Τα πρώτα κρύα

Τα πρώτα κρύα Facebook Twitter
0

Πέμπτη 11/10

Ετοιμάζωένα lemon pound cake. Πρόκειται για ένα απλόκέικ με γεύση λεμόνι και παπαρουνόσπορους.Βούτυρο, ζάχαρη, εσάνς λεμονιού, αυγά,φυτικό λάδι, ξύσμα λεμονιού και χυμός,παπαρουνόσποροι, αλεύρι και sourcream. Αυτό είναι φαίνεταιτο μαγικό υλικό που κάνει το κέικ ωραίοκαι υγρό. Καθώς ψήνεται, η κουζίναπλημμυρίζει με ένα υπέροχο άρωμα λεμονιούπου δροσίζει ευχάριστα τα ρουθούνιαμας. Κατά τη διάρκεια του ψησίματοςδιαπιστώνω για άλλη μια φορά πως οφούρνος μου έχει αρχίσει να τα χάνειλίγο. Η πραγματική θερμοκρασία φαίνεταιπως είναι διαφορετική από την αναγραφόμενη.Το καταλαβαίνω από τον τρόπο πουσυμπεριφέρεται το κέικ μέσα στο φούρνο.Πόσο γρήγορα ροδίζει και μετά σκουραίνεινωρίτερα απ' όσο θα 'πρεπε. Ο μόνοςτρόπος να το διορθώσω αυτό είναι νααγοράσω ένα θερμόμετρο φούρνου και νασυντονίσω τη θερμοκρασία του θερμόμετρουμε αυτή του φούρνου. Και σε μεταγενέστεροστάδιο να αγοράσω έναν καινούργιο.Νομίζω πως τα περισσότερα από τα«εργαλεία» της κουζίνας μου έχουναρχίσει να παλιώνουν. Χρειάζομαι ολικήανανέωση και ένα πλυντήριο πιάτων. Ανκαι θα μου είναι δύσκολο να αποχωριστώόλα όσα με τα οποία δουλεύω τόσα χρόνια.Όταν κρυώνει το περνάω με ένα γλάσσοαπό μαρμελάδα βερίκοκο και grandmarnier. Η γεύση είναι καλή.Μου φαίνεται πως του λείπει λίγη ζάχαρηακόμα.

Παρασκευή 12/10

Τοολοκαίνουργιο βιβλίο του Νάιτζελ Σλάτερμόλις έφτασε. Ο τίτλος είναιEating For England, The Delights & Eccentricities of the Britishat the Table. Υπέροχη ιδέα από τον αγαπημένομου συγγραφέα όλων των εποχών. Πρόκειταιγια μια ανάλυση του τρόπου που τρώνε οιΆγγλοι, των διατροφικών τους συνηθειώναλλά και επεξήγηση -σε όλους εμάςφαντάζομαι- των ιδιαίτερων υλικών πουσυνθέτουν τη βρετανική κουζίνα. Gravy,custard, κέτσαπ, ribena,triffles, marmite,liquorice sticks,black pudding,dairylea, PGTips, Haggis,Tobleron, MurrayMints, JellyBabies, JaffaCake (χίλια συγνώμη, δεν έχωιδέα πως λέγονται όλα αυτά στα ελληνικά!),όλα αυτά που για όσους σπούδασαν ή έζησανστην Αγγλία είναι γνωστά, μα στην Ελλάδαδυσεύρετα, αν όχι και ανύπαρκτα. Τοδιαβάζω με μεγάλη απόλαυση. Ο συγκεκριμένοςσυγγραφέας γράφει με τον πιο χαλαρότρόπο, όμως ξέρει τα πάντα και καταφέρνεινα βάζει τη σωστή δόση συναισθήματοςστα κείμενά του, αναγάγοντάς τα από απλάκείμενα για τροφές σε πανέμορφα δοκίμιαγια τον τρόπο που ζούμε. Επίσης γράφεικαι μαγειρεύει χωρίς κανένα κόμπλεξ.Έτσι, στα βιβλία του θα βρείτε τα πάντα.Κανένα ίχνος σνομπισμού προς το απλόφαγητό, αν και, ξαναλέω, γνωρίζει πάραπολλά. Το εξώφυλλο είναι σχεδόνσυγκινητικό.

Σάββατο 13/10

Φαίνεταιπως οι απειλές μου για μετανάστευσηεισακούστηκαν, και σήμερα είναι το πρώτοΣάββατο που ξημερώνει και είναι πραγματικόφθινόπωρο. Κρύο, σύννεφα, υπόσχεσηβροχής. Λίγο σκοτεινά. Κοιτάζω έξω απότο παράθυρο τις γάτες που χοροπηδάνεπαραξενεμένες από την αλλαγή θερμοκρασίας.Τα γατάκια μου έχουν αρχίσει να έχουνπροσωπικότητα. Εντελώς διαφορετικοίχαρακτήρες. Αυτός τη μισεί. Πιστεύω πωςαν λείψω δύο μέρες από το σπίτι θα τηνεκσφενδονίσει από κανένα παράθυρο καιμετά θα χαίρεται τη βασιλεία τουγουργουρίζοντας. Εκείνη είναι πιοwithdrawn. Κυρίως περνά τημέρα της προσπαθώντας να του κρυφτεί,μπας και κοιμηθεί καμιά ώρα. Κάναμε αμάννα τη βγάλουμε από το ντουλάπι με τιςκουβέρτες πέρσι. Για να δούμε τι θα γίνειφέτος. Το μεσημεράκι η βόλτα στο κέντροείναι υποχρεωτική. Καταλήγουμε στοσυμπαθέστατο Salero γιατάπας. Μικρά πιατάκια με μεζέδεςμεσογειακούς και ισπανικό κρασί. Τοσέρβις αυτού του μαγαζιού μου δίνειχαρά.

Κυριακή 14/10

Σήμεραδεν θα μου χαλάσει κανείς την ηρεμίααυτής της μέρας. Ήταν μια δύσκολη βδομάδα,μην κοιτάτε που σας γράφω μόνο τα ωραία.Τα άλλα είναι πολύ ασήμαντα. Η στάχτηφεύγει με το πρώτο φύσημα του αέρα.Καταγράφω μόνο ό,τι μου δίνει χαρά καιζωντάνια. Ό,τι με ρίχνει φροντίζω να τοξεχνώ. Τελειώνω το θαυμάσιο βιβλίο πουδιαβάζω, μαγειρεύω φακές για τους φίλουςμου και καταστρώνω όλες τις ετοιμασίεςγια τα επόμενα μαγειρέματα. Σαςφιλώ.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ