Τρiτη 06/12
Moυ ζήτησε ο Στάθης απ’ το ατελιέ να γράψω κάτι χριστουγεννιάτικο για ν’ ανέβουμε. Δεν έχω κάνει ούτε μισή προετοιμασία για φέτος και ούτε μπορώ να φανταστώ τι θα κάνω. Επειδή, όμως, σας αρέσει το food & good living porn, όπως και μένα, θα ήθελα να προσποιηθούμε πως ετοιμάζουμε ένα μεγάλο τραπέζι για τις γιορτές, όπως το φανταζόμαστε. Λοιπόν, έξω θα χιονίζει απ’ το προηγούμενο βράδυ. Έτσι ξαφνικά, κι ενώ η θερμοκρασία θα είναι στους είκοσι βαθμούς, θα φυσήξει ένας βοριάς, θα σκοτεινιάσει ο ουρανός, πρώτα θα βρέξει και μετά θ’ αρχίσει το χιόνι. Έξω θα έχει ησυχία, θ’ ακούγεται μόνο το θρόισμα του χιονιού και κάτι σκυλιά από μακριά που θα παίζουν στην παραπάνω πλατεία. Κανείς δεν θα κυκλοφορεί στον δρόμο, όλες οι πατημασιές θα οδηγούν σε πόρτες σπιτιών. Κάθε παράθυρο στις πολυκατοικίες θα βγάζει ένα ζεστό φως. Στην πόρτα του σπιτιού θα είναι ένα στεφάνι από έλατο, που θα έχω αρωματίσει με λίγο αιθέριο έλαιο και που θα κάνει τη σκάλα να μοσχοβολάει. Στο μεγάλο δωμάτιο του σπιτιού (που θα είναι μεγαλύτερο απ’ όσο είναι τώρα) θα υπάρχει αναμμένη μια τεράστια ξυλόσομπα. Μπροστά της ακριβώς, σ’ ένα μεγάλο κόκκινο μαξιλάρι, θα κοιμούνται οι γάτες κι ένα σκυλάκι King Charles Terrier μονιασμένα. Ο χώρος θα μυρίζει πεύκα, δάση, λεβάντες και μια δόση απ’ τα μαγειρέματα, που θα έρχονται από μια κουζίνα κάπου στο βάθος, μια τεράστια κουζίνα - γι’ αυτήν θα μιλήσουμε σε λίγο. Στο μεγάλο δωμάτιο δεν θα υπάρχει χριστουγεννιάτικο δέντρο και άλλες τέτοιες ψευτιές. Ό,τι θα μας περιβάλλει θα είναι αληθινό. Δυο μεγάλα αλεξανδρινά, ένα στο πάτωμα, ένα κοντά στο παράθυρο. Δυο μεγάλες πιατέλες, η μία γεμάτη με γυαλισμένα κόκκινα μήλα και η άλλη με πορτοκάλια που θα τα έχω διακοσμήσει με περίτεχνα σχέδια, φτιαγμένα από γαρίφαλο. Σ’ ένα άλλο σκεύος θα υπάρχει ένα βουνό από κυδώνια. Κάποιος θα σχολιάσει πως τα κυδώνια είναι μόνο για διακόσμηση, αλλά εγώ θα διαφωνήσω και ανάμεσα σε γέλια θ’ απαριθμήσω τις πολλές και ωραίες συνταγές που φτιάχνει κανείς με αυτό το παράξενο φρούτο, που σου φανερώνεται μόνο αν το μαγειρέψεις. Θα έχουμε ανάψει κεριά από νωρίς και τα φωτάκια θα τα έχουμε ήδη στολίσει στα δέντρα που βρίσκονται μπροστά στα παράθυρα του σπιτιού. Οι ξένοι θα χτυπάνε χαρωπά το κουδούνι, φωνές και γέλια στις σκάλες ανεβαίνοντας, κόκκινα μάγουλα, βαριά κασκόλ, δώρα στον οικοδεσπότη. Το σκυλάκι θα σηκώνει το κεφάλι και θα κουνάει την ουρά νευρικά κάθε φορά που κάποιος θα μπαίνει μέσα. Η σόμπα, όμως, θα τον έχει ρουφήξει και δεν θ’ ασχολείται. Οι γάτες ακίνητες. Θα κινηθούν μόνο όταν βγει το παρφέ από συκωτάκια. Ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι θα είναι στρωμένο στην εντέλεια, με λινό τραπεζομάντηλο και matching πετσέτες, καλά σερβίτσια και όμορφα ποτήρια. Θα το έχω στολίσει με πολλά κόκκινα τριαντάφυλλα ή κλαδιά κισσού και ψηλά δωδεκάρια κηροπήγια. Στην κουζίνα τώρα, που θα είναι μια άλλη κουζίνα, όχι αυτή που έχω τώρα, εγώ κι ένας φίλος θα κινούμαστε σ’ έναν χώρο περίπου είκοσι τετραγωνικών μέτρων. Στη μέση θα υπάρχει ένας μεγάλος μαρμάρινος πάγκος. Η μια γωνιά θα είναι ξύλινη.
Πάνω από τους νεροχύτες, ένα μεγάλο παράθυρο θα βλέπει σ’ έναν κήπο που θα έχει παγώσει απ’ τα χιόνια. Στο περβάζι του παραθύρου, γλαστράκια με καλά αρωματικά φυτά, δυο ποτήρια με άλλα, κομμένα, που θα διατηρούνται φρέσκα, κάτι αλεξανδρινά που ξέμειναν και τα δυο ποτήρια κρασί των μαγείρων. Από αυτή την κουζίνα, και όσο μέσα οι υπόλοιποι θα το γλεντάνε, θα βγουν: παρφέ από συκωτάκια πουλιών που θα συνοδεύονται με λίγα cornichons και φρυγανισμένο ψωμί, πηχτή από γουρουνοκεφαλή αρωματισμένη με vinsanto, ξύσμα πορτοκαλιού, κανέλα, γαρίφαλο και πορτοκάλι, παστά ψάρια σερβιρισμένα με ραπανάκια, θαλασσινό αλάτι από την Αμοργό κι εξαιρετικό βούτυρο που κάποιος θα έχει φέρει απ’ το Παρίσι, κροκέτες με μικρά μοτσαρελάκια από βουβαλίσιο γάλα που θα συνοδεύονται με σάλτσα cranberry, σαλάτα με σέλερι, μανιτάρια πορτσίνι, λάδι και λεμόνι, ένα βουνό από κυδώνια και άλλη μια σαλάτα με ραντίτσιο και παρμεζάνα.
Κάποιος θα έχει μεταφέρει από την κουζίνα δώδεκα μπολ με καθαρό κονσομέ, έναν dense ζωμό που κάθε κουταλιά του θα σου κόβει τα γόνατα. Δεν λέω κουβέντα για τα κρασιά, πέραν του ότι θα τα έχει διαλέξει ένας φίλος specialist και θα είναι ακριβώς αυτό που πρέπει για ένα τόσο αλλοπρόσαλλο μενού. Είκοσι τέσσερα ορτύκια που ψήθηκαν σε δυνατή φωτιά και αλείφτηκαν μ’ ένα μείγμα από χυμό ροδιού, σαγκουίνι και μέλι και σερβιρίστηκαν πάνω σε μικροσκοπικές φωλιές από crosti πατάτας, ένα καπνιστό γκάμον που αφού μαριναρίστηκε σε μηλίτη, μετά ψήθηκε σε φούρνο με μουστάρδα και μαύρη πηχτή ζάχαρη, ένα ριζότο με λαχανίδες και πράσα, δύο βουναλάκια από κριτσανιστές πατάτες φούρνου, ένα ασπίκ με χειμερινά λαχανικά. Ίσως και άλλο ένα, μόνο με σπαράγγια και αυγά. Και μόνο για την έκρηξη χρωμάτων.
Δυο πιατέλες με τυριά, τσάτνεϊ και μαρμελάδες και γλυκά κρασιά. Για κάποιον λόγο, στη σημερινή φαντασίωση και στο κεφάλαιο γλυκά θα ήθελα να εντάξω μια γιγαντιαία γυάλα με îles flottantes κι ένα αγγλικό trifle με τζίντζερ και καραμελωμένα μήλα, κι έναν σοκολατένιο κορμό με γέμιση κρέμα κάστανο, και σε αυτό το σημείο κάποιος θα φτιάχνει τους καφέδες. Έξω ακόμα θα χιονίζει και κάποιος άλλος θα βάζει ξύλα στη σόμπα. Οι μουσικές θα είναι πολύ συγκεκριμένες. Πρώτα απαλές, μετά λίγο ρυθμικές, μετά πολύ χαμηλωμένες την ώρα του φαγητού και ακραία μελοδραματικές και ξενόγλωσσες την ώρα των γλυκών.
Όταν θα φεύγετε, θα έχω κατέβει μαζί σας στον δρόμο για να σας αποχαιρετήσω. Πίσω στο σπίτι, όλα θα έχουν μπει στη θέση τους με κάποιο μαγικό τρόπο. Και το επόμενο πρωί ίσως και να έχετε επιστρέψει για να φάμε τα leftovers, όπως συνήθως συμβαίνει. Σας φιλώ.
σχόλια