Να υποθέσω ότι σου αρέσουν οι Pulp, γι’ αυτό ονόμασες το κατάστημά σου Razzmatazz;
Είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια και αυτό που σημαίνει η λέξη, «έντονη, θορυβώδης δραστηριότητα, με σκοπό να προσεγγίσει και να συναρπάσει....», νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στη φιλοσοφία του μαγαζιού.
Τι σχέση έχεις με τη μόδα;
Μόδα για μένα δεν είναι ούτε το κύριο ρεύμα των εντιτόριαλ ούτε το χαμένο στη μετάφραση «εναλλακτικό» ρεύμα, που τείνει να γίνει κυρίαρχο και αυτό. Πιστεύω πολύ στους sui generis ανθρώπους και στο αισθητικό τους κριτήριο. Πράγμα που αφορά, βέβαια, πέρα από τη μόδα, τη μουσική, την τέχνη γενικότερα και την όλη στάση ζωής.
Έχεις σπουδάσει σχέδιο μόδας;
Όχι, σπούδασα μετάφραση. Στο σχέδιο μόδας είμαι αυτοδίδακτη. Η γιαγιά μου ήταν μοδίστρα κι εγώ μεγάλωσα σε έναν μαγικό κόσμο, μέσα στα υφάσματα, τα πατρόν, τις κυρίες που έρχονταν για να ράψουν φορέματα, ταγιέρ, νυφικά.
Πώς θα χαρακτήριζες τα ρούχα που φτιάχνεις;
Ρούχα που η φαινομενική τους ελαφρότητα στηρίζεται σε κλασικές βάσεις. Τα ρούχα του Razzmatazz είναι ρούχα με καθαρά πατρόν που, όμως, για τη ραφή τους ενίοτε χρησιμοποιούνται παράξενα υλικά, όπως αδιάβροχο, τούλι, υφάσματα επιπλώσεων. Επίσης, εμμονή μου είναι να κάνω φορέματα από ανδρικά t-shirt.
Και τα αξεσουάρ;
Τα αξεσουάρ, που είναι και η μεγαλύτερη αγάπη μου, είναι όλα φτιαγμένα από reused υλικά, χρηστικά, καθημερινά αντικείμενα, αλλά και από κλασικά υλικά όπως δέρμα, ύφασμα, ημιπολύτιμοι, μέταλλα, πλαστικό. Όλα, όμως, υπό το πρίσμα της ιδέας ότι ένα αξεσουάρ μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής και όχι απλά συμπλήρωμα της εμφάνισης.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου κομμάτι από την καλοκαιρινή σου συλλογή;
Μου αρέσουν πολύ τα μεγάλα πλαστικά και δερμάτινα σκουλαρίκια με ‘70s ‘80s αισθητική, σε διάφορα χρώματα, και τα καλοκαιρινά τσαντάκια με χερούλια από λάστιχα ποτίσματος.
Στο Razzmatazz συγκεντρώνεις δημιουργίες και άλλων νέων Ελλήνων σχεδιαστών.
Στο Razzmatazz θα βρει κανείς δημιουργίες πολλών σχεδιαστών, των οποίων η παραγωγή ταιριάζει στην αισθητική μου και στη φιλοσοφία του μαγαζιού. Θα βρείτε τα «Skinny Legs» της Κλειούς Ξηρού, Di Depux, Jewels by Jessika, Crystal, Syndrome Barcelona και δουλειές των Marianthi Philippou, Nina Kotamanidou, Olga Mergou κ.ά.
Πώς θα περιέγραφες το προσωπικό σου στυλ;
Κατάλληλο για βόλτα σε λούνα παρκ! Φοράω χρώματα, αλλά έχω και μια μεγάλη αγάπη στο μαύρο. Λατρεύω τα μεσάτα φορέματα, ειδικά τα ‘50s-‘60s, τα βολάν, τα πουά, το τούλι, τα λουλούδια στα μαλλιά και στα αξεσουάρ. Αλλά θα με δεις και με μαύρο λέδερ κολάν, κορσέ και φούξια γόβες. Έχω φετίχ με τα παράξενα τσαντάκια. Το αγαπημένο μου είναι ένα που έχω φτιάξει από ηχομονωτικό υλικό.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ανεξάρτητο, νέο σχεδιαστή να επιβιώσει την εποχή της κρίσης;
Πολύ δύσκολο, γι’ αυτό και πρέπει συνεχώς να σκέφτεσαι καινούργιους τρόπους παραγωγής και προώθησης. Επιπλέον, το να διοχετεύεις την ενέργειά σου στο να σκεφτείς και να φτιάξεις κάτι από την αρχή και όχι απλά να το μεταπωλείς είναι διπλάσια δουλειά και άγχος, γιατί όλα περνάνε από το χέρι σου. Ωστόσο, είναι ευλογία το να σου αρέσει η δουλειά που κάνεις.
σχόλια