ΠΕΡΙ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Υποστηρίζεται από πολλούς ότι η δύσκολη κατάσταση που περνάει η χώρα με την πανδημία οφείλεται στην έλλειψη προσωπικής ευθύνης που έδειξαν οι πολίτες.
Ποιοι άνθρωποι λειτούργησαν ανεύθυνα; Νέοι και λιγότερο νέοι, διάφορες ακροδεξιές ομάδες, κάποιοι ελευθεριακοί που θεωρητικοποίησαν τους περιορισμούς ως κατάλυση της ελευθερίας, συνωμοσιολόγοι παντός τύπου, αφελείς ή μη, και άλλοι. Αν τους αθροίσουμε, χοντρικά θα πάρουμε ένα 20% με 25% του πληθυσμού, πιθανόν και περισσότερο. Για την Ελλάδα το 25% δίνει περίπου 2,5 εκατομμύρια κατοίκους και για την Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω από 100 εκατομμύρια.
Με τέτοιους αριθμούς (στην πραγματικότητα αρκεί και κάτω από το μισό τους), οποιαδήποτε πολιτική που θα επικαλείται την ατομική ευθύνη για την αντιμετώπιση της covid-19 στερείται λογικής. Αν μάλιστα συνδυαστούν με μια γενικότερη χαλάρωση στους ελέγχους που γιγάντωσε τον εφησυχασμό, οι αριθμοί μεγαλώνουν δραματικά.
Δεν μπορείς να βασίσεις δημόσια πολιτική στην ατομική ευθύνη. Δεν μπορείς να περιμένεις από 1 ή 2 εκατατομμύρια άτομα να ακολουθήσουν αυτό που έχεις ως πολιτεία στο μυαλό σου. Δεν μπορείς να λες χαλαρώνουμε, και τον έλεγχο θα τον αναπληρώσει η ατομική ευθύνη. Οι άνθρωποι έχουν διαφορετική αντίληψη του κινδύνου, διαφορετικά κίνητρα και διαφορετικές προσδοκίες. Αυτός είναι ο λαός, μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Προφανώς, η πολιτεία πρέπει να ζητάει από τους πολίτες να λειτουργούν ως υπεύθυνα άτομα. Προφανώς, και τα άτομα πρέπει να προτρέπουν άλλους να συμπεριφέρονται υπεύθυνα. Άλλο αυτό, και άλλο κάποιος να πιστεύει ότι έτσι θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Διότι ανάμεσα στο πρέπει και την πραγματικότητα ενίοτε το χάσμα είναι τεράστιο.
• • •
ΜΙΑ ΕΝΤΙΜΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Ο καθηγητής Νίκος Σύψας δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη το Σάββατο 29.11.2020: «Δεν μπορούμε να κάνουμε καν προβλέψεις, κάνουμε ασκήσεις επί χάρτου».
Αν δεν μπορούν οι εμπειρογνώμονες, κατά μείζονα λόγο δεν μπορεί η κυβέρνηση.
Συνεπώς, καλό είναι να (αυτο)περιοριστούν οι διάφορες σοφίες που ακούγονται πανταχόθεν.
• • •
ΜΙΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
Μία είναι η εξήγηση που δίνουν όλοι οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ για τη δολοφονία του επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, Mohsen Fakhrizadeh: Στόχος της δεν είναι να προκαλέσει πόλεμο, αλλά να υπονομεύσει τη διπλωματία ανάμεσα στη νέα διοίκηση των ΗΠΑ και το Ιράν.
Για να είμαι ακριβής, δεν έχω διαβάσει άλλη εξήγηση πλην αυτής. Προσπερνώ τον διεθνή τύπο, τον συγγραφέα του καλύτερου ίσως βιβλίου («Losing an Enemy: Obama, Iran, and the Triumph of Diplomacy») για τα πυρηνικά του Ιράν, Trita Parsi, και άλλους σχολιαστές που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος. Θα επικαλεστώ απόψεις τριών ατόμων με αδιαμφισβήτητη εμπειρία.
Ο πρώην Υποδιευθυντής Αντικατασκοπείας του FBI, Frank Figliuzzi δήλωσε: «Στο Ισραήλ αντιλαμβάνονται ότι έχουν λίγες βδομάδες για να κάνουν ό,τι χρειάζεται να κάνουν, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ πιθανώς να τους επιτρέπει να το κάνουν».
Ο πρώην Διευθυντής της CIA (2013-17), John O. Brennan, είναι απόλυτος: «Δεν γνωρίζω αν ξένη κυβέρνηση επέτρεψε ή έφερε σε πέρας τον φόνο του Fakhrizadeh. Μια τέτοια πράξη κρατικής τρομοκρατίας θα ήταν θρασεία παραβίαση του διεθνούς δικαίου και θα ενθάρρυνε περισσότερες κυβερνήσεις να εκτελούν φονικές επιθέσεις εναντίον ξένων αξιωματούχων».
Η ισραηλινή Haaretz δημοσιεύει άρθρο του Zvi Bar'el υπό τον εύγλωττο τίτλο «Ο χρονισμός της δολοφονίας του Ιρανού επιστήμονα είναι σαφές μήνυμα στον Μπάιντεν εναντίον της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν».
Το ερώτημα είναι τι άλλο θα συμβεί μέχρι την ορκωμοσία του Μπάιντεν, και αν το Ιράν θα έχει την απαραίτητη ψυχραιμία ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση με την εκδίκηση που (δήλωσε πως) πρέπει να πάρει για ευνόητους εσωτερικούς λόγους.
Σημειωτέον, σύμφωνα με το Ιρανικό Πρακτορείο Ειδήσεων η δολοφονία του πυρηνικού επιστήμονα έγινε από πολυβόλο τοποθετημένο πάνω σε αυτοκίνητο (ένα Nissan), το οποίο ενεργοποιήθηκε με τηλεχειριστήριο. Μετά τη δολοφονία το αυτοκίνητο ανατινάχθηκε, προφανώς για να εξαφανιστούν τα ίχνη.
• • •
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΑΪΝΤΕΝ
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αναμένεται να ορίσει σήμερα την οικονομική του ομάδα.
Η καθηγήτρια στο Πρίνστον, Cecelia Rouse, θα είναι η πρώτη Αφρο-αμερικανίδα επικεφαλής στην Επιτροπή των Οικονομικών Συμβούλων — ένα τριμελές όργανο που συμβουλεύει τον πρόεδρο σε θέματα εθνικής και διεθνούς οικονομικής πολιτικής — και οι οικονομολόγοι Jared Bernstein και Heather Boushey τα άλλα δύο μέλη.
Η Neera Tanden αναμένεται να οριστεί διευθύντρια του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού του Λευκού Οίκου και ο Wally Adeyemo ως υφυπουργός Οικονομικών υπό την Janet Yellen.
Υψηλού επιπέδου μόρφωσης και πλούσιας διοικητικής εμπειρίας, τα πρόσωπα αυτά σηματοδοτούν μάλλον την επικράτηση των κεντρώων τάσεων στο Δημοκρατικό κόμμα όσον αφορά την οικονομική πολιτική. Πάντως, κρίνοντας από τις απόψεις τους, αναμένεται να προωθήσουν πολιτικές για την ευημερία της μεσαίας τάξης, τον περιορισμό των ανισοτήτων και των διακρίσεων, και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
• • •
ΜΙΑ ΦΡΙΚΤΗ ΜΕΡΑ
Ένα από τα πιο φρικτά πράγματα που μπορούν να τύχουν σε άνθρωπο, είναι να του πέσουν κατακέφαλα μια Aston Martin και ένας Τσόκλης την ίδια μέρα.
• • •
ΛΕΟΝΑΡ ΦΟΥΤΖΙΤΑ
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας του Τόκιο, ο Λεονάρ Τσουγκουχάρου Φουτζίτα (Léonard Tsuguharu Foujita, 27.11.1886 - 29.01.1968), γύρω στα 25 του μετακινήθηκε στο Παρίσι, έστησε το ατελιέ του στο Μονπαρνάς, και επεσκίασε τον Πικάσο και τον Ματίς στα νιάτα του. Κατόπιν, ξεχάστηκε εντελώς, αλλά πρόσφατα, με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από τον θάνατό του, επανήλθε στο προσκήνιο με σειρά εκθέσεων που οργανώνονται σε διάφορες χώρες.
Υπήρξε «ένας από τους πιο περίτεχνους Ιάπωνες καλλιτέχνες του 20ου αιώνα» (Aisi Wang των Christie's), για τον οποίον η βιογράφος του, Phyllis Birnbaum, μας πληροφορεί ότι «είχε ένα εγώ μεγάλο σαν κάστρο».
Τα αγαπημένα θέματα του γαλλο-ιάπωνα ζωγράφου ήταν οι γάτες και οι γυμνές γυναίκες.
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γιατί οι άνθρωποι προσδοκούν πάντοτε από τους συγγραφείς να απαντούν σε ερωτήματα; Είμαι συγγραφέας διότι θέλω να θέτω ερωτήματα. Αν είχα απαντήσεις, θα ήμουν πολιτικός.
— Ευγένιος Ιονέσκο
