Την προηγούμενη εβδομάδα, ο κ. Παπανδρέου προειδοποίησε τους συναδέλφους του στη Βουλή ότι υπάρχει κίνδυνος «να μας πάρουν όλους με τις πέτρες». Δεν πέρασαν εικοσιτετράωρα και επιβεβαιώθηκε. Σε μουσική παράσταση που έγινε την Παρασκευή στο Ηρώδειο, οι θεατές αποδοκίμασαν τον πρωθυπουργό. Αυτό ίσως συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του Ηρωδείου.
Παρά την οικτρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σύσσωμη η αντιπολίτευση, η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να μακροημερεύσει.
Αρκεί μια μικρή περιοδεία στην επαρχία για να αντιληφθεί κανείς ένα μοναδικό ιστορικό φαινόμενο: η κυβέρνηση εφαρμόζει ένα πρόγραμμα για το οποίο δεν υπάρχει άνθρωπος στη χώρα που να πιστεύει ότι θα πετύχει. Όλοι ρωτούν πότε θα επιστρέψει και η δραχμή ή αν θα πρέπει να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες και να το βάλουν στα πόδια.
Το πρόβλημα με την κυβέρνηση δεν είναι μόνο ότι εφαρμόζει μια αδυσώπητη πολιτική, στους αντίποδες του προεκλογικού της προγράμματος. Στην οικονομία συμπεριφέρεται σαν κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης, κηρύσσοντας καθημερινά πόλεμο στα πορτοφόλια των πολιτών, αλλά, κατά τα άλλα, λειτουργεί λες και βρισκόμαστε στη Σουηδία και δεν τρέχει τίποτα. Θέλει να μαζέψει χρήματα, αλλά στις μισές εφορίες δεν έχει διορίσει διευθυντές. Λέει ότι θέλει να κάνει οικονομίες και να πατάξει τη διαφθορά, αλλά τα νοσοκομεία δεν έχουν διοικήσεις.
Υποστηρίζει ότι προωθεί την επιχειρηματικότητα, αλλά δεν έχει αλλάξει κανέναν από τους νόμους που την εμποδίζουν. Θέλει να κάνει αποκρατικοποιήσεις, αλλά δεν έχει αλλάξει τον επικεφαλής της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, παρότι σχετίζεται και με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Λέει ότι θέλει να αλλάξει το κλίμα στη Θεσσαλονίκη, αλλά διατηρεί ακόμη την παλιά διοίκηση της ΕΡΤ-3, μια καρικατούρα της χουντικής ΥΕΝΕΔ. Στο ασφαλιστικό πρόβλημα κλαδεύει χρόνια κοινωνικών κατακτήσεων, αλλά το ΙΚΑ δεν έχει διοικητή.
Όλα τα προηγούμενα δεν προμηνύουν κανένα καλό τέλος. Για να αποφύγει όμως τα χειρότερα, ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να βάλει τέρμα στην αλαζονεία και τις βλακώδεις δηλώσεις υπουργών του. Την προηγούμενη εβδομάδα 38 πολίτες του ελληνικού κράτους έπεσαν θύματα του Ισραήλ, που καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου τούς συνέλαβε στα διεθνή ύδατα, τους προπηλάκισε, τους φυλάκισε, βασάνισε ορισμένους απ αυτούς και κατέσχεσε τα προσωπικά τους είδη, καθώς και τα υπό ελληνική σημαία πλοία στα οποία επέβαιναν.
Όλα αυτά είναι πολύ γνωστά. Δεν πέρασε όμως μια εβδομάδα και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας φρόντισε να δηλώσει σε συνέντευξή του ότι «δεν γνωρίζει τις σχετικές λεπτομέρειες» της υπόθεσης, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να συνεχιστεί η κοινή στρατιωτική άσκηση «Μίνωας 2010» μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ (που διακόπηκε με την πειρατεία), επειδή η «στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία με το Ισραήλ είναι άλλο θέμα»!
Η Ελλάδα αποτελεί παραδοσιακό στρατηγικό σύμμαχο των Αράβων και όχι του Ισραήλ, το οποίο, εξαιτίας και του σταδιακού εκφασισμού της κοινωνίας του, καταφεύγει σε όλο και πιο ακραίες ενέργειες και απομονώνεται διεθνώς όλο και περισσότερο. Ακόμη και η κυβέρνηση Ομπάμα αποφεύγει αυτήν τη στιγμή να δηλώσει ότι είναι «στρατηγικός εταίρος» του Ισραήλ.
Οι δηλώσεις αυτές προκαλούν βάναυσα και την κοινή γνώμη στην Ελλάδα.
Το μάθαμε από το φιάσκο του Μακεδονικού, η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής δεν πρέπει να καθοδηγείται από τις δημοσκοπήσεις. Αλλά όχι και να τοποθετούμε τον ελληνικό λαό στρατηγικό εταίρο με το μεγαλύτερο κράτος-τρομοκράτη στον πλανήτη. Σε καμία προεκλογική θέση του ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε παρόμοια θέση. Αν, λοιπόν, ο κ. Παπανδρέου δεν θέλει να φύγει με τις πέτρες, θα πρέπει να βάλει τον αναπληρωτή υπουργό του στη θέση του...
σχόλια