Τι θα αλλάξει στην Ευρώπη μετά το χτύπημα; Aπό τον Ευτύχη Βαρδουλάκη

Τι θα αλλάξει στην Ευρώπη μετά το χτύπημα; Aπό τον Ευτύχη Βαρδουλάκη Facebook Twitter
Οι ευρωπαϊκοί λαοί –ειδικά αυτοί της παλαιάς Ευρώπης– έχουν εμπεδώσει έναν τρόπο ζωής εδώ και δεκαετίες, έχουν ισχυρούς θεσμούς, εμπεδωμένη κουλτούρα και τη συγκριτική ισχύ για να την περιφρουρήσουν. Και αυτό δεν θα αλλάξει με μία ή δύο ή δέκα επιθέσεις, όσο πόνο ή πανικό και αν σκορπίσουν... Φωτό: Άρης Οικονόμου/SOOC
2

Φράσεις του τύπου «τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά από αυτό» προσωπικώς τις αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό. Ούτε η Νέα Υόρκη άλλαξε ριζικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ούτε η Μαδρίτη, ούτε το Λονδίνο, ούτε το Παρίσι. Μετά το αρχικό σοκ, επέστρεψαν στην κανονικότητά τους.


Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν θα συμβεί απολύτως τίποτα. Θα παρθούν κάποια πρόσθετα μέτρα ασφαλείας. Θα ληφθούν ενδεχομένως κάποιες έκτακτες δράσεις προστασίας ή πρόληψης. Θα επηρεαστεί σίγουρα η κυρίαρχη ρητορική, ίσως και οι πολιτικοί συσχετισμοί. Κόμματα με πιο ξενοφοβικό λόγο θα ενισχυθούν, ενώ λογικά θα έχουμε αυστηρότερη πολιτική σε ζητήματα μετανάστευσης.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι αν θα αλλάξει η πολιτική αντιμετώπισης του ISIS και ποια τακτική θα προταχθεί.


Όλα αυτά όμως συνιστούν επιμέρους αλλαγές πολιτικής. Δεν αποτελούν θεμελιακή αλλαγή του τρόπου ζωής μας, του θεσμικού και πολιτισμικού κεκτημένου μας. Οι ευρωπαϊκοί λαοί –ειδικά αυτοί της παλαιάς Ευρώπης– έχουν εμπεδώσει έναν τρόπο ζωής εδώ και δεκαετίες, έχουν ισχυρούς θεσμούς, εμπεδωμένη κουλτούρα και τη συγκριτική ισχύ για να την περιφρουρήσουν. Και αυτό δεν θα αλλάξει με μία ή δύο ή δέκα επιθέσεις, όσο πόνο ή πανικό και αν σκορπίσουν.


Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι αν θα αλλάξει η πολιτική αντιμετώπισης του ISIS και ποια τακτική θα προταχθεί. Ως προς αυτό, τρία πράγματα είναι βέβαια:


Πρώτον, ότι η τυφλός αντιμουσουλμανικός λόγος δεν αποτελεί λύση. Ακόμα και αν δεν ενοχλεί κάποιον σε επίπεδο αξιών, σίγουρα δεν είναι αποτελεσματικός, καθώς σπρώχνει κόσμο στην αγκαλιά των εξτρεμιστών. Με 1,5 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων παγκοσμίως και κάμποσα εκατομμύρια μουσουλμάνων πολιτών στις χώρες της Ε.Ε., αυτά τα πράγματα είναι επικίνδυνα.


Δεύτερον, ότι καλή και χρήσιμη η αυτοκριτική για τα λάθη της Δύσης, αλλά και η ενοχικότητα έχει ένα όριο. Επειδή υπήρξαν οι σταυροφορίες, ο ιμπεριαλισμός του 18ου αιώνα και αρκετές λάθος εκτιμήσεις της Δύσης, θα δεχόμαστε σήμερα πυροβολισμούς σε εστιατόρια και βόμβες στο μετρό και θα εξακολουθούμε να μεμφόμαστε τους εαυτούς μας; Ούτε το αυτομαστίγωμα είναι λύση και κάπου αυτή «η τυραννία της μεταμέλειας» θα πρέπει να τελειώνει.


Τρίτον, ότι δεν υπάρχει μια εύκολη λύση. Υπάρχει συνδυασμός δράσεων. Στρατιωτικών/επιχειρησιακών, οικονομικών, διπλωματικών. Φανερών και μυστικών. Και πάλι, όμως, ακόμα και αν γίνουν όλα όσα λένε οι ειδικοί, δεν θα μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι ο κίνδυνος θα εκλείψει 100%.


Σε κάθε περίπτωση, η Δύση θα πρέπει να αναλογιστεί σοβαρά αν θα γίνει πιο ενεργή στην αντιμετώπιση του εξτρεμισμού ή αν θα περιμένει δειλή, μοιραία και άβουλη το επόμενο αθώο αίμα σε καφετέριες, θέατρα ή στάσεις μετρό.

Στήλες
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Ποιες Σταυροφορίες και αποικιοκρατία;Ας μιλήσουμε για τις τελευταίες δεκαετίες που η Δύση και οι σύμμαχοί της όπως η Τουρκία και οι μοναρχίες του Κόλπου με την Σαουδική,μέχρι πριν ένα-δυο χρόνια συνεργαζόταν,εκπαίδευε και εξόπλιζε οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος (και ταυτόχρονα κώφευε και κωφεύει στη γενοκτονία που υφίστανται οι Χριστιανοί στη Μ.Ανατολή) γιατί έτσι πίστευαν ότι εξυπηρετούνται καλύτερα τα όποια συμφέροντα,αρχίζοντας τη δεκαετία του '70 με τους ταλιμπάν ενάντια στην Σοβιετική Ένωση και μέχρι την ισλαμιστική "αραβική άνοιξη" που οργανώθηκε από τη Δύση και έφερε την απόλυτη καταστροφή και βεβαίως τη στήριξη με κάθε τρόπο δυτικών χωρών όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία στο ισλαμικό κράτος και άλλες οργανώσεις τυφλά και παρά τα αίσχη τους μόνο και μόνο επειδή ήταν ενάντια στον Άσαντ!Μην πούμε δε για την ισλαμομανία σε Γαλλία και άλλες χώρες που οδήγησε στην αποθράσυνση.
Η κριτική στη Δύση δεν έχει να κάνει με τις μεσαιωνικές σταυροφορίες και τον ιμπεριαλισμό του 18ου αιώνα, αλλά με τα επακόλουθα των νυν πολιτικών της στη Μέση Ανατολή και την Β. Αφρική. Με τους πολέμους, την καταστροφή ολόκληρων χωρών, τη δημιουργία εκατομμυρίων προσφύγων, την τόνωση του ισλαμικού εξτρεμισμού. Δηλαδή αν δεν είχε και "ενοχές" η Δύση τι παραπάνω θα έκανε - χρήση πυρηνικών;