ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ;
Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής Die Welt, ο Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε και οι Τούρκοι στρατηγοί αρνήθηκαν να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο (βύθιση ελληνικού πλοίου ή την κατάρριψη μαχητικού αεροσκάφους). Το δημοσίευμα δημιουργεί εύλογα ερωτήματα.
Τι θέλουν επιτέλους οι στρατηγοί; Θέλουν επίσημη κήρυξη πολέμου, θέλουν να μη γίνει απολύτως τίποτα, θέλουν να υπάρξει ένα «ατύχημα» και μετά θα αναλάβουν δράση; Και σε τι ακριβώς θα διαφέρει ένα εκούσιο «θερμό επεισόδιο» από ένα, τυπικά ή ουσιαστικά ακούσιο, «ατύχημα»; Αμφιβάλλει κανείς ότι η τουρκική προπαγάνδα δεν θα έχει καμιά δυσκολία να χειριστεί ένα θερμό επεισόδιο ως ατύχημα ή ελληνική πρόκληση;
Και γιατί δεν το θέλουν; Επειδή μας φοβούνται; Επειδή φοβούνται εμάς και τους Γάλλους; Αν ισχύει οποιοδήποτε από τα δύο, δεν θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι όσα λέγονται καθημερινά δεν είναι παρά βερμπαλιστικά πυροτεχνήματα, και ότι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι;
Τέλος, το δημοσίευμα εκπέμπει την περίεργη εικόνα ενός πολεμοχαρούς Ερντογάν σε αντίθεση με τις «περιστερές» στρατηγούς του, τους οποίους μάλιστα δεν τους ελέγχει, ενώ αυτός τους διόρισε.
Επειδή δεν βγάζω άκρη με όλα αυτά, προτιμώ να κρατήσω πολλές επιφυλάξεις για την εγκυρότητα ή/και τη σκοπιμότητα του δημοσιεύματος της Die Welt.
24 ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Οι τρεις χώρες της Βαλτικής, Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, έβαλαν σε μαύρη λίστα τον πρόεδρο Λουκασένκο και άλλους 29 υψηλόβαθμους αξιωματούχους της χώρας του (οι λεγόμενες Magnitsky sanctions), εξαιτίας της νοθείας στις εκλογές και της βίαιης καταστολής των διαδηλώσεων.
Από την άλλη, ο Λουκασένκο απομονώνεται μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο: ακόμη και οι βιομηχανικοί εργάτες και οι οικοδόμοι, που τους θεωρούσε δικούς του, τον έχουν γιουχάρει. Προσπαθώντας να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, αναγνώρισε το «κάπως αυταρχικό σύστημα» της χώρας του και συζητά σχέδια για δημοψήφισμα με σκοπό ένα ανώδυνο λίφτινγκ του συντάγματος, τα οποία αφήνουν παγερά αδιάφορους τους πολίτες.
Μια εικόνα της κατάστασης στη χώρα δίνουν τα δύο επόμενα βίντεο. Στο πρώτο, πολίτες απωθούν αστυνομικούς με πολιτικά που επιχείρησαν να συλλάβουν διαδηλωτές· και στο δεύτερο, οι απίστευτου κουράγιου Λευκορωσίδες σμπαραλιάζουν το αστυνομικό τείχος.
Undercover police in #Belarus getting punched up by protestors and forced back into their van. pic.twitter.com/jY8AhIzb6z
— Jake Hanrahan (@Jake_Hanrahan) August 30, 2020
Lukashenko’s security forces are no match for the women of Belarus... pic.twitter.com/74hZEzdAGC
— Andrew Stroehlein (@astroehlein) September 1, 2020
ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ ή ΚΑΚΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΥ;
Οι δύο σημαντικότεροι επιδημιολόγοι της Σουηδίας είναι ο 64χρονος κυβερνητικός υπεύθυνος αντιμετώπισης της πανδημίας, Άντερς Τέγκνελ, και ο 71χρονος προκάτοχός του, Γιόχαν Γκίσεκε. Ουδείς αμφισβητεί την επιστημονική τους επάρκεια, αλλά σε αυτούς, αναμφίβολα επίσης, χρεώνεται η πολιτική της ανοσίας της αγέλης που επέλεξε η χώρα τους για να αντιμετωπίσει την πανδημία (84.500 κρούσματα και 5.800 νεκροί μέχρι σήμερα).
Ο Γκίσεκε μάλιστα χαιρέτισε την πολιτική αυτή ως «την καλύτερη στον κόσμο», δήλωσε δε ότι το μόνο που έχει πραγματικό νόημα είναι το πλύσιμο των χεριών, όλα τα άλλα μέτρα δεν έχουν αξιόπιστη επιστημονική βάση.
Τώρα μαθαίνουμε ότι ο Γκίσεκε ορίστηκε αντιπρόεδρος στο STAG-IH, το τμήμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που είναι υπεύθυνο, μεταξύ άλλων, για τη διαχείριση του Covid-19.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς αν αυτός ο διορισμός αποδεικνύει την πρόθεση του ΠΟΥ για πολυφωνία, για αλλαγή πολιτικής ή αν αποτελεί απλώς τυπική περίπτωση κακιστοκρατίας.
ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ
Το επόμενο διάγραμμα από τον Economist δείχνει ότι όσο πλουσιότερη είναι μια χώρα τόσο μειώνεται η εμπιστοστοσύνη της στον εμβολιασμό. Φαίνεται πως η καλή υγεία «κουράζει» εκείνους που ξέχασαν τι είναι η αρρώστια. Αν ισχύει αυτό, οι θεωρίες συνωμοσίας για το εμβόλιο του Covid-19 ενδέχεται να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στις προηγμένες οικονομικά χώρες όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας.
ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ, ΑΛΛΑ Ο ΕΝΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ
Διαβάζοντας πως η Μεξικανή ηθοποιός Σάλμα Χάγιεκ βρέθηκε στην Πάρο, όπου χόρεψε συρτάκι και έσπασε πιάτα, θυμήθηκα τον συνονόματό της, Φρίντριχ Χάγιεκ.
Επειδή οι απανταχού (νεο)φιλελεύθεροι είναι παράφορα ερωτευμένοι με τον Φρίντριχ Χάγιεκ, θα τους πρότεινα να προσέξουν καλύτερα τις δύο φωτογραφίες.
ΤΟ «ΡΑΣΟΜΟΝ» ΕΒΔΟΜΗΝΤΑΡΙΣΕ
To αριστουργηματικό «Ρασομόν» (1950) έκανε γνωστή παγκοσμίως την κινηματογραφική ιδιοφυΐα του Ακίρα Κουροσάβα (1910 - 1998).
Το έργο αποτελεί κινηματογραφική πραγματεία πάνω στην αλήθεια: «Είναι ανθρώπινο το ψεύδεσθαι. Τον περισσότερο καιρό δεν μπορούμε καν να είμαστε έντιμοι με τον εαυτό μας».
Το τρέιλερ του «Ρασομόν»
σχόλια