OΤΑΝ ΓΡAΦΟΝΤΑΙ αυτές οι γραμμές, δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η γενική απεργία της 15ης Ιουνίου και η περικύκλωση της Βουλής απ’ το κίνημα των «Αγανακτισμένων», ούτε έχει διαφανεί αν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα εγκριθεί απ’ τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ας ελπίσουμε, όμως, ότι οι διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, που αναμένεται να είναι οι μαζικότερες των τελευταίων χρόνων, θα εξελιχθούν τόσο ειρηνικά όπως ξεκίνησαν εδώ και 20 μέρες, υπογραμμίζοντας για μια ακόμα φορά ότι τα νέα μέτρα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων βρίσκουν αντίθετη τη μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Το ερώτημα είναι πώς θα απαντήσει σε όλα αυτά η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα προσπαθήσει να περάσει το περιβόητο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στη Βουλή, ποντάροντας στο γεγονός ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν θα διακινδυνεύσουν την επανεκλογή τους στις αναπόφευκτες πρόωρες εκλογές που θα επακολουθήσουν, ούτε όμως και να θεωρηθούν υπεύθυνοι της πτώσης της κυβέρνησης. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι, παρά τις όποιες πολιτικές αβαρίες από βουλευτές που θα τα καταψηφίσουν ή θα παραιτηθούν, τα μέτρα θα εγκριθούν από την πλειονότητα της Βουλής. Πιστεύει κανείς σοβαρά στην κυβέρνηση ότι μπορούν να εφαρμοστούν;
ΜΕ ΔΕΔΟΜEΝΗ ΤΗΝ ΑΤΜOΣΦΑΙΡΑ που επικρατεί στη χώρα, η ενδεχόμενη ψήφιση των μέτρων θ’ αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα νέων διαμαρτυριών και απεργιών, οι οποίες θα επηρεάσουν αρνητικά το τουριστικό κύμα που μπορεί ν’ ανακουφίσει μερίδες του πληθυσμού, ιδίως στην περιφέρεια. Οι άρον-άρον ιδιωτικοποιήσεις των -όνειρα θερινής νυκτός- 50 δισ. περισσότερες αντιδράσεις θα προκαλέσουν παρά θα φέρουν χρήματα στα δημόσια ταμεία. Ας υποθέσουμε, όμως, και πάλι ότι και χρήματα έρχονται και οι αντιδράσεις στα νέα μέτρα σταματούν σύντομα, λόγω των «μπάνιων του λαού». Πώς σχεδιάζει η κυβέρνηση να κινηθεί από τον Σεπτέμβριο και μετά;
Διότι τα νέα μέτρα, όπως μειώνουν ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα των υποψήφιων καταναλωτών, θα επιτείνουν την ύφεση της οικονομίας. Χειρότερα ακόμη, στο τέλος της χρονιάς η ανεργία θα εκτιναχθεί στο 17-18% (δηλαδή 120.000 περισσότεροι άνεργοι απ’ ό,τι προέβλεπε το μνημόνιο), ενώ η ανεργία των νέων από 15 έως 24 ετών από το 29,8% εκτινάχθηκε ήδη από τον Μάρτιο του 2011 στο 42,5%! Ελπίζει η κυβέρνηση ότι θα μπορέσει να κυβερνήσει όταν δεν έχει καταφέρει να πείσει ούτε έναν Έλληνα ότι απ’ αυτή την τραγωδία και τις στερήσεις θα βγει κάτι καλό και όταν η ίδια εκλέχθηκε πριν από 18 μήνες μ’ ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα;
Η ΚΥΒEΡΝΗΣΗ ΔΕΝ EΧΕΙ AΛΛΗ ΛYΣΗ από την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, πράγμα που θα έπρεπε να είχε κάνει ήδη από πέρσι, όταν έμπαινε στην ημερήσια διάταξη το μνημόνιο 1. Κυβερνητικά στελέχη υποστηρίζουν ότι οι πρόωρες εκλογές θα οδηγήσουν σήμερα σε ακυβερνησία, σε ακόμη μεγαλύτερο αδυνάτισμα της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας στις Βρυξέλλες, βασισμένα και στο γεγονός ότι στις τελευταίες ο Α. Σαμαράς θεωρείται ένας κοινός λαϊκιστής που χαϊδεύει τ’ αυτιά των ψηφοφόρων και πολλά άλλα αρνητικά. Ακόμη κι αν ίσχυαν όλα αυτά, ακόμη κι αν η χώρα φαλιρίσει και με τη βούλα, δεν υπάρχει σήμερα άλλη διέξοδος από τις εκλογές. Απλώς γιατί, έτσι όπως πάει, θα φαλιρίσει έτσι κι αλλιώς, μ’ έναν αργό, βασανιστικό θάνατο. Λένε ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Βλακείες. Αυτό τον καιρό στην Ελλάδα ζούμε ένα τέτοιο, πλήρες αδιέξοδο. Πριν, λοιπόν, το πολιτικό αδιέξοδο γίνει αδιέξοδο της ίδιας της δημοκρατίας, πριν οι «Αγανακτισμένοι» μετατραπούν σε οργισμένους, είναι προτιμότερο τα πράγματα να εκτονωθούν στις κάλπες. Γιατί αν σήμερα δεν μπορούν να κυκλοφορούν δημοσίως οι υπουργοί, αύριο δεν θα μπορούν να κυκλοφορήσουν ούτε οι βουλευτές.
σχόλια