10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ)

10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ) Facebook Twitter
3
10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ) Facebook Twitter
Renoir

Ανακοινώθηκαν και επίσημα από την Ακαδημία των Όσκαρ οι ταινίες που υποβλήθηκαν από τις χώρες τους και θα διαγωνιστούν για μια θέση στη μικρή λίστα των 9 αρχικά, και στη συνέχεια για την επίσημη πεντάδα και το χρυσό βραβείο.

Ορίστε 10 διαπιστώσεις

- 76 χώρες είναι ρεκόρ για την κατηγορία αυτή. Σαουδική Αραβία και Μολδαβία συμμετέχουν για πρώτη φορά.

- Τις περισσότερες δεν θα τις δούμε ποτέ εδώ. Αν είμαστε τυχεροί, θα έρθουν κάποιες, αν και αγνώστου σκηνοθέτη. Η Γκλόρια και το Απαγορευμένο Ποδήλατο παίζονται ακόμη, ενώ το ρουμανικό Child's Pose έρχεται στις αθηναϊκές αίθουσες σε μερικές εβδομάδες. Θα δούμε και το νορβηγικό Κον Τίκι, που πέρυσι ήταν στην πεντάδα.

10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ) Facebook Twitter
Child's Pose

- Ο μοναδικός σκηνοθέτης από τους 76 που έχει ήδη κερδίσει Όσκαρ είναι ο Ασγκάρ Φαραντί.

- Ο Αντρέϊ Βάϊντα είναι και πάλι υποψήφιος για την Πολωνία. Νομίζω πως κανείς σε αυτή τη χώρα δεν του φέρνει αντίρρηση. Είναι 87 ετών, έχει προταθεί 4 φορές στην κατηγορία αυτή (εννοώ στην κανονική πεντάδα) και δεν θα πεθάνει αν δεν πάρει το διαγωνιστικό, γιατί το τιμητικό αγαλματάκι του το έχουν ήδη δώσει. Ακόμη θυμάμαι τον λόγο του, έναν από τους πιο γλειφτικούς προς την Αμερική που έχω ακούσει ποτέ

- Στην πρώτη γραμμή, το ιρανικό Παρελθόν, το ολλανδικό Μπόργκμαν, και το μεξικανικό Χέλι, και η Μεγάλη Ομορφιά από την Ιταλία, τα οποία και είδαμε στις Κάννες. Το Κυνήγι του Βίντερμπεργκ από τη Δανία, το είχαμε το 2012, πάλι στις Κάννες. Από το Χονγκ, ο Γουόνγκ Καρ Βάϊ και το Grandmaster.

10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ) Facebook Twitter
Grandmaster

- Αν αναρωτηθείτε γιατί δεν είναι η Ζωή της Αντέλ η επίσημη υποβολή της Γαλλίας, η απάντηση είναι πως ο παραγωγός, με τη συγκατάθεση του σκηνοθέτη και τη γνώμη του διανομέα, προτίμησε να βγάλει την ταινία στη χώρα προέλευσης, δηλαδή τη Γαλλία, στις 7 Οκτωβρίου, χάνοντας έτσι την τυπική προθεσμία (η ταινία πρέπει να έχει παιχθεί στη χώρα παραγωγής της μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου). Η Γαλλία δεν έχει ωστόσο τέτοια κολλήματα. Αν δε θέλετε κύριε Κεσίς, δεν πειράζει. Έχει βάθος ο πάγκος. Προτιμήθηκε λοιπόν το σχετικά άγνωστο Renoir του Ζιλ Μπουρντός, που έχει ήδη παιχθεί και σε αμερικανικές αίθουσες κι έχει ήδη κυκλοφορήσει σε DVD από το καλοκαίρι. Το έχω δει και δεν τρελάθηκα.

 

10 διαπιστώσεις του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (για τα φιλμ που πάνε για Όσκαρ) Facebook Twitter
Renoir

- Πάγκο έχει και η Ισπανία. Με τόσους γνωστούς σκηνοθέτες, δεν φοβάται τους πειραματισμούς. Το 15 Χρόνια και Μια Μέρα έχει κερδίσει ένα βραβείο στο φεστιβάλ της Μάλαγα.

- Αν παρατηρήσετε χώρες καθαρά και επίσημα αγγλόφωνες, όπως η Αγγλία και η Αυστραλία, να βρίσκονται στην πεντάδα του ξενόγλωσσου φιλμ (όπου ξενόγλωσσο, σημαίνει μη αγγλόφωνο για τους Αμερικανούς), υπάρχει εξήγηση: Το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχει, είτε με ταινίες που μιλάνε διάλεκτο, είτε, όπως στη φετινή περίπτωση, με Βρετανό σκηνοθέτη (τον Σον Έλις), αλλά βασικά ξενόγλωσση παραγωγή (ιστορία που εξελίσσεται στις Φιλιππίνες, με Φιλιππινέζους). Αντίστοιχα, το αυστραλέζικο φιλμ έχει σχέση με το Λάος, αν και ο σκηνοθέτης είναι Αυστραλός. Ο Καναδάς συνήθως υποβάλλει γαλλόφωνες ταινίες.

- Οι γείτονες μας είναι σύσσωμοι παρόντες. Ακόμη και η Αλβανία. Και για πρώτη φορά ανεξάρτητο το Μαυροβούνιο. Όχι όμως η Κύπρος.

+ Η Ελλάδα έστειλε το Αγόρι που Τρώει το Φαγητό του Πουλιού. Ειλικρινά, δεν έχω διαβάσει πότε συνήλθε η αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου για να υποβάλλει την ταινία.

Μέχρι πέρυσι, συμμετείχα κι εγώ και γνώριζα από πρώτο χέρι τι γινόταν, αφού ψήφιζα μαζί με άλλα πέντε μέλη και τον προεδρεύοντα. Φέτος, θα σας γελάσω.

Από βιασύνη, όλοι έσπευσαν να αναμεταδώσουν ένα ρεπορτάζ-σπέκουλα του Hollywood Reporter μέσα στο καλοκαίρι που προδίκαζε την υποβολή της ταινίας του Έκτορα Λυγίζου στα Όσκαρ, προφανώς ορμώμενο από την παραδοσιακή αλλά ανεπίσημη ετήσια πρόταση της Ελληνικής Ακαδημίας, για την καλύτερη ταινία της χρονιάς.

Κι επειδή έχω συμμετάσχει στην επιτροπή επί τρία έτη (και χάρηκα ιδιαίτερα που προκρίναμε τον Κυνόδοντα σε μια καλή χρονιά με Κούτρα και Γαβρά ανάμεσα σε άλλους), μπορώ να διαβεβαιώσω πως όλες οι ταινίες τυπικά συζητιούνται για την υποβολή, χωρίς να επιβάλλεται να συμπέσει η τελική απόφαση με εκείνη της Ακαδημίας. Απλώς τυχαίνει. Καλή μας επιτυχία. Δεν είναι κι εύκολο. Γιατί όμως, ήταν εύκολο στη χρονιά του Λάνθιμου; Όλες οι μεγάλες χώρες βγήκαν νοκ-άουτ. Και φέτος βλέπω εκπλήξεις. Καλύτερα, θα έχουμε κάτι καινούριο να ανακαλύψουμε.

Trailer: Αγόρι που Τρώει το Φαγητό του Πουλιού

Διάφορα
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Ενδιαφέροντα τα σχόλια κ.Κουτσογιαννόπουλε, ευχαριστούμε. Την ελληνική ταινία δεν την έχω δεί, αλλά, συγγνώμη κιόλας, το trailer αυτό θεωρείται αντιπροσωπευτικό, ικανό να την "σπρώξει" μέχρι την τελική πεντάδα; Με τις λήψεις πλάτης και προφίλ, την απουσία παρουσίασης του κεντρικού θέματος μέσω της εικόνας (κι όχι μόνο στο press dossier) και την φαλτσέτο, ακατάληπτη -μυστηριακή, I'll give you that- ψαλμωδία φοβάμαι πως τα περισσότερα μέλη της ακαδημίας δεν θα την παρακολουθήσουν καν...κάτι που αν δεν απατώμαι είναι αναγκαία προυπόθεση για να την ψηφίσουν για την πεντάδα, έτσι; To trailer του Κυνόδοντα εν εντιθέσει ήταν πολύ πιο περιγραφικό της ταινίας που ακολουθούσε και ιντριγκαδόρικο. Τι να πω, καλή τύχη όπως και νά'χει.
Είναι πιο σπουδαίο από ποτέ θαρρώ, να πάει καλά αυτή η ταινία στα Όσκαρ. Τουλάχιστον να κάνει μια αίσθηση. Αν κέρδιζε κιόλας, απ ευθείας θα σήμαινε ότι μπορεί να ιδωθεί και παντού. Όχι για χάρη της ελληνικής κρίσης και τις συνέπειες, ας μηνείμαστε εγωπαθείς, αλλά για χάρη του ανθρωπισμού, δηλαδή του πολιτισμού ενός περήφανου έκπτωτου, αξιοπρεπότερο του όποιου χολυγουντιανού ήρωα, σημαντικότερου από Νομπελίστες μην ξεράσω, και ανθρωπινότερου από τον μέσο Δυτικό καταναλωτή(υπενθυμίζω πόσο καταναλωτής δεν είναι ο κεντρικός ήρωας της ταινίας). Για χάρη των εξιλαστήριων νεόπτωχων λοιπόν, ας φυσήξουμε και μεις λίγο λοιπόν αυτόν τον μικρό, να φτάσει απέναντι και τους τα πει.