ΣΑΒΒΑΤΟ 17/9
Δεν ξέρω ποιος φταίει που μου τα φύτεψε στο μυαλό, αλλά όλο το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου πως έφτιαχνα cupcakes. Και να φανταστείς πως δεν με ενθουσιάζουν και πολύ. Όπως ο Μιχάλης αποκαλεί τα macarons μπεζέδες, έτσι κι εγώ ψάχνω κάτι πολύ απλοϊκό να μειώσω αυτή την τρέλα με τα cupcakes. Όμως στον ύπνο μου όλο cupcakes έφτιαχνα, με υπερβολική δόση βουτυρόκρεμας σε χρώματα παστέλ, αρωματισμένη με λεμόνι, λεβάντα και βανίλια. Κάποια στιγμή νομίζω πως στο όνειρο ήρθε και η Martha Stewart. Το επόμενο μεσημέρι τα πράγματα δεν ήταν τόσο ανοιξιάτικα. Στην πυρωμένη Αθήνα ένα κοτόπουλο σωτάρεται για να μαγειρευτεί με λευκό κρασί, σκόρδο και βασιλικό. Αμπελοφάσουλα (τα τελευταία του καλοκαιριού, ελπίζω) μπαίνουν σε νερό που βράζει για ελάχιστο χρόνο και ξεπλένονται με κρύο νερό να μη μαυρίσουν. Αγουρόλαδο, λεμόνι και θαλασσινό αλάτι είναι αρκετά για να μετατρέψουν αυτό το λαχανικό σε παράδεισο. Στο τραπέζι τα σερβίρω μαζί με ντοματίνια και μια κρητική ξινομυζήθρα, σχετικά μαλακή στη γεύση. Τους κολοκυθανθούς τους κάναμε frittata και τους φάγαμε όσο τα υπόλοιμα ετοιμάζονταν. Με φρέσκο δυόσμο και λίγη παρμεζάνα, όχι υπερβολές. Μαζί με το κοτόπουλο, που ψήθηκε στην εντέλεια, και τη σάλτσα από το λευκό κρασί, που είχε γίνει ένα σιρόπι που μύριζε βασιλικό, σκόρδο και θυμάρι, βράσαμε λίγες πατάτες. Συγγνώμη που δεν έχω πρωτότυπα πράγματα να σας πω και καινούριες συνταγές, όμως μπροστά στη θέα αυτού του μενού εγώ δεν ξέρω πολλά υποκατάστατα. Ειδικά αυτή την εποχή του χρόνου. Όλα είναι τόσο αμήχανα, ούτε στην κουζίνα μου να πειραματιστώ δεν θέλω. Πάντως για γλυκό έχουμε τούρτα-παγωτό που την έφτιαξε μια φίλη και την έφερε σε χρόνο ρεκόρ στο σπίτι πριν λιώσει. Δεν πολυσυμπαθώ τις τούρτες-παγωτό, πάντα κάτι αισθάνομαι πως γίνεται λάθος, αλλά αυτή ήταν αρκετά φιλοσοφημένη. Παντεσπάνι αμυγδάλου, παγωτό παρφέ κρέμα, καλή σαντιγί και σιρόπι βύσσινο παντού. Κόλαφος, δεν έμεινε τίποτα.
ΔΕΥΤΕΡΑ 19/9
Aνεβαίνω με το ταξί στα ΒΠ. Το ραντεβού είναι σε φημισμένη ταβέρνα της περιοχής. Εκεί η Λυδία Παπαϊωάννου μας κάλεσε για να είμαστε κριτική επιτροπή στην πρώτη της αποστολή. Οι fans ζήτησαν στο www.missionlydia.gr να μαγειρέψει η Λυδία κάτι πιο εκλεπτυσμένο from scratch. Όταν φτάνω, η Λυδία είναι ήδη στην κουζίνα κάτω από μικρόφωνα και φώτα και προσπαθεί να φτιάξει τη συνταγή, η μαμά της, που είναι στην επιτροπή (χωρίς η κόρη να γνωρίζει), έχει αληθινή αγωνία. Ήταν συγκινητικό. Όσο γινόταν το γύρισμα (για το οποίο δεν θα αποκαλύψω τίποτα, να το δείτε την ερχόμενη Δευτέρα στο MTV και παρακαλώ μη σχολιάσετε αν πάχυνα κι άλλο), εγώ σκεφτόμουν άλλα. Έβλεπα, ας πούμε, το άγχος της Λυδίας και σκεφτόμουν πως τα νέα κορίτσια κάνουν λάθος που αφήνουν τη μαγειρική τελευταία στη λίστα με τις προτεραιότητές τους. Και τώρα τις βάζουν να μαγειρέψουν σε δοκιμασίες. Είναι μεγάλο όπλο, παιδιά, η κατσαρόλα, κόψτε δυο βράδια στην Καρύτση και καθίστε μέσα να μάθετε να φτιάχνετε ένα ψητό κοτόπουλο της προκοπής. Θα σας βγει σε καλό. Πάντως, η Λυδία είναι πολύ καλή, τη συμπαθώ, την έχω καλέσει σε τραπέζι, και εύχομαι να πάνε όλα καλά σε αυτό το νέο project. Μπείτε στο site για περισσότερα. Όσο για μας τους υπόλοιπους που ξέρουμε να μαγειρεύουμε, προτείνω σύνεση αυτό το Σαββατοκύριακο, που κάπως θα έχει δροσίσει. Ακόμα καλοκαίρι είναι. Αφήστε τις μηλόπιτες στην άκρη και πηγαίνετε για μπάνιο. Σας φιλώ.
σχόλια