Λευκήνύχτα λόγω προσωπικών ατυχιών· πώς ναπεράσει; Το κάπνισμα στο έχουνε μισοκόψει,το διάβασμα δεν τραβάει πια ύστερα απότις πρώτες ώρες, το γράψιμο φτουράειμόνο την ημέρα - άρα τι μένει; Μόνο ητηλεόραση. Μάλιστα, αφού τρέχει κιόλαςη εθνική εορτή, κάτι μπορεί να δούμε·τόσοι «επιστήμονες» προσφέρουν τα φώτατους για να καταλάμψει επιτέλους ηαλήθεια του ‘21.
Ηεκπομπή είναιαφιερωμένη στο «φιλελληνισμό» τωνΕυρωπαίων και στον τρόπο που τα μεγάλασυμβάντα του Αγώνα αντανακλώνταν στησυνείδηση των Δυτικών. Το οπτικό και τοακουστικό υλικό γνωστό (γκραβούρες τηςεποχής, έργα μεγάλων ζωγράφων, υψίφωνεςκαι μέτζο σοπράνο κυρίες που ερμηνεύουνελληνικά ποιήματα με δυτικό τρόπο)·εξάλλου το όλο ζήτημα υποστηρίζεταιαπό τα σχόλια ειδικευμένων φωνών που,με μια χροιά συγκαταβατικής ανωτερότητας,προσφέρουν στο κοινό τα αρμόδια «εργαλεία»για να κατανοήσουν το θέμα.
Τιάλλονα επιθυμήσει κανείς; Οι πίνακες τουΝτελακρουά (ο του Σταυρού) πιάνουν φαρδιάπλατιά όλη την οθόνη. H «Σφαγή της Χίου» (1824) παρουσιάζεται καταλεπτώς, καθώς οσκηνοθέτης ζουμάρει υπομονετικά γιανα αποθαυμάσουμε το μεγαλείο τηςλεπτομέρειας. Μια τόσο εξωτική σφαγήπώς να αφήσει ασυγκίνητο το γαλατικόπνεύμα; Αν προσπαθήσει κανείς να διακρίνεικάτι αληθινά ντόπιο, μάλλον θα απογοητευθεί.Ο μεταρσιωτικός ρομαντισμός του Γάλλουκαλλιτέχνη επινοεί εκεί που πιθανώς θαέπρεπε να αντιγράψει πειστικά· βρίσκουμεκάποια νησιώτικη μορφή; κάτι χιώτικο ήρωμαίικο; κάτι πειστικά τούρκικο; Ούτεκατά διάνοια. Άλλωστε ο χρωστήρας τουδεν υπακούει σε δεδομένα. Το 1834 θα πλάσειτις «Γυναίκες του Αλγερίου» και έξιχρόνια μετά την «Είσοδο των Σταυροφόρωνστην Κωνσταντινούπολη».
Τουλάχιστονοι σχολιαστέςθα μπορούσαν να μας μιλήσουν -βραχυλογικώςέστω- για τα συμβάντα στο νησί, για τονΑντώνιο Μπουρνιά (λοχαγό στο ναπολεόντειοστράτευμα της Αιγύπτου) και τη σύμπράξητου με τον Λυκούργο Λογοθέτη (πραγματικόόνομα: Γεώργιος Παπλωματάς) οι οποίοιευθύνονται απολύτως για τον εκβιαστικόξεσηκωμό στο νησί και τα μύρια όσαακολούθησαν. Με άλλα λόγια εμείς ζητάμεάμεσο ιστορικό υλικό, αναφορά προσώπωνκαι συμβάντων, περιγραφή του νησιού (τοοποίο, ως γνωστόν, ευημερούσε όνταςπροστατευμένο από τη Βαλιδέ Σουλτάνα),ενώ οι ιστορικοί θέτουν την άμεση ιστορία«υπό επιστασία» και απεινή αποσιώπησηγια να την υποκαταστήσουν μεταρσιωτικάμε ευρωπαϊκά σχήματα. Σημασία δεν έχουντα συμβάντα, αλλά ο τρόπος που τααποδέχθηκαν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας. Τοκόλπο ντε φάβα είναι περίτεχνο: αφενόςαφανίζει το πραγματικό και αφετέρουστη θέση του βάζει όχι τη «βρώμικηιστορία» αλλά το πεντακάθαρο απόσταγματου φιλελληνισμού. Καθαρές δουλειές.
Απότην εποχή που ο Κ. Δημαράς ανακάλυψε τονεοελληνικό διαφωτισμό (1945), μέγα πεδίοελευθερώθηκε για τη νεοελληνική ιστορικήεπιστήμη. Το συμπέρασμα είναι προφανές:η χώρα μας ανήκε αναμπάμ παπαντάμ στηνευρωπαϊκή οικογένεια, κατά συνέπειααστοχούμε αν μιλάμε για πληθυσμούς πουξεσηκώθηκαν κατά της οθωμανικήςκυριαρχίας. Δεν είμαστε Αλγέρι, ούτεΑίγυπτος, ούτε Βουλγαρία, ούτε Σερβία,ούτε Αλβανία - η Ελλάδα είναι μια χώρααταύτιστη γεωγραφικά και πολιτισμικά·ενδέχεται κάποιες ιστορικές συγχύσειςνα τη μείωσαν παραδειγματικά, ωστόσο ηουσία του ελληνισμού αντλεί τη δύναμήτου από το Παρίσι και το Λονδίνο. Σε τιαπέβλεπε λοιπόν η νέα ιστορική επιταγή;Σταματήστε να κατατρίβεστε με τιςπεριγραφές γεγονότων, με τις «ηρωικέςμορφές του ‘21» και άλλα παρόμοιασυμπαρομαρτούντα. Καλοί οι κατσαπλιάδες,άλλα ο Αγώνας -αν ευοδώθηκε- το οφείλειστην κάθοδο 100 μορφωμένων Ελλήνων που-ενάντια στους ντόπιους άγριους- κατάφεραννα στήσουν τον πρωτογενή κρατικόμηχανισμό.
Ομέσος πολίτης που κατά τύχη ή κατά ειδικήπρόθεση διάβασε κάποια κιτάπια επί τουφλέγοντος θέματος, μένει με την απορία:γιατί η Ελληνική Επανάσταση είναι ημόνη που δεν είχε αρχηγό; Γιατί στηνΕλληνική Επανάσταση όλοι οι στρατιωτικοίαρχηγοί βγήκαν προδότες (Κολοκοτρώνης,Καραϊσκάκης, Μπακόλας, Βαρνακιώτης,Λόντος, Ζαΐμης, Τουρκοφάγος, Ανδρούτσος)ενώ, για παράδειγμα, μηδαμινά ανδράρια(και συνεργάτες των Τούρκων) όπως οδιαβόητος Τάτσης Μαγγίνας σταδιοδρόμησανλαμπρά; Υπάρχει άλλη επανάσταση που ναξεκίνησε έξω από τα υποτιθέμενα σύνορατης χώρας της; Σε ποια άλλη επανάστασηη πολιτική εξουσία σκάρωνε κάθε χρόνοένα Σύνταγμα ώστε να έχει τους στρατιωτικούςαρχηγούς στο χέρι; Σε ποια άλλη επανάσταση,οσάκις γινόταν μάχη, οι πολιτικοί έτρεμανστη σκέψη ότι θα την κέρδιζαν οιστρατιωτικοί;
Χωρίςκαμιά υπερβολή, το ‘21 είναι μια εποχήπου, για να ευδοκιμήσει δεόντως και νατην ενστερνιστούν οι κατοπινές γενιές,επιβάλλεται να τεθεί «υπό επιστασία»από τους ιστορικούς - όπως και η οικονομίατης χώρας μας σύμφωνα με την πρόσφατηαπανταχούσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Άλλωστε η ίδια η Επανάσταση -που απέτυχεπαταγωδώς, λόγω Ιμπραήμ- τέθηκε ήδη απότότε υπό αγγλική επιστασία λόγω δανείων.«Μας χρειάζεται μια Ελλάδα!» είχε δηλώσειρεαλιστικότατα ο Κάνινγκ. Το λέει ακόμηστην πλατεία Κάνινγκος.
Τόσητύφλα απέναντι στην ίδια του την ιστορία,τόση βορβορώδη ψευδολογία και εγκληματικήδιαβουκόληση του πληθυσμού του, κανένακράτος δεν έχει να παρουσιάσει. Ωστόσοη κοινή συνείδηση παρέμεινε πιστή σταπάτρια. Επί δύο αιώνες όλοι βολεύονταιμε το μέγα κυβερνητικό αξίωμα του ‘21:όστις κλέπτει το κράτος ουδένα κλέπτει.
σχόλια