Έρχεται!

16.10 Τρίτη

Τα τελευταία μούρα της χρονιάς, αν είσαι τυχερός, θα σ’ τα δώσει ο μανάβης ο καλός, χωρίς να σας δουν οι υπόλοιποι πελάτες. Θα σου πει «πάρ’ τα», θα είναι μισολιωμένα, δεν θα είναι από κάποιο θερμοκήπιο στην Ολλανδία, αλλά θα τα έχει μαζέψει τυχαία από τους φράχτες του κτήματός του κάποιος γεωργός στη Βόρεια Ελλάδα και θα του τα έχει δώσει τζάμπα, γιατί ποιος θα τα αγοράσει έτσι, μισολιωμένα; Εσύ δεν θα τα ζαλίσεις πολύ.

Παγωτό βανίλια, λίγες μαρέγκες θρυμματισμένες και όσο θα μασουλάς το δικό σου Eton Mess θα σκέφτεσαι όσα θα μαγειρέψεις αυτό το φθινόπωρο που έρχεται. Πού θα μας πάει; Θα έρθει. Και τότε θα δεις... Κρεμμύδια θα καραμελώνουν σε μια βαθιά σκεπασμένη κατσαρόλα για ώρες. Θα τα τελειώνω με λίγο μπαλσάμικο και με αυτά θα γεμίζω την τραγανή μου τάρτα, που θα μοσχοβολάει βούτυρο. Το αριστούργημα για να απογειωθεί θέλει αυγά, κρέμα γάλακτος, λίγο Στίλτον θρυμματισμένο κι έναν δυνατό φούρνο.

Ξεροψημένο μπέικον πάνω σε σαλάτα, με σπανάκι και αχλάδι. Κι άλλα κρεμμύδια, σε στιφάδα που θα βράζουν σιγάσιγά στη χαμηλή φωτιά, ενώ στο δίπλα μίξερ θα αλέθω πατάτες για πουρέ και θα βιάζομαι να τελειώσω όσο το μείγμα είναι ζεστό, παγωτό κανέλα, crumble με φθινοπωρινά φρούτα και σοκολάτα. Δοκίμασέ το με αχλάδι και πικρή Pierre Marcolini!

Χοιρινή πανσέτα μαγειρεμένη με ασιατικό τρόπο και πρασινάδες στον ατμό, –φέτος θα μάθω να την κάνω και κύβο, όπως τα καλά εστιατόρια–, πατάτες ψητές με τη φλούδα που πριν θα τις έχω ψιλοσπάσει, κολοκυθόπιτα και άλλα πειράματα με αυτό το πορτοκαλί θαύμα, κέικ με φουντούκια, old fashioned σε μπάρες γνωστές του κέντρου, ψωμί με μπανάνες, red velvet cake, ριζότο με μανιτάρια, –θα είμαστε μόνο τέσσερις στο τραπέζι και αυτό θα είναι το μόνο πιάτο που θα σερβίρω–, ζωμοί που τους έφτιαξα εγώ, μέσα στους οποίους θα επιπλέουν λίγα ζυμαρικά, κέικ με εσπεριδοειδή, σαρλότ με πραλίνα, μπαμπάδες με ρούμι (πάντα), φασολάδες με λάδι τσίλι, κόκκινα κρασιά και λευκές μπίρες από το Βέλγιο, ψάρι πλακί με φθινοπωρινά λαχανικά όσο προλαβαίνω, ρολό με κιμά που για μαγκιά θα ρίξεις στο μείγμα και λίγα ψιλοκομμένα πορτσίνι, οσομπούκο με ριζό- το μιλανέζε, τυριά, γλυκά κρασιά, τα τελευταία σταφύλια, σύκα παστά από τα νησιά, μυζηθρόπιτες, σφολιάτες γεμισμένες με αλμυρές ή γλυκιές γεμίσεις, ένα υγρό κέικ σοκολάτας με εκείνο το τούβλο (75%) που φυλάς για κάτι τέτοιες στιγμές, μύδια αχνιστά και πατάτες τηγανητές, –μακάρι να μη χρειαστεί να τα μαγειρέψω εγώ και να βρω κάπου που τα φτιάχνουν τέλεια να τα φάω–, καυτερά chicken wings, crepes suzettes (!), φακές με σκουμπρί στο αγαπημένο εστιατόριο, ψάρια ψημένα στη λαδόκολλα με αρωματικά (όταν θα θέλουμε να φάμε ελαφρά), φρέσκα ζυμαρικά να στεγνώνουν στις καρέκλες της κουζίνας όσο θα σοτάρω φύλλα φασκόμηλο σε βούτυρο για να περιχύσω τα ραβιόλι που έφτιαξα, νιόκι στον φούρνο να κολυμπούν σε κόκκινες σάλτσες καλυμμένα με τραγανιστά τυριά, παντζάρια και άλλες ρίζες, μιλφέιγ με σάλτσα καραμέλας και κρεμ πατισερί, μια τούρτα σεράνο από καλό παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο (πολύ σοκολάτα αναφέρω φέτος και δεν θα τα πάμε καλά), σούπες περασμένες από μπλέντερ να γυαλίζουν μες στα πιάτα, bread and butter pudding «πειραγμένη», dulce de leche πάνω σε παγωτά και κέικ, μπισκότα βουτύρου με σκληρή κρυσταλλική ζάχαρη on top, –ελπίζω να πάει κάποιος Λονδίνο ή Σκωτία μεριά και από εκεί να έρθει ένα φρέσκο σακουλάκι με honeycomb, έτσι για να υπάρχει–, απογεύματα με καλό τσάι και όμορφα βιβλία που ήδη έχουν αρχίσει να στοιβάζονται, και φυσικά ετοιμασίες για ακόμα πιο βαριά πιάτα για τον χειμώνα που θα ακολουθήσει.

Καλά μαγειρέματα.

Σας φιλώ.