Ανασχηματισμός.

Ο πρωθυπουργός έκανε μια σωστή κίνηση την Κυριακή, επιλέγοντας δύο ανεξάρτητους, μη κομματικούς υποψήφιους για τους δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η επιλογή αποτελούσε έμμεση απάντηση και προς τους «νταβατζήδες» των ΜΜΕ που παρουσίαζαν ως σίγουρες υποψηφιότητες από το «παλιό» ΠΑΣΟΚ, όπως της κυρίας Γεννηματά στην Αθήνα, ενώ συγχρόνως απαιτούσαν ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης.

Ο κ. Παπανδρέου είχε την πρόθεση να μην τους κάνει τη χάρη ούτε στις αλλαγές στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, αναπόφευκτες μετά από εβδομάδες παραλυτικής ανασχηματισμολογίας. Πράγματι, η κυρία Μπιρμπίλη, της οποίας τα τηλεοπτικά παράθυρα ζητούσαν καθημερινά το κεφάλι, παραμένει στη θέση της. Αλλά αυτό είναι ίσως το μοναδικό ευχάριστο νέο από έναν ανασχηματισμό που φλερτάρει με την πολιτική και επικοινωνιακή καταστροφή.

Το οργανωτικό αλαλούμ ξεκίνησε με την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τις περιφέρειες. Απίστευτης προχειρότητας, οι εικόνες ενός παζαριού προσωπικών φιλοδοξιών της τελευταίας στιγμής θα μπορούσαν να συναγωνιστούν μόνο τις συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπου συζητείται επί εβδομάδες η υποψηφιότητα στην Περιφέρεια Αττικής αποκλειστικά, λες και δεν υπάρχει κανένα άλλο εκλογικό θέμα για τον Συνασπισμό ή πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα. Στην πασοκική εκδοχή του φιάσκου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρουσιαζόταν να δέχεται συνεχείς αρνήσεις από στελέχη του ή να άγεται και να φέρεται από τις αποφάσεις τους. Τελικώς, οι εικόνες αυτές επισκίασαν τις υποψηφιότητες Καμίνη-Μπουτάρη, που, μαζί με την υποστήριξη του Π. Τατούλη στην Πελοπόννησο, αποτελούσαν ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις.

Τα χειρότερα δεν είχαν όμως έρθει ακόμη, καθώς την επόμενη μέρα έπρεπε να γίνει και ανασχηματισμός. Ο πρωθυπουργός ήθελε να ανακοινώσει τις αποφάσεις του μετά τα δελτία ειδήσεων των 8, αλλά λίγο μετά τις 9 έγινε αντιληπτό ότι η κυρία Κατσέλη βρισκόταν σε πτήση και δεν ήταν σωστό να αναδομηθεί... στον άερα. Έτσι, αντί για επίσημη ανακοίνωση, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να ξεκινήσουν ημιεπίσημες διαρροές προς τα ΜΜΕ. ΟΙ τελευταίες μεγέθυναν την εικόνα της ανοργανωσιάς, την ίδια στιγμή που η αναβολή της επίσημης ανακοίνωσης έδωσε την ευκαιρία για νέες καραμπόλες και αλλαγές της τελευταίας στιγμής. Έτσι, φτάσαμε στον πρώτο ανασχηματισμό στην ιστορία που ξεκίνησε Δευτέρα και τελείωσε Τρίτη.

Σε επίπεδο ουσίας τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Σε συνθήκες γενικευμένης αναξιοπιστίας απέναντι στα κόμματα και βαθιάς πολιτικής κρίσης, ουσιαστικό βήμα προόδου θα αποτελούσε η είσοδος στην κυβέρνηση προσώπων γενικότερης αποδοχής ,όπως π.χ. ο πρώην αναπληρωτής διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αντ' αυτού, έχουμε στην πραγματικότητα ανακύκλωση του ίδιου στελεχικού δυναμικού με περισσότερη δόση παλαιού ΠΑΣΟΚ. Θλιβερή απομίμηση της -παλαιοκομματικής- πολιτικής Ανδρέα Παπανδρέου, που έδινε ελπίδες σε όλους τους βουλευτές ότι κάποια στιγμή μπορεί να υπουργοποιηθούν, οι εξαγγελίες για περιορισμό των υπουργικών θέσεων ανατράπηκαν πλήρως και στους ήδη υπάρχοντες υφυπουργούς προστέθηκαν άλλοι 11 μαθητευόμενοι μάγοι, στους οποίους θα κάνουν καψόνια οι ανασφαλείς υπουργοί τους.

Ένας πραγματικά δομικός ανασχηματισμός θα έπρεπε να υλοποιεί αυτό που έχει ήδη προταθεί στον κ. Παπανδρέου: όπως γίνεται σε άλλες χώρες, οι ίδιοι υπουργοί να επιλέγουν τους υφυπουργούς-στενούς συνεργάτες τους, αντί για την ελληνική κλοτσοπατινάδα και τα συντροφικά μαχαιρώματα. Ένας γενναίος ανασχηματισμός θα έπρεπε να συμβολίζει αλλαγές στην πολιτική της κυβέρνησης και στην πρόθεση για κάποια μέτρα ανάπτυξης, όταν η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση και ο χειμώνας προβλέπεται πολύ βαρύς για τους πολίτες.  Όμως, ακόμη και αυτά τα στοιχειώδη μάλλον αποτελούν πολυτέλεια για μια κυβέρνηση που πλέον δυσκολεύεται ακόμη και να ανακοινώσει οργανωμένα τους υποψηφίους ή τη σύνθεσή της...