Κάθομαισε μια γωνιά της πόλης που δεν την έχειδυσφημίσει η γλυκανάλατη περιγραφικήτυποποίηση των ορδών του Νότου, αναζητώνταςπάντοτε σ' αυτήν έναν ερωτισμό που ούτεοι ίδιοι αντιλαμβάνονται την πραγματικήτου υφή. (Μου το 'λεγε κάποτε ο μακαρίτηςο Σταύρος ο Κουγιουμτζής: «όποτε ακούωέναν Αθηναίο να αποκαλεί τη Θεσσαλονίκη"την πιο ερωτική πόλη", μου 'ρχεταιεπί τούτου να συνθέσω το πιο φάλτσοτραγούδι που γράφτηκε ποτέ και να τοαφιερώσω στο φαύλο πρωτευουσιάνο!»).
Εκεί,λοιπόν, στην απροσδιόριστη γωνιά της,διαβάζω τις σημειώσεις του ΤάκηΒαρβιτσιώτη για την ποίηση, σημειώσειςπου σαν φιγούρες πανέμορφες διαπερνούντις σελίδες του καινούργιου του βιβλίουΟ Διάπλους του Καθρέφτη (εκδόσεις Αρμός,2008), και είναι στ' αλήθεια σαν να συνομιλώμαζί του.
Τιείναι, λοιπόν, ένα ποίημα;
Τοαίμα σου που αστράφτει συμπυκνωμένοσε μια λέξη.
Καιτι σημαίνει να ‘σαι ποιητής;
Σημαίνει,πριν απ' όλα, ν' αγαπάς ολοένα και πιοπολύ, ξεπερνώντας τον εαυτό σου. Να ‘σαιαδιάκοπα ερωτευμένος μ' όλα τα πράγματακι ακόμα να ‘σαι η άκρα ταπεινοφροσύνη.
Πούβρίσκεται η καταγωγή της ποίησης;
Βρίσκεταιπριν απ' όλους τους καιρούς και τελειώνειύστερα από αυτούς.
Πώςδουλεύετε εσείς; Πώς γράφετε ένα ποίημα;
Αρχίζωπάντα χωρίς να ξέρω τι θα γράψω, χωρίςκανέναν προσχεδιασμό και αφήνομαιολοκληρωτικά στην έμπνευση που αναπηδάαπό το λευκό χαρτί. Πολλές φορές οι πιοτέλειοι στίχοι είναι αυτοί που βγαίνουνέτοιμοι.
Δενδιορθώνετε, δεν επεξεργάζεστε, δενεκλέγετε τους στίχους σας;
Χωρίςεκλογή δεν υπάρχει τέχνη. Συνεργασίαμε το τυχαίο, ναι. Εγκατάλειψη στοτυχαίο, όχι.
Πούβρίσκεται η ψυχή και το μυαλό σας ότανγράφετε; Σε ποια λημέρια κινείστε;
Μέσασε μιαν ατμόσφαιρα ονειρική, με τηνάνεση και την ανασφάλεια ενός φαντάσματος.Ποίηση σημαίνει να περπατάς στο χείλοςτης αβύσσου, να παίζεις με τον κίνδυνο.Ποίηση σημαίνει οριστικό αλλά ένδοξοναυάγιο.
Ποιοςείναι ο καλύτερος κριτής της ποίησης;
Οχρόνος.
Τιέχετε να πείτε για την περίφημη«εκλαΐκευση της τέχνης»;
Μοιραία,την εκχυδαΐζει. Παιδεία του λαού δενσημαίνει να κατεβάζεις την τέχνη στοεπίπεδο του λαού, αλλά να ανεβάζεις τολαό στο επίπεδο της τέχνης.
Υπάρχειμεγαλοφυΐα στην εποχή μας;
Ίσως,αλλά έχει μεταφερθεί από την περιοχήτων τεχνών στην εποχή της επιστήμηςκαι της τεχνικής. Τα μεγαλύτερα ονόματαπου κυριαρχούν σήμερα δεν είναι ούτεμουσικοί ούτε ζωγράφοι ούτε ποιητές.Δεν λέγονται Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν,Πραξιτέλης, Μιχαήλ Άγγελος, Μποτιτσέλι,Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Σαίξπηρ,Ντοστογιέφσκι, αλλά Αϊνστάιν, Οπενχάιμερ,Καπίτσα, Φον Μπράουν.
Πώςβλέπετε τον κόσμο σήμερα;
Πάνταμε αγάπη.
Έπειταήρθε το σούρουπο, και έφυγε ο ποιητής.Η πόλη, κάτω, άρχισε να λαμπυρίζει.Μετακινήθηκα λίγο για περισσότερο φως,και συνέχισα, συνομιλώντας έτσι μαζίτου, να διαβάζω τον Διάπλου του Καθρέφτη.
σχόλια