Η ΕΛΛΗΝΙΚH ΠΟΛΙΤΙΚH ΣΚΗΝH ζει σε μια φούσκα. Πολιτικοί, κομματόσκυλα, δημοσιογράφοι, παράγοντες κι επιχειρηματίες που σχετίζονται με την εξουσία ζουν και αναπνέουν σε έναν κόσμο που ελάχιστη σχέση έχει πια με την υπόλοιπη κοινωνία. Αυτό δεν είναι κάτι κατ' ανάγκη κακό, αφού το DIY (do it yourself / κάν' το μόνος σου) πάει να συμβαδίσει με το ελληνικό DNA. Η ιστορία με τη συνέντευξη Τύπου της τρόικας και οι μετέπειτα αντιδράσεις για τα 50 δισ. το αποδεικνύει περίτρανα. Ο σάλος προέκυψε για να αποδειχθεί πως έχουμε πολιτικούς που κινούνται, που ενδιαφέρονται, που είναι άξιοι της προσοχής του κόσμου και της αμοιβής τους. Που μπορούν να ζουν και να αναπνέουν. Όταν η χώρα χρωστάει πάνω από 400 δισ., τι νόημα έχει να αγωνιούμε αν θα μαζέψουμε 50 ή όχι; Και για ποιον λόγο να μη θέλουμε να τα μαζέψουμε; Το μόνο λογικό που ακούστηκε τις τελευταίες μέρες είναι πως ένα τέτοιο ποσό είναι αδύνατο να μαζευτεί μέχρι το 2015 και πως είναι ένας στόχος ανέφικτος, ακόμα και αν πουληθούν όλες οι παραλίες μας.
«ΕIΝΑΙ ΑΡΓA ΓΙΑ ΨΕYΤΙΚΑ ΔAΚΡΥΑ από την κυβέρνηση. Η μεταμεσονύκτια θεατρική παράστασή της αποτελεί φαρσοκωμωδία. Η χθεσινή τηλεοπτική κατάργησή της από την τρόικα, που προσέβαλε την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, είχε ήδη συντελεστεί με το μνημόνιο που υπέγραψε, πανηγυρίζοντας». Αυτή ήταν η τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας διά του εκπροσώπου Τύπου της κ. Μιχελάκη. Οι ανακοινώσεις των κομμάτων έχουν ένα ενδιαφέρον για την ποιητικότητά τους και κανένα ίσως για την ουσία τους. Αυτό που μας είπε ο κ. Μιχελάκης είναι ότι η τρόικα (ΔΝΤ- Ε.Ε. και ΕΚΤ) μας κυβερνά και όχι ο Γιώργος Παπανδρέου. Ω, τι τρομερό! Επιτέλους είδα- με φως, γιατί τόσο καιρό οι ανά τρεις μήνες επισκέψεις της τρόικας νομίζαμε ότι ήταν για τουριστικούς λόγους και όχι για τη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν έχουμε αντι- ληφθεί ότι κάθε διαπραγμάτευση φέρνει νέα μέτρα και ότι κάθε εκταμίευση σημαίνει και νέες «θυσίες του ελληνικού λαού». Το έχουμε ξαναπεί: το οικονομικό πείραμα που συντελείται στον λατρεμένο τόπο μας περιλαμβάνει και άλλα στάδια, ώστε ν' αντιληφθούν οι επιστήμονες μέχρι πού μπορεί ν' αντέξει μια χώρα. Έχουμε κι εμείς τις τύψεις-μίζες μας και λέμε σε όλα ναι!
Η ΑΡΙΣΤΕΡA ΠΑΝΙΚΟΒΛHΘΗΚΕ με τις εκφράσεις «ξεπούλημα» και «εκποίηση». Όχι και τόσο με την «αξιοποίηση». Άλλωστε, οι «σύντροφοι» αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται ανέκαθεν από τις ηγεσίες των κομμάτων. Η πώληση της δημόσιας γης έγινε το νέο ταμπού. Προς Θεού, μην πωληθεί τίποτα και νιώσει ο λαός μας προδομένος. Χρεοκοπημένοι ναι, προδομένοι όχι. Ο ΟΛΠ και ο ΟΤΕ, για παράδειγμα, που βρίσκονται σε ξένα χέρια, άλλαξαν τα δεδομένα της εθνικής κυριαρχίας μας; Ή π.χ., αν πουληθεί το Ελληνικό σε επιχειρηματίες από το Κατάρ, ανά πάσα στιγμή μπορούμε να βρεθούμε να μας κυβερνάει ο Σεΐχης Χαμάντ Τζάσεμ μπιν Τζαμπρ αλ Θανί; Με τη λογική πως τόσα χρόνια μας δάνειζε η Ε.Ε. και τώρα μας κυβερνά η τρόικα, μπορεί κανείς άνετα να σκεφτεί πως όποιος αγοράζει κτήμα του ελληνικού Δημοσίου, κερδίζει και πρόσκληση για το ελληνικό κοινοβούλιο.
ΤΟ EΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ, όπως το ξέρουμε, βρίσκεται σε παρακμή. Οι διακρατικές ενώσεις, η παγκοσμιοποίηση και το ανακάτεμα των λαών εξαιτίας των μεγάλων μεταναστευτικών κυμάτων δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια. Οι κυβερνήσεις αποκτούν ολοένα και περισσότερο διοικητικό ή ρυθμιστικό χαρακτήρα. Μεγάλες πολιτικές χωράνε μόνο στις αυτοκρατορίες. Σωστό, λάθος έτσι είναι. Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» της Μέρκελ ενοποιεί τις οικονομικές πολιτικές των χωρών- μελών της Ε.Ε. και κάνει πράξη το «αφεντικό είναι όποιος πληρώνει». Αν το αντιληφθούμε αυτό γρήγορα, τότε θα εστιάσουμε την προσοχή μας στα γεγονότα που έχουν πλέον αξία και όχι στη δική μας φούσκα. Έτσι, οι τοπικές εκλογές στο Αμβούργο την επόμενη εβδομάδα είναι πολύ πιο σημαντικές από το αν οι εισηγμένες ΔΕΚΟ κοστολογούνται στα οχτώ δισ. Ή τα δάκρυα του Παπακωνσταντίνου ακούγονται κροκοδείλια στα αυτιά του κυρίου Μιχελάκη.
σχόλια