18.11 Κυριακή
Καθαρίζω μια κολοκύθα. Κοτσάνια και φλούδα στην κατσαρόλα, σπόρια και εντόσθια στον κάλαθο των αχρήστων. Τη σάρκα με το υπέροχο, ολόζεστο πορτοκαλί χρώμα την κόβω σε μικρά κυβάκια και τη βάζω σε ένα ταψί με ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι και φύλλα από φρέσκο φασκόμηλο. Καμιά δεκαπενταριά είμαστε, οk. Σκεπάζω το ταψί με αλουμινόχαρτο και ψήνω σε φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου μισή ωρίτσα. Δεν θέλω να καεί ούτε να ξεροψηθεί η κολοκύθα. Θέλω να μαλακώσει, οπότε το προσέχω λίγο. Παράλληλα, όσο ψήνεται στον φούρνο, εγώ φτιάχνω έναν πανεύκολο ζωμό. Στην κατσαρόλα όπου έριξα τις φλούδες και τα κοτσάνια προσθέτω ένα κρεμμύδι μεγάλο, κομμένο, τρία-τέσσερα κλαριά από σέλερι και τρία καρότα κομμένα. Προσθέτω και δύο φύλλα δάφνης, δέκα με δεκαπέντε κόκκους πιπέρι, λίγο αλάτι και περίπου δύο λίτρα νερό. Βράζω για περίπου ένα μισάωρο, όσο θα ψήνεται η κολοκύθα δηλαδή. Στο τέλος, αφού σουρώσω τα λαχανικά, μου μένει ένα όμορφο χρυσπράσινο υγρό, ωραία αρωματισμένο, το οποίο διατηρώ ζεστό σε χαμηλή φωτιά. Σε άλλη κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά (εγώ χρησιμοποιώ μια Le Creuset, είναι η κατάλληλη κατά την άποψή μου για την ελεγχόμενη θερμοκρασία που χρειάζεται για να γίνει το ριζότο) σοτάρω ένα μεγάλο, ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Το κάνω αργά, να μην καεί, να μην ξεροψηθεί. Περιμένω να γίνει διαφανές και μετά ελαφρώς χρυσό. Τότε προσθέτω 300 γρ. ρύζι Carnaroli (σε πολλές συνταγές το προτιμούν από το Αrborio) και ανακατεύω μέχρι όλοι οι κόκκοι ρυζιού να καλυφθούν από το λάδι. Ρίχνω ένα ποτήρι dry βερμούτ και περιμένω να εξατμιστεί το αλκοόλ. Μυρίζει υπέροχα αυτή η διαδικασία.
Αφού μείνει σχεδόν χωρίς υγρό η κατσαρόλα με το ρύζι, προσθέτω δύο κουταλιές από τον ζωμό και ανακατεύω μέχρι το ρύζι να απορροφήσει το υγρό. Επαναλαμβάνω αυτήν τη διαδικασία σιγά-σιγά, ανακατεύοντας, μέχρι να πετύχω τη σωστή υφή που πρέπει να έχει ένα ριζότο: το ρύζι να είναι μαλακό απέξω, αλλά και κάπως ελαφρώς al dente, με έναν παχύρρευστο χυλό να το αγκαλιάζει. Τα ριζότι πρέπει να είναι χυλωμένα. Δεν μπορώ να δώσω περισσότερες οδηγίες σε αυτό το κομμάτι πέραν του ότι το ριζότο θέλει εξάσκηση. Μόλις είναι έτοιμο, το κατεβάζω από τη φωτιά και προσθέτω 50 γρ. Βούτυρο ανάλατο σε θερμοκρασία δωματίου, 150 γρ. τριμμένη παρμεζάνα, την κολοκύθα και ανακατεύω απαλά, ώστε να ενταχθούν τα υλικά στο ριζότο. Τσεκάρω πώς πάμε από αλάτι και πιπέρι και σερβίρω αμέσως, με έξτρα παρμεζάνα. Σκέφτομαι πως αντί για παρμεζάνα θα ταίριαζαν υπέροχα και μερικές λωρίδες από τραγανό προσούτο, ριγμένες σταυρωτά πάνω από το πιάτο. Superfood! Λίγα φαγητά μπορώ να φανταστώ πιο εύκολα και πιο φθινοπωρινά από αυτό. Ο κατήφορος συνεχίζεται με ένα κομμάτι κέικ με υγρή σοκολάτα που κάποιος έφερε στο σπίτι. Όση ώρα πλένω τα πιάτα, σκέφτομαι πόση ανάγκη έχουμε πια αυτή την ησυχία ενός σπιτιού που έχει κλειστή την τηλεόραση, παίζει μια ωραία μουσική κι έχει προσπαθήσει ν’ αφήσει σήμερα τον έξω κόσμο απ’ έξω. Αργά το απόγευμα με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ.
19.11 Δευτέρα
Με το που λέμε «φεύγουμε απ’ τη δουλεια», αρχίζει να βρέχει. Καλή βροχή. Όχι επιθετική αλλά επαρκής να ξεπλύνει, να εκτονώσει, να σε κάνει να θες σπίτι και κλειστούς χώρους. Κατεβαίνουμε για ένα ποτηράκι στο νέο wine bar της περιοχής. Μόλις που προλαβαίνουμε τη γωνιακή θέση και αφήνουμε την ειδικό να επιλέξει ένα κρασί για εμάς, ελληνικό - μόνο ελληνικά έχει εδώ. Μου αρέσει αυτό.
Όπως μου αρέσουν όλα τα μαγαζιά του κέντρου, καινούργια και παλιά. Με ξέρεις, σπάνια φεύγω από το κέντρο. Πάνω-κάτω την ανηφόρα, μέσα-έξω στα δρομάκια, στα νέα και τα παλιά μαγαζιά. Κάποτε νοσταλγούσα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ των προαστίων που δεν έχουμε και που πρέπει να γυρίσεις όλη την περιοχή για να βρεις δέκα υλικά. Τωρα δεν μου λείπει τίποτα και πεισματικά πηγαίνω, ακόμα και όταν δεν θέλω, στα μαγαζιά του κέντρου, έστω και μια γύρα, για να εμψυχώσω αυτούς τους ανθρώπους που έχουν απελπιστεί να κοιτάνε τα μαγαζιά τους άδεια ή να εξαρτώνται από τις διαθέσεις των διαδηλωτών, των Αρχών που κλείνουν τα πάντα και ποιος ξέρει ποιου άλλου! Πίνω, λοιπόν, το κρασάκι μου, έξω βλέπω τη βροχή, εισπράττω χαμόγελα και σκέφτομαι πως πρέπει κανείς πάντα να ελπίζει. Σας φιλώ.
σχόλια