU κατά καιρούς έχει αναγκάσει τους εκπροσώπους χωρών να αλλάξουν τους στίχους τραγουδιών ή έχει απορρίψει ακόμα συμμετοχές με πολιτική χροιά.
Όμως, με τον φετινό διαγωνισμό στο Τορίνο να διεξάγεται στη σκιά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η δέσμευση της EBU για πολιτική ουδετερότητα μπαίνει σε νέες περιπέτειες.
Οι Kalush Orchestra της Ουκρανίας έγραψαν το «Stefania» πριν από την εισβολή, αλλά το τραγούδι εμπεριέχει ένα καλυμμένο πατριωτικό συναίσθημα: «Mother Stefania, Stefania mother. The field is blooming, but her hair is going gray».
Το τραγούδι φέρεται να είναι αφιερωμένο στη μητέρα του frontman Psiuk, αλλά οι στίχοι ακούγονται πολύ σαν να γράφτηκαν για την πατρίδα του. Η «Stefania» πέρασε στον ημιτελικό της Eurovision την Τρίτη και είναι πλέον το σταθερό φαβορί για τον αποψινό τελικό.
Η συμμετοχή της Ουκρανίας αναμένεται να σαρώσει με πόντους αλληλεγγύης από την ψηφοφορία του κοινού, που αποτελεί το 50% της τελικής βαθμολογίας.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη επιλογή της χώρας για τον φετινό διαγωνισμό. Το συγκρότημα ήρθε δεύτερο στο Vidbir, τον εθνικό διαγωνισμό της Ουκρανίας.
Νικήτρια ήταν η Alina Pash, με το τραγούδι της «Tini Zabutykh Predkiv» (Σκιές των ξεχασμένων προγόνων) ένα εθνικιστικό τραγούδι για τα δεινά της Ουκρανίας στο πέρασμα των αιώνων. Όμως, έγινε γνωστό η τραγουδίστρια παραβίασε τον ουκρανικό νόμο και το 2015 ταξίδεψε στην Κριμαία από τη Ρωσία. Η συμμετοχή της ακυρώθηκε.
Στο Τορίνο δεν θα παραβρεθούν όλα τα μέλη της μπάντας: ο Vlad Kurochka, γνωστός και ως MC KylymMen, κλήθηκε να υπηρετήσει στον αμυντική δύναμη της Ουκρανίας.
Εάν η Ουκρανία κερδίσει σήμερα, θεωρητικά θα πρέπει του χρόνου να διοργανώσει τον μεγάλο διαγωνισμό τραγουδιού, αλλά με τον πόλεμο σε πλήρη εξέλιξη, αυτό το ζήτημα δεν απασχολεί κανέναν όπως είναι φυσικό.
2019
Η ποπ σταρ Maruv κέρδισε τον εθνικό διαγωνισμό Vidbir με το τραγούδι της «Siren Song» αλλά επικρίθηκε καθώς ταξίδεψε για μία εμφάνιση στην Ρωσία με τον τότε Ουκρανό αντιπρόεδρο, Vyacheslav Kyrylenko να αναρτά στο twitter πως «Εκπρόσωπος της Ουκρανίας δεν μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης που κάνει περιοδεία σε επιθετικά προσκείμενη χώρα ή σχεδιάζει να το κάνει στο μέλλον.»
Η Maruv αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό λέγοντας μέσω Facebook ότι της ασκήθηκε πίεση να υπογράψει αυτό που περιέγραψε ως άδικο και υπερβολικά περιοριστικό συμβόλαιο προκειμένου να παραστεί στον διαγωνισμό.
Η δεύτερη και η τρίτη συμμετοχή αρνήθηκαν να πάρουν τη θέση της και η Ουκρανία αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τον διαγωνισμό, που έγινε στο Τελ Αβίβ.
2017
Δύο χρόνια νωρίτερα, το 2017, η Ουκρανία φιλοξένησε τον διαγωνισμό της Eurovision, μετά τη νίκη της Jamala την προηγούμενη χρονιά. Μετά από τις αρχικές προτροπές στην Ρωσία να αποσυρθεί, καθώς υπήρχε αντιπαλότητα με την Ουκρανία, η Ρωσία αποφάσισε να στείλει τη συμμετοχή της Julia Samoylova, με το τραγούδι της «Flame Is Burning».
Η Ρωσίδα με το αναπηρικό αμαξίδιο είχε εμφανιστεί ήδη για να ερμηνεύσει τον εθνικό ύμνο στην τελετή έναρξης των Παρολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι το 2014.
Αλλά πριν ξεκινήσει ο διαγωνισμός, οι Υπηρεσίες Ασφαλείας της Ουκρανίας, ανακοίνωσαν ότι την ερευνούν μετά από αναφορές ότι είχε εμφανιστεί στην πόλη της Κριμαίας, Kerch, το 2015 και ταξίδεψε εκεί μέσω της Ρωσίας.
Τελικά, η SBU μπλόκαρε την είσοδο της τραγουδίστριας στην Ουκρανία για τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση της έρευνας. Αν και η EBU επιχείρησε να διαπραγματευτεί με την Samoylova προκειμένου να εμφανιστεί έστω μέσω βίντεο, η Ρωσία αποφάσισε να αποσύρει τη συμμετοχή της.
2016
Το 2016, η Jamala κέρδισε για την Ουκρανία τον διαγωνισμό της Eurovision με τον τραγούδι της «1944». Μιλούσε για την περιπέτεια της προγιαγιάς της που βρέθηκε ανάμεσα στους 240.000 από την Κριμαία, οι οποίοι απελάθηκαν στην Κεντρική Ασία επί εποχής Στάλιν.
Δεδομένης της προσάρτησης της Κριμαίας στη Ρωσία, μόλις δύο χρόνια πριν, πολλοί είδαν το «1944» ως μία αλληγορία της εισβολής του Πούτιν.
Η Ρωσία αντέδρασε λέγοντας ότι το τραγούδι παραβιάζει την αρχή της EBU περί πολιτικού περιεχομένου, όμως η EBU έδωσε στην Jamala το πράσινο φως λέγοντας ότι το «1944» αναφερόταν σε ιστορικά και όχι πολιτικά γεγονότα.
Όταν τελικά η Jamala κέρδισε τον διαγωνισμό, οδηγώντας την Ρωσία στην τρίτη θέση, οι Ρώσοι είχαν οργισμένη αντίδραση.
Η Μαρία Ζαχάροβα εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, πρότεινε ειρωνικά την επόμενη χρονιά να νικήσει ένα τραγούδι για τον Σύριο δικτάτορα Bashar al-Assad.
2014
Το 2014, λιγότερο από δύο μήνες μετά την εισβολή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Κριμαία το κοινό στην Κοπεγχάγη, όπου γινόταν ο διαγωνισμός, γιούχαρε τις Ρωσίδες αδελφές Tolmachevy στον τελικό της Eurovision, αναγκάζοντας την EBU να εισαγάγει τεχνολογία κατά τέτοιων αντιδράσεων.
2007
Το 2007, ο Ουκρανός Andriy Danylko, γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Verka Serduchka, ήρθε δεύτερος με μια εντυπωσιακή ερμηνεία του «Dancing Lasha Tumbai».
Το τραγούδι θεωρήθηκε ως παρερμηνεία του «Russia goodbye», αν και ο Danylko αρχικά (λανθασμένα) ισχυρίστηκε ότι σήμαινε «σαντιγί» στα μογγολικά και μετά παραδέχτηκε ότι αυτό ήταν απλώς ανοησία.
Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Danylko επιβεβαίωσε ότι το τραγούδι του ήταν μία πολιτική δήλωση.
2005
Λίγους μήνες αφότου η δημοφιλής Πορτοκαλί Επανάσταση της Ουκρανίας οδήγησε, τον υποστηριζόμενο από τη Ρωσία πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, εκτός εξουσίας και σε αντικατάστασή του από τον Βίκτορ Γιούστσενκο, η χώρα φιλοξένησε τον διαγωνισμό της Eurovision το 2005.
Η διοργανώτρια χώρα εκπροσωπήθηκε από το συγκρότημα GreenJolly τραγουδώντας το «Together We Are Many».
Το τραγούδι ήταν ένας ύμνος κατά τη διάρκεια της Πορτοκαλί Επανάστασης, με τους στίχους «Όχι στις παραποιήσεις, όχι στα ψέματα. Γιούστσενκο — ναι! Γιούστσενκο — ναι!».
Αλλά αφού οι στίχοι θεωρήθηκαν ότι έχουν έντονο πολιτικό περιεχόμενο, οι GreenJolly ερμήνευσαν τελικά μια τροποποιημένη εκδοχή του κομματιού, τραγουδώντας: «Όχι στις παραποιήσεις, όχι στα ψέματα. Πιστεύουμε - ναι, μπορούμε - να».
Ο ντράμερ του συγκροτήματος φορούσε πορτοκαλί, ενώ ο frontman ένα μπλουζάκι με τον Τσε Γκεβάρα.
2004
Η πρώτη νίκη της Ουκρανίας στη Eurovision, ήρθε το 2004 κατά την δεύτερη συμμετοχή της στον διαγωνισμό.
Η Ρουσλάνα έφερε την πρώτη θέση με το «Wild Dances».Το τραγούδι δεν είχε έναν ευθύ πολιτικό χαρακτήρα αλλά αγκάλιαζε μία μετά -σοβιετική ταυτότητα για την Ουκρανία ανακαλώντας ιαχές από τους Χούτσουλ, φυλή της δυτικής Ουκρανίας.
Με πληροφορίες του Politico
