Το Drive ταρακούνησε για τα καλά τα ποπ ένστικτά μας κι έκανε ντόρο. Είχε και σάουντρακ, είχε και στυλ, είχε και το Βραβείο Σκηνοθεσίας, είχε και τον Ράιαν Γκόσλινγκ. Το περσικό Ένας Χωρισμός ήταν άλλη μια ταινία από τη Μέση Ανατολή που συγκίνησε το Φεστιβάλ του Βερολίνου και απέσπασε τα περισσότερα από τα μεγάλα βραβεία. Από σάουντρακ τίποτα, μόνο ένα πιάνο στο τέλος. Στις Νύχτες Πρεμιέρας, μετά το Drive το Τwitter και η Καρύτση αναστέναξαν. Το Ένας Χωρισμός ούτε που το καταλάβαμε ότι παίχτηκε. Έτσι είναι τα πράγματα. Απλώς με το Drive μπορεί να δαγκάσεις μια οδοντογλυφίδα και ν’ ακούσεις λίγο Kavinsky, ενώ με τον Χωρισμό σκέφτεσαι κάπως διαφορετικά τη θέση σου στην κοινωνία και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο χωρισμός ενός ζευγαριού στο θεοκρατικό Ιράν φέρνει στη μεγάλη οθόνη την πιο φρέσκια ανατομία κοινωνίας που έχω δει τελευταία. Όχι μόνο του Ιράν. Ο Θεός, ο νόμος, ο μπαμπάς, η γυναίκα, η κόρη, ο γείτονας κι ο ξένος υπάρχουν παντού. Είτε λέγεσαι προοδευτική Δανία είτε βάρβαρο Ιράν. Και αναδεικνύει ό,τι και να κάνουμε, από το πώς στεκόμαστε σε μια ουρά, τι καπνό φουμάρουμε, πού παντρευόμαστε, πώς χωρίζουμε, μέχρι το πώς αντιλαμβανόμαστε τον μπάτσο και τον παπά. Πρόκειται για πολιτικές κινήσεις, το σύνολο των οποίων διαμορφώνει τον μικρόκοσμό μας. Το είχε πει και ο Αριστοτέλης, μας το υπενθυμίζει ο Ασγκάρ Φαραντί σήμερα, με την ταινία του.
Το έπος της καθημερινότητάς μας είναι τεράστιο. Ειδικά η διαχείριση της απελπισίας μας στα απλά ζητήματα που θα έπρεπε να έχουν επιλύσει η μόρφωσή κι η πολιτική θέση που θα προέκυπτε από αυτήν. Αντίθετα, όλοι αισθανόμαστε σαν να μην έχουμε να χάσουμε τίποτα. Όπως ο Χοτζάτ, ο άνεργος, φτωχός και γαλουχημένος να ζει με τον φόβο του Θεού και των πιστωτών, που, στο τέλος, επειδή ακριβώς δεν έχουν να χάσει τίποτα, στρέφεται εναντίον του εαυτού του και όχι του συστήματος. Αυτό φοβάμαι και για μας.
ΥΓ.: Τα τελευταία πέντε λεπτά της ταινίας είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστικά. Οι παραδοσιακές αξίες κι η πρόοδος δεν συναντιούνται ποτέ. Όσο και αν η δεύτερη επιμένει να τις κοιτάζει στα μάτια.
σχόλια