«ΚΑΛΟΣ» ΚΑΙ «ΚΑΚΟΣ» ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ;
Στην «Αυγή» της 20ης Νοεμβρίου δημοσιεύτηκε άρθρο υπό τον τίτλο «Εθελοντισμός, ο φερετζές του νεοφιλελευθερισμού».
Στο παρελθόν, ωστόσο, η ίδια εφημερίδα σωστά είχε εκθειάσει τον εθελοντισμό (π.χ. Κουβανοί γιατροί, εθελοντές πρόσφυγες). Άλλωστε, εθελοντές ήταν όσοι πήγαν στην Ισπανία από όλον τον κόσμο για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία στον εμφύλιο πόλεμο, και φυσικά μόνον ύμνους πλέκει γι' αυτούς.
Ωστόσο, η εμφανής δυσανεξία απέναντι στον εθελοντισμό οφείλεται στην ιδέα ότι υπονομεύει το κοινωνικό κράτος, ότι λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τις δημόσιες πολιτικές. Δεν γνωρίζω κανέναν που να υποστηρίζει ότι το κράτος πρέπει να υποκατασταθεί από εθελοντικές οργανώσεις· και, πάντως, η ύπαρξη προβλημάτων μόνο με διανοητικές ακροβασίες οδηγεί στο κάψιμο των χλωρών μαζί με τα ξερά.
Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη στην Αριστερά, υπάρχει ένας «καλός» και ένας «κακός» εθελοντισμός. Ο καλός είναι ο εθελοντισμός «μας» και ο κακός ο εθελοντισμός «τους». Αυτός ο διχασμός δεν μπορεί να οφείλεται παρά μόνο στο περίφημο ηθικό πλεονέκτημα. Επειδή, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να ανατρέψει τον καπιταλισμό στη χώρα (εκτός κι αν κάνω λάθος), όταν θα γίνει κυβέρνηση, ο εθελοντισμός θα αποκτήσει ως διά μαγείας το ανθρωπιστικό του περιεχόμενο. Το επιχείρημα ότι θα καλύψει μέσω του κράτους όλες τις ελλείψεις (στη δημόσια υγεία, παιδεία, κ.ο.κ.), πέρα από ανέφικτο, οδηγεί στο οξύμωρο ότι δεν θα χρειάζεται ούτε ο «καλός» εθελοντισμός — παλαιόθεν γνωστή, πρωτόγονη σκέψη που πιστεύει ότι ο «ορθολογισμός» θα παραγάγει μια κοινωνία που θα λειτουργεί ως καλοκουρδισμένο ρολόι.
Επιπλέον, είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο εθελοντισμός αναπτύχθηκε πολλές δεκαετίες πριν από την εμφάνιση του νεοφιλελευθερισμού. Επειδή ουδείς θεωρεί τον σημερινό καπιταλισμό πιο απάνθρωπο από εκείνον του 19ου αιώνα και του πρώτου μισού του 20ου, θα ήταν ορθότερο να γραφεί ότι ο εθελοντισμός από τη φύση του είναι φερετζές του καπιταλισμού, και δεν θα χρειάζεται όταν ο καπιταλισμός θα εξαφανιστεί. Δεκτό, αλλά αυτό θα πρέπει να ειπωθεί σε όσους χρειάζονται σήμερα το αίμα των αιμοδοτών, στους τραυματίες σε πολέμους, σε όσους χάνουν τα υπάρχοντά τους σε φυσικές καταστροφές, σε όσους βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν από πανδημίες, και σε πρόσφυγες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
• • •
ΙΔΙΑ ΠΡΑΞΗ, ΑΛΛΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Στο χωριό Χ μαζεύτηκαν «γίδια» σε έναν γάμο, στο χωριό Ψ «ψεκασμένοι» σε μια κηδεία, «τσογλάνια» έκαναν πάρτι, αλλά στο γραφείο του «προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών φίλοι και συνεργάτες του» γιόρτασαν τα γενέθλια του. Τέτοια και παρόμοια διαβάσαμε και διαβάζουμε στην εποχή του κορωνοϊού.
Φαίνεται πως στο μυαλό ορισμένων, η ίδια πράξη πρέπει να περιγράφεται διαφορετικά. Ίσως επειδή θεωρούν ότι γίνεται σε διαφορετικούς κόσμους.
• • •
ΤΟ ΑΥΤΟΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΑΠΕΤΥΧΕ
Ο Τζο Μπάιντεν έλαβε 6.000.000 περισσότερες ψήφους από τον Ντ. Τραμπ.
Μέχρι χθες από τις 36 προσφυγές στα δικαστήρια, ο Τραμπ έχασε τις 34.
Δοκίμασε να πείσει («εξαγοράσει»;) τους Ρεπουμπλικανούς του Μίσιγκαν να αγνοήσουν τη λαϊκή ψήφο. Του έκοψαν τον βήχα.
Ο Ντ. Τραμπ θα μείνει στην ιστορία ως ο μοναδικός πρόεδρος στις ΗΠΑ που επεχείρησε αυτοπραξικόπημα (autogolpe).
Οι τραμπικοί και (κυρίως) οι κρυφο-τραμπικοί στη χώρα μας καιρός είναι να αλλάξουν τις θεωρίες τους. Εννιά μήνες από την Άνοιξη καλά την έβγαλαν. Εννοείται ότι μιλάω για τους «σοβαρούς» δημοσιολογούντες.
Κυρίως, θα πρέπει να απαλλαγούν από τις φαντασιώσεις τους, και να αναρωτηθούν γιατί μόνον μια χούφτα εκλεγμένων Ρεπουμπλικανών αποδέχθηκαν το αποτέλεσμα των εκλογών. Αν βέβαια εξακολουθούν να πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, πράγμα διόλου προφανές για ορισμένους εξ αυτών.
• • •
ΙΣΡΑΗΛ, ΑΡΜΕΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
Είναι γνωστό ότι οι Αζέροι προμηθεύτηκαν μεγάλο μέρος του πολεμικού υλικού τους από την Τουρκία.
Είναι λιγότερο γνωστό ότι οι τουρκικοί δρόνοι (drones) Bayraktar ΤΒ1 και ΤΒ2 που χρησιμοποιήθηκαν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ οφείλουν πολλά στην τεχνογνωσία που απέκτησαν οι Τούρκοι από την αγορά δρόνων και άλλων οπλικών συστημάτων από το Ισραήλ αξίας πολλών δισεκατομμυρίων.
Το Αζερμπαϊτζάν, επίσης, αγόρασε οπλικά συστήματα από το Ισραήλ αξίας 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων πριν από μια τετραετία.
Είναι σχεδόν άγνωστο, όπως αποκαλύπτει η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, ότι το Ισραήλ προμήθευσε με όπλα το Αζερμπαϊτζάν και κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πολέμου.
Είναι προφανές ότι το Ισραήλ συνεργάστηκε με το Αζερμπαϊτζάν στο πλαίσιο της ρεαλιστικής πολιτικής και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του (το Ιράν είναι κοινός τους εχθρός).
Ωστόσο, εύλογα αναρωτιέται κανείς, μαζί με τη Haaretz: Τώρα με τον πόλεμο δεν θα έπρεπε να σταματήσει την πώληση όπλων στους Αζέρους, έστω προσωρινά; Αυτό δεν επέβαλε ο σεβασμός στο Ολοκαύτωμα απέναντι σε έναν λαό που υπέστη μια τέτοιας έκτασης γενοκτονία, και μάλιστα όταν το Ισραήλ δεν την επικύρωσε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους; Και πάνω απ' όλα, αν δεν το έκανε για τους Αρμένιους, σε ποια περίπτωση θα το κάνει;
Τουλάχιστον φαίνεται πως υπάρχει μια κάποια αμηχανία, αν όχι ενοχή, στην κυβέρνηση, αφού οι υπουργοί της αρνήθηκαν να σχολιάσουν το ρεπορτάζ της εφημερίδας.
• • •
ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αντιγράφω από το πρόσφατο MIT Technology Review Insights (19.11.2020) τα τρία κύρια συμπεράσματα.
1. Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων είναι ο οδηγός της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, που θα μπορέσει να βοηθήσει τις οργανώσεις να επιλύσουν δύσκολα επιχειρηματικά προβλήματα, και τελικώς θα κάνει τον κόσμο ασφαλέστερο, δικαιότερο και καλύτερο να ζει κανείς.
2. Οι οργανώσεις που χρησιμοποιούν δεδομένα για να καινοτομούν αρχίζουν να βλέπουν οφέλη στις δουλειές τους, όπως βελτίωση στην παραγωγικότητα της εργασίας και στην ασφάλεια, καλύτερη εξυπηρέτηση των καταναλωτών, και υψηλότερης ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες.
3. Η βασισμένη στα δεδομένα τεχνολογική καινοτομία συνεπάγεται έναν αριθμό προκλήσεων, όπως η ολοκλήρωση παλιών και νέων συστημάτων. Οι οργανώσεις πρέπει να ξεκινήσουν προσεκτικά, να δουν τα πρώτα αποτελέσματα, και να επενδύσουν στην επιστήμη των δεδομένων και στην εξωτερική εμπειρία.
Όπως προκύπτει από τα επόμενα διαγράμματα, λίγες επιχειρήσεις τρέχουν προγράμματα, παρόλο που μεγάλο ποσοστό θεωρεί υψηλή προτεραιότητα την προμήθεια της σχετικής τεχνολογίας.
• • •
«Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ»
O Οκτάβ Μιρμπώ (1848 - 1917) δημοσίευσε το 1898 τη φαρσοκωμωδία σε μία πράξη «Η επιδημία».
Το δημοτικό συμβούλιο συνέρχεται, διότι μια επιδημία τυφοειδούς πυρετού αρχίζει να εξαπλώνεται σε στρατώνες και στις φτωχογειτονιές της πόλης. Τελείως αναίσθητοι για την τύχη των στρατιωτών και των φτωχών, οι σύμβουλοι αρνούνται να διαθέσουν κονδύλια για την απολύμανση της πόλης. Όταν, όμως, μαθαίνουν ότι ένας αστός πέθανε, ο ένας μετά τον άλλον τον εγκωμιάζουν, και οι πιστώσεις ξεμπλοκάρουν...
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Μου φαίνεται ότι η αλήθεια, όπως τη χρησιμοποιείς, είναι απλώς ένας τρόπος για να κακομεταχειρίζεσαι ανθρώπους!
― Ρόμπερτ Μούζιλ, Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες
