Ο Σκότ Νίσον ,ο άνθρωπος που διέθετε παχυλό επενδυτικό κεφάλαιο,συλλογή από σπορ αυτοκίνητα και πολυτελή θαλαμηγό ,που έκανε παρέα με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο , τον Μελ Γκίμπσον και τον Τζορτζ Λούκας εγκατέλειψε το 2004 την λαμπερή και άνετη ζωή για να αφιερωθεί στα παιδιά της Καμπότζης.Πούλησε την περιουσία του,ίδρυσε το Ταμείο για τα Παιδιά της Καμπότζης (CCF),μια μη κυβερνητική οργάνωση, με στόχο την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,την εκπαίδευση και τη φιλοξενίαάπορων ή ορφανών παιδιών, και έκανε σπίτι του την Πνομ Πενχ. Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται έξι χρόνια από τότε και εκατοντάδες μικρές και μεγάλες ιστορίες επιτυχίας επιβραβεύουν την επιλογή του.
Τι δηλώνει στο ΒΗΜΑ:
«Η ευτυχία που μου παρείχαν η πολυτέλεια και το χολιγουντιανό γκλάμουρ ήταν πάντα φευγαλέα. Μου άφηνε μια αίσθηση κενού. Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν να μάθω να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου και να αφήσω αμετάκλητα τη" λαμπερή" ζωή σε όσους την επιθυμούσαν. Τώρα κάνω μια δουλειά "αγάπης" και νιώθω τυχερός. Η κοινωνία που άφησα πίσω χάνει σιγά σιγά την ικανότητα της πραγματικής σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων,εκείνης που γεννά την ανθρωπιά μέσα μας»
«Τα παιδιά που βρίσκονται υπό την προστασία μαςέχουν ζήσει πόνο, κακοποίηση και εγκατάλειψη. Κάνω ό,τι μπορώ για να εξασφαλίζω πως πάντα θα έχουν κάποιον να τα στηρίζει. Ο ρόλος μας δεν είναι τα "σώσουμε", αλλά να μένουμε δίπλα τους ενόσω ανακαλύπτουν έναν κόσμο όπου όλα είναι πιθανά»
«Υπάρχει μεγάλη συναισθηματική καταπόνηση. Τείνω να κλείνω μέσα μου τις τραυματικές εμπειρίες μου.Ζω μόνος και ξέρω ότι οι φίλοι από την παλιά μου ζωή δεν θα άντεχαν να ακούσουν, επί παραδείγματι, για την τρίχρονη μικρούλα που κάποιος περιέλουσε με οξύ για να εκδικηθεί τη μητέρα της. Πολλά παρόμοια,βίαια και θλιβερά,περιστατικά φαίνονται ασύλληπτα.Και όμως είναι μπροστά στα μάτια μου»
«Ειλικρινά δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ τι θα γινόταν αν αναγκαζόμασταν να κλείσουμε λόγω έλλειψης πόρων.Συχνάάτομα που διαθέτουν τα μέσα και έχουν κάθε λόγο να βοηθήσουνδεν το κάνουν. Ενώ απλοί άνθρωποι μπαίνουν στην ιστοσελίδα μας www.kambodianchildrensfund.org και προσφέρουν από καρδιάς ό,τι μπορούν περισσότερο. Μας στηρίζουν όμως και φορείς. Πρόσφαταένα πρόγραμμά μας χρηματοδοτήθηκε γενναιόδωρα από το Ιδρυμα "Σταύρος Νιάρχος"»
«Πολλοί πιστεύουν ότι τέτοιες αγαθοεργίες γίνονται για τη δημοσιότητα.Αυτό είναι κυνικό και λάθος.Οι σταρ έχουν τη δύναμη να προσελκύσουν την προσοχή των πολλών σε προβλήματα τα οποία, τουλάχιστον στην Αμερική, ίσως κανείς να μην τα γνώριζε», λέει.
«Το 2003, στη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Καμπότζη, συνάντησα τυχαία ένα εννιάχρονο υποσιτισμένο κορίτσι. Ζητιάνευε στο υπαίθριο εστιατόριο όπου έτρωγα. Της έδωσα χρήματα, αλλά την άλλη μέρα ξανάρθε και ήξερα ότι θα συνέχιζε να έρχεται. Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάτι πιο δραστικό. Κανόνισα να συναντηθώ με τους γονείς της και με μια άλλη οικογένεια παιδιού-ζητιάνου. Εδρασα αμέσως, αλλά και αφελώς. Τους νοίκιασα σπίτι, τους έκανα δώρο ρούχα, μια τηλεόραση και ένα ποδήλατο και φρόντισα να γραφτούν τα παιδιά στο σχολείο. Η συντήρηση των δύο οικογενειών μηνιαίως μού κόστιζε μόλις 80 δολάρια».
"Ανακάλυψα γρήγορα ότι πούλησαν τα πάντα, έπαιξαν τα κέρδη τους στα χαρτιά και έστειλαν τα παιδιά τους πίσω στη ζητιανιά! Συνειδητοποίησα πως αν ήθελα να πετύχω τη διαφορά θα έπρεπε να κάνω κάτι που να μεριμνά ουσιαστικά για τη μόρφωση των παιδιών και να τα βοηθάει να σπάσουν τον φαύλο κύκλο της φτώχειας»
σχόλια