Δεν γνωρίσουμε το πρόσωπο ούτε το όνομά του. Αυτό όμως που ξέρουμε για εκείνον δεν κάνει την ιστορία του λιγότερο τραγική: καταγόταν από το Μάλι, ήταν 14 ετών και είχε πάνω στα ρούχα του ραμμένη την ελπίδα μιας καινούργιας ζωής, στην μορφή ενός σχολικού ελέγχου.
Η ιστορία πάει πίσω στις 18 Απριλίου του 2015 και το φρικτό ναυάγιο στη Μεσόγειο με περισσότερους από 1.000 νεκρούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ.
Η ιατροδικαστής Cristina Cattaneo ασχολείται τα τελευταία χρόνια με την αναγνώριση των σορών των μεταναστών που χάνουν την ζωή τους στη θάλασσα και πήρε την απόφαση να συγκεντρώσει μερικές από αυτές τις ιστορίες σε ένα βιβλίο με τίτλο «Naufraghi senza volto», δηλαδή «Ναυάγια χωρίς πρόσωπο».
Την τραγική ιστορία του 14χρονου έκανε γνωστή όμως στο ευρύ κοινό ο σκιτσογράφος Makkox, που συνεργάζεται με την L'Espress και στις 11 Ιανουαρίου αποφάσισε να αφιερώσει στην Il Foglio ένα σχέδιο για το αγόρι χωρίς όνομα.
Το σκίτσο του Makkox δείχνει ένα μελαχρινό αγόρι να κάθεται στον βυθό της θάλασσας και να δείχνει τον έλεγχό του στα ψάρια, με τον καρχαρία και το χταπόδι να εντυπωσιάζονται βλέποντας πως είχε σε όλα άριστα.
Durante un’autopsia, Cristina Cattaneo,medico legale, trova una pagella piegata con cura,cucita nella povera tasca di un quattordicenne proveniente dal Mali,affogato durante il passaggio nel mediterraneo: la speranza del suo viaggio verso l’Europa.
— MRita Gallozzi (@GallozziMrita) 16 Ιανουαρίου 2019
La pacchia, nn è mai cominciata pic.twitter.com/OYAY80nVly
Στο βιβλίο της η Cristina Cattaneo αναφέρει πως «ο έφηβος φορούσε ένα μπουφάν, ένα γιλέκο, ένα πουκάμισο και τζιν παντελόνι» και πως ο μοναδικός τρόπος για να καταλάβει την ηλικία του ήταν εξετάζοντας την σορό του. Επάνω του δεν έφερε κανένα έγγραφο που να επιβεβαιώνει την ταυτότητά του, αλλά στο εσωτερικό του μπουφάν του είχε ράψει κάτι ακόμη πιο πολύτιμο: έναν σχολικό έλεγχο.
Σε ένα από τα αποσπάσματα του βιβλίου, η ιατροδικαστής αφηγείται τη στιγμή της ανακάλυψης, με το ξεθωριασμένο και διπλωμένο χαρτί που περιείχε τα ονόματα των μαθημάτων στα γαλλικά.
Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό, ούτε θα γίνει ποτέ, γιατί το νεαρό αγόρι αποφάσισε να κρατήσει τόσο προσεκτικά το συγκεκριμένο έγγραφο. Ενδεχομένως το θεώρησε εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή, ένα διαβατήριο για να γίνει αποδεκτός στην κοινωνία που ονειρευόταν να φτάσει. Η πρακτική απόδειξη πως δεν ήταν «απλώς» ένας μετανάστης, αλλά ένας άνθρωπος με ιστορία και δη μορφωμένος.
Με πληροφορίες από La Repubblica
σχόλια