Παρακολουθώμε συμπάθεια και απορία τις κινήσειςτου Τρίτου Υποψήφιου.
Έχουνκάτι το συγκινητικά αφελές και αθώο.
Είναισαν να αγωνίζονται στην αρένα δύο μεγάλοιμονομάχοι -θεόρατοι, πάνοπλοι, με σπαθιά,ακόντια, δίχτυα, κεφαλοθραύστες καιπιρούνες- και δίπλα τους ένα παιδάκι μεξύλινο σπαθί να μονομαχεί με τον αέρα.
Οιδύο σε μάχη μέχρι τελικής εξόντωσης(όταν ο αντίχειρας του Κοινού θα δείξειπρος τα κάτω) και ο τρίτος σε μίαπροσομοίωση αγώνα, χωρίς όμως αντίπαλο,μια και οι δύο ούτε που αντιλαμβάνονταιτην ύπαρξή του.
Κάνειτα ίδια με τους άλλους: ομιλίες,συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα,συνεντεύξεις, δηλώσεις. Συμπεριφέρεταισαν κανονικός υποψήφιος.
Καιεπειδή είναι συμπαθής, σοβαρός καιαξιοπρεπής, κανείς δεν κοροϊδεύει τηδονκιχωτική του προσπάθεια. Αλλά όλοιαπορούν:
Τιπροσδοκά ο Τρίτος Υποψήφιος;
Στηναρχή νόμιζα πως η υποβολή υποψηφιότηταςήταν μια (πολύ χρήσιμη εκείνη τη στιγμή)κίνηση εκτόνωσης της αντιπαλότητας τωνδύο. Φαντάστηκα ότι επινοήθηκε σαναμορτισέρ, να κόψει τις σκληρέςσυγκρούσεις. Και πως με το χρόνο θαφυλλορροούσε.
Λάθος.Η κίνηση εκτόνωσης έγινε κανονικήεκστρατεία. Με πολύ κόπο, μόχθο καιέξοδα. Αλλά, από ό,τι φαίνεται, χωρίςπροοπτική επιτυχίας. Οι δημοσκοπήσειςδίνουν ποσοστά μονοψήφια, που κι αυτάμάλλον θα εξανεμιστούν μπροστά στιςκάλπες.
Βέβαια,έτσι όπως έχει καταντήσει ο καυγάς τωνδύο μονομάχων και των οπαδών τους, θαευχότανε κανείς να υπερισχύσει ο τρίτος.Όχι επειδή είναι καλύτερος ή επειδήέχει πιθανότητες κάποια μέρα να οδηγήσειτο κόμμα στη νίκη. Αλλά απλούστατα επειδήδεν έχει εξευτελιστεί αγωνιζόμενοςόπως οι δύο. Οι οποίοι βυθίζονται όλακαι βαθύτερα στη λάσπη που πετάνε ο έναςστον άλλο.
Παραμένειόμως το γεγονός ότι δεν έχει πιθανότητες- και μαζί επιμένει και το ερώτημα: γιατίκοπιάζει; Γιατί οργώνει τη χώρα εκφωνώνταςλόγους που κανείς δεν προσέχει;
Ίσωςτον γεμίζει αυτή η δραστηριότητα. Ίσωςτον μεθάει η αναμέτρηση με το αδύνατο- όπως τον αρχαίο εκείνο Δον, που σπιρούνιζετον Ροσινάντε, επελαύνοντας ηρωικάεναντίον των ανεμόμυλων...
σχόλια