Toshiki Okada / Hot Pepper, Air Conditioner and the Farewell Speech

O Τoshiki Okada μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γνωστός στην Ελλάδα ωστόσο   μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως αποτελεί μια πολύ σημαντική περίπτωση νέου ιάπωνα καλλιτέχνη.

Συγγραφέας θεατρικών έργων, σκηνοθέτης, και λογοτέχνης ίδρυσε το 1997 την θεατρική ομάδα Chelfitsch με την οποία έχει δομήσει ένα πολύ ιδιαίτερο είδος χοροθεατρικής έκφρασης. Πέρα από τον στέρεο σκηνοθετικό, δραματουργικό και κινησιολογικό άξονα η δουλειά της ομάδας αυτής περιέχει στον πυρήνα της (καταλυτικά θα έλεγα) ένα επίπεδο έντονα ποιητικό το οποίο πολλές φορές μετατρέπει τα τεκταινόμενα στη σκηνή από ασκήσεις φόρμας σε υποβλητικές αντανακλάσεις νοήματος.

Αυτή τη περίοδο βρίσκεται στην Ελλάδα όπου σήμερα Πέμπτη και μέχρι και τη Κυριακή θα  παρουσιάσει την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το Hot Pepper, Air Conditioner, and The Fairwell Speech.  Τι είναι αυτό το έργο με τον μακροσκελή και κάπως σπονδυλωτό τίτλο; Θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί ένα σχόλιο για την corporate δυστοπία και την ασφυκτική πίεση που ασκεί  στα πιο ανίσχυρα γρανάζια της. 

Το έργο διαδραματίζεται την ώρα του lunch break. Σε ένα μινιμαλιστικό λιτό σκηνικό το οποίο αποτελείται μονάχα από ένα τραπέζι και 4 καρέκλες και το οποίο θα το χαρακτηρίζαμε άνετα IKEAtik (με αυτή τη παγωμένη ποπ οικειότητα που έχουνε οι καταλογοί του), παρακολουθούμε τρείς υπάλληλους μερικής απασχόλησης (2 γυναίκες και έναν άντρα) να εκτελούν στην αρχή του έργου τις τυπικές κινήσεις που κάνουμε όλοι όταν βρισκόμαστε σε παρόμοια κατάσταση. Καθώς το έργο συνεχίζεται μαθαίνουμε πως μια συναδελφός τους απολύθηκε και τους βλέπουμε να σχεδιάζουνε ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ. 

Απο δω και πέρα το έργο εκτυλλίσεται παράξενα υπνωτικά. Στην ουσία πρόκειται για ένα τρυφερό χοροθεατρικό ποίημα, μια pocket size office tragedy αν θέλαμε να της δώσουμε ένα επεξηγηματικό tag line γύρω από τον θάνατο, τις κοινωνικές τάξεις και την θλιμμένη loopαριστή ποίηση της corporate καθημερινότητας (σε τι θερμοκρασία να βάλουμε το aircondition, τι ώρα είναι, που θα πάμε να φάμε σήμερα κτλ).

Ο κόσμος του γραφείου δεν είναι ένας κόσμος πάθους οπότε αν περιμένεις να αντικρύσεις αντανακλασεις έντασης και διαμάχης ίσως δεν ικανοποιηθείς . Έχει να κάνει με αυτό που κρύβεται κάτω από την φαινομενικά αδιατάρακτη επιφάνεια της εργασιακής καθημερινότητας.

Με άλλα λόγια δουλεύω σημαίνει δεν ξέρω να υπάρξω αλλιώς εκτός του τρόπου που μου επιβάλλεται ή επιβάλλω εγώ το ρυθμό που δημιουργώ και αναπνέω; 

(μετά τη παράσταση της Παρασκευής

θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη)

bonustrack

>>>5 trivia για τη παράσταση

1. Chelfitsch.

Ο ιδρυτής και σκηνοθέτης της ομάδας Toshiki Okada είδε στο ονειρό του το όνομα της ομάδας. Σύμφωνα με τον Okada πρόκειται για παραφθορά της λέξης ‘selfish.’ με σκοπό να προκαλέσει την αρή μιας συζήτησης για τα κοινωνικά και καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης Ιαπωνίας.

2.  Cibo Matto.

Η μουσική της παράστασης αποτελείται από κλασσική μουσική μέχρι και ιαπωνική ποπ. Βασικό μουσικό ρόλο διαδραματίζουν και μερικά από τα κομμάτια των  Cibo Matto οι οποίοι είναι ένα νεουορκέζικο ιαπωνικό trip-hop ντουέτο.  Το ονομά τους σημαίνει " Φαγητοτρέλλα" και πολλά πό τα τραγούδια τους έχουν για τίτλους ονόματα φαγητών.The loose translation of their name is “food madness” and many of their songs refer to food (“Artichoke,” “Beef Jerky,” “White Pepper Ice Cream”).

3. Hot Pepper.

Στη παράσταση ένας από τους ηθοποιούς ξεφυλλίζει το Hot Pepper το οποίο είναι ένα ιαπωνικό free press. Παλιότερα οι Ιάπωνες ήταν δύσπιστοι με οτι ήταν δωρεάν. Οι νεότερες γενιές έχουν αλλάξει άποψη γύρω από αυτό το θέμα και το Ηοτ Pepper  σαρώνει αναμεσά τους.

4.  Motsu hot pot. 

Το Motsu hot pot ή Motsu nabe  είναι μια σούπα φτιαγμένη είτε από μοσχάρι είτε από κεφάλόψαρο, φύκια και λαχανικά. Στη παράσταση ένας από τους συνάδελφους της κοπέλας που απολύθηκε προτείνει το αποχαιρετιστήριο πάρτυ να γίνει σε ένα εστιατόριο που σερβίρει αυτή τη σούπα. 

5. Murakami. 

Το όνομα του διάσημου συγγραφέα ακούγεται στο σημείο όπου 2 υπαλληλοι συζητούν για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του air condition και πως ο Murakami το έχει αναλάβει να το χειρίζεται. Το όνομα του Murakami βεβαια είναι πολύ κοινό στην Ιαπωνία (σαν το Παπαδόπουλος) οπότε μάλλον περι συνωνυμίας πρόκειται

>>>DATA

Διάρκεια:

1 ώρα και 10 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

 Toshiki Okada

Ο Τόσικι Οκάντα γεννήθηκε στη Γιοκοχάμα το 1973 και δημιούργησε το θίασο chelfitsch  το 1997. Έκτοτε έχει γράψει και σκηνοθετήσει όλες τις παραγωγές της ομάδας, θέτοντας σε εφαρμογή μια ιδιαίτερη  μέθοδο, από την οποία ξεχωρίζουν η χρήση μιας κατεξοχήν δημώδους ιαπωνικής γλώσσας και η μοναδική χορογραφία του. Το 2005, το έργο του Five Days in March [Πέντε ημέρες του Μαρτίου] απέσπασε το αναγνωρισμένο θεατρικό βραβείο Kishida, ενώ την ίδια χρονιά το Air Conditioner έφτασε στους τελικούς των βραβείων χορογραφίας Toyota. Το Φεβρουάριο του 2007 εκδόθηκε η πρώτη του συλλογή από νουβέλες, με τίτλο  Το τέλος του ειδικού χρόνου που μας επέτρεψαν να έχουμε, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Κενζαμπούρο Όε.

 Τα τελευταία χρόνια, έχει αποσπάσει την προσοχή διεθνώς, όχι μόνο από τον κόσμο του θεάτρου και τη σκηνή του σύγχρονου χορού, αλλά επίσης και από τους χώρους των εικαστικών και της λογοτεχνίας. Έχει προσκληθεί σε διάφορα καλλιτεχνικά κέντρα, μουσεία και φεστιβάλ, ανάμεσά τους στο Nam June Pike Art Center της Σεούλ (Νότια Κορέα), στο Walker Art Center της Μιννεάπολις (ΗΠΑ), στο Museum of Contemporary Art του Σικάγου (ΗΠΑ), στο National Museum of Art της Οζάκα (Ιαπωνία), στο Mori Museum of Art του Τόκυο (Ιαπωνία) και στη Yokohama Triennale. Το Μάρτιο του 2008 παρουσίασε το Freetime, ένα έργο σε συμπαραγωγή με το KUNSTEN FESTIVAL DES ARTS των Βρυξελλών, το Wiener Festwochen της Βιέννης και το Festival d’Automne του Παρισιού.

Τον Οκτώβριο του 2009  παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Βερολίνο το Hot Pepper, Air Conditioner and the Farewell Speech, σε συμπαραγωγή με το Hebbel Am Ufer, το οποίο στη συνέχεια περιόδευσε σε 13 πόλεις εντός και εκτός Ιαπωνίας. Παρότι τα έργα του εξακολουθούν να είναι γραμμένα στην ιαπωνική, αρκετά από αυτά έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στο εξωτερικό.