«ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΜΙΑ ΓΝΩΣΤΗ παροιμία για να περιγράψω όλα όσα συνέβησαν χτες το πρωί στο Εφετείο: "Φωνή λαού, οργή Θεού"», τονίζει μιλώντας στη LiFO η σημαντική Ελληνίδα στιχουργός, Λίνα Νικολακοπούλου, για τη χθεσινή απόφαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής.
«Όποιος ήταν χθες έξω από Εφετείο και έζησε από κοντά αυτό τον πρωτοφανή αλαλαγμό του πλήθους, μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία της συγκεκριμένης απόφασης. Χθες, την ώρα της ανακοίνωσης, το αίσθημα που επικρατούσε έμοιαζε σαν να ξεπεταχτήκαμε ξαφνικά όλοι μέσα απ' ένα μαύρο πηγάδι. Αυτό που συνέβη χτες ήταν σαν να είχαμε τη μεγαλύτερη "άνοιξη" των τελευταίων ετών. Παράλληλα, η ετυμηγορία αυτή αποπνέει μια αισιοδοξία κι ήταν μια αναγκαία τονωτική ένεση, ειδικά για τη νέα γενιά η οποία ζει σήμερα έναν παραλογισμό. Επίσης, ήταν μια ανακούφιση για την κοινωνία που μάχεται για τη δημοκρατία και το δίκαιο. Κι αυτό εξαιτίας του ότι υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων που για κάποιους λόγους αντιλαμβάνεται διαφορετικά την ελευθερία, την τόλμη και την αρετή» υποστηρίζει η Λίνα Νικολακοπούλου.
Και προσθέτει: «Από δω και πέρα αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει ως κοινωνία είναι να έχουμε διαρκώς τα μάτια μας ανοιχτά».
Αυτό που με ενδιαφέρει, πλέον, είναι τα νεαρά παιδιά που σε κάποια φάση της ζωής τους «έγειραν» προς τα εκεί, επειδή θεωρούσαν δίκαια και καθαρά αυτά που πρέσβευε το κόμμα αυτό, να αντιληφθούν την άλλη όψη από τον μαγνήτη που τους ασκούσαν. Κι έτσι να μπορέσουν να παλέψουν για την ελευθερία με έναν φωτεινό τρόπο.
Πριν από λίγους μήνες η Λίνα Νικολακοπούλου είχε φιλοξενήσει στην εκπομπή της τη Μάγδα Φύσσα κι είχαν συνομιλήσει για τον Παύλο Φύσσα μέσα από τα έντονα και ανέμελα παιδικά του χρόνια, τα δεκάδες σημειώματα με τα στιχάκια που έβρισκε στο δωμάτιό του, όταν εκείνος ήταν 11 ετών, τα βιβλία που διάβαζε αχόρταγα, το πάθος του για τη μουσική και το μπάσκετ. Επίσης, είχαν αναφερθεί στις συνθήκες που επέτρεψαν στη «Χρυσή Αυγή» να σπέρνει τον θάνατο, καθώς και για τη δικαστική απόφαση που προσδοκούσε.
Σήμερα, όταν της θυμίζω εκείνη τη ραδιοφωνική συνάντηση, η Λίνα Νικολακοπούλου αφηγείται: «Η Μάγδα Φύσσα είναι η μάνα-σύμβολο, όπως και η μητέρα του Πακιστανού θύματος της Χρυσής Αυγής, Σαχζάτ Λουκμάν, ο οποίος δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα με επτά μαχαιριές, καθώς ποδηλατούσε προς τη λαϊκή αγορά όπου και εργάζονταν. Αυτές, λοιπόν, αποτελούν δύο εμβληματικές φιγούρες στο βλέμμα των οποίων αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει να αφαιρείς μια ζωή λειτουργώντας ως ψυχρός εκτελεστής».
Και συνεχίζει: «Τη Μάγδα Φύσσα, είχα τη χαρά μαζί με την Αλεξάνδρα Χριστακάκη να τη φιλοξενήσουμε στην εκπομπή μας στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Απ' εκείνη την ημέρα δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό μου. Ένα πρόσωπο που με ενέπνευσε και μου έδωσε τι δυνατότητα να καταλάβω πόσο τυφλοί, αδιάφοροι και στενόμυαλοι είμαστε. Σκεφθείτε ότι εμείς πήγαμε χθες στο Εφετείο αλλά στη συνέχεια αποχωρήσαμε. Αυτή η γυναίκα παρέμεινε εκεί ως αργά το βράδυ. Σήμερα βρίσκεται πάλι εκεί. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έλειψε ποτέ από τη δικαστική αίθουσα. Πόσα χρόνια αφήσαμε αυτή τη γυναίκα να παλεύει μόνη της εμείς οι πολλοί; Η υποδειγματική της στάση, το δικό της θάρρος, η αξιοθαύμαστη αντοχή της και η συνεπής παρουσία της υπενθυμίζει σε όλους όλα αυτά που έχουμε ξεχάσει. Γι' αυτό μέσα μου ευχόμουν διαρκώς να δικαιωθεί. Ευτυχώς, με τη χθεσινή απόφαση τέθηκαν κάποια όρια τού τι είναι αποδεκτό και τι δεν όχι στο δημοκρατικό μας πολίτευμα».
Καταλήγοντας, η κορυφαία στιχουργός και ποιήτρια θα πει: «Αυτό που με ενδιαφέρει, πλέον, είναι τα νεαρά παιδιά που σε κάποια φάση της ζωής τους "έγειραν" προς τα εκεί, επειδή θεωρούσαν δίκαια και καθαρά αυτά που πρέσβευε το κόμμα αυτό, να αντιληφθούν την άλλη όψη από τον μαγνήτη που τους ασκούσαν. Κι έτσι να μπορέσουν να παλέψουν για την ελευθερία με έναν φωτεινό τρόπο. Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Για κανέναν. Αλλά οφείλει κανείς να τάσσεται υπέρ μιας κοινωνίας που αναπτύσσει μια άλλη δυναμική και επιδεικνύει ωριμότητα ως προς τη διαχείριση των προβλημάτων, όχι χρησιμοποιώντας τη βία. Στον πολιτικό και κοινωνικό μας βίο έχουμε ανάγκη από ένα καινούργιο φως».
σχόλια