10 εκνευριστικά πράγματα: στο Πανεπιστήμιο

10 εκνευριστικά πράγματα: στο Πανεπιστήμιο Facebook Twitter
13
10 εκνευριστικά πράγματα: στο Πανεπιστήμιο Facebook Twitter

Οι κομπλεξικοί καθηγητές: Είναι αυτοί που θέλουν να σου υπενθυμίζουν με κάθε τρόπο ότι είναι ανώτεροί σου, λες και είσαι υπάλληλος στη Τζάϊαντ και σε κάνει κουμάντο ο Γιάγκος Δράκος. Και το χειρότερο, δεν θέλουν να σου μεταδώσουν τη γνώση γιατί τρέμουν μην τους πάρεις καμιά μέρα τη θεσούλα

 

10. Τα deadlines.
Καλά, τα deadlines είναι εκνευριστικά παντού, αλλά έτι περισσότερο όταν αφορούν εργασίες/προόδους κλπ. Πέντε μέρες πριν: το θυμάσαι, τρεις μέρες πριν: το αποφασίζεις, το προηγούμενο βράδυ: λίτρα καφέ, μάτι με «σακούλα» που είναι να την πάρεις να πας για ψώνια και ούτε στάλα ύπνο, μπας και προλάβεις να παραδώσει κάτι, ότι να 'ναι, μέχρι το πρωί. Αυτά για τους ευσυνείδητους. Εμείς οι ρισκαδόροι, απλώς, τα παρατάμε.

9. Τα φυλλάδια.
Το πρώτο (και μοναδικό) σπορ στο οποίο προπονείται κάθε φοιτητής από την πρώτη μέρα της Σχολής είναι το «Πάρε το φυλλάδιο». Πρόκειται για άθλημα που απαιτεί συγκέντρωση, ταχύτητα και σκληρή προπόνηση. Δεν είναι κι εύκολο να σου σκάνε στη μούρη 10 άτομα και ισάριθμα διαφημιστικά, τη στιγμή που βιάζεσαι να πας να δώσεις μάθημα. Θέλει ελιγμό, όχι αστεία.

8. Η λέσχη.
Κατεψυγμένες πίτσες, λαστιχένιες τηγανιτές πατάτες και άνοστα παγωμένα φασολάκια. Ανάθεμα την ανάγκη μου, που μ' έριξε στις λέσχες.

7. Οι κωλόφαρδοι φοιτητές.
Δύο θέματα θα διαβάσει, αυτά θα πέσουν. Τρεις ώρες θα «ρίξει μια ματιά», 9,5 θα γράψει. Αδιάβαστος θα πάει, θα βάλουν βόμβα/ γίνει σεισμός/ τρακάρει ο καθηγητής. Με τέτοια ρέντα, αγόρι μου, να πας στο καζίνο, όχι στην ΑΣΟΕΕ. Πω, κι αν ένα πράγμα αντιπαθώ, είναι οι άσχετοι κωλόφαρδοι.

6. Οι κομπλεξικοί καθηγητές.
Είναι αυτοί που θέλουν να σου υπενθυμίζουν με κάθε τρόπο ότι είναι ανώτεροί σου, λες και είσαι υπάλληλος στη Τζάϊαντ και σε κάνει κουμάντο ο Γιάγκος Δράκος. Και το χειρότερο, δεν θέλουν να σου μεταδώσουν τη γνώση γιατί τρέμουν μην τους πάρεις καμιά μέρα τη θεσούλα, γι' αυτό η προσφιλής τους τακτική είναι να επιδίδονται σε σαδιστικά παιχνίδια εξετάσεων με τους φοιτητές και να «κόβουν» αβέρτα σαν μαχαίρια Σογκούν.

5. Η λέχρα.
Τέτοια σιχαμάρα ούτε σε δημόσιες τουαλέτες δε σε πιάνει. Και για να μην μπω σε λεπτομέρειες, επειδή μπορεί να το διαβάζετε σε ώρα πλησίον φαγητού, θα αρκεστώ σε μία και μόνη πληροφορία: σε συγκεκριμένα τμήματα, συγκεκριμένων Πανεπιστημίων, έκανε να αδειάσει κάδος κάνα 3μηνο.

4. Η γραμματεία.
Εδώ πάμε σε άλλο level τσατίλας. Εδώ είναι το μέρος που μπορεί να σε οδηγήσει στην παράνοια με πέντε απλές κινήσεις: εξυπηρετεί δύο ώρες τη μέρα και ούτε λεπτό παραπάνω, απεργεί απροειδοποίητα, δεν σηκώνει ΠΟΤΕ το τηλέφωνο, μετακομίζει (!) σε περίοδο εγγραφών και σου λέει ότι θα κάνεις δύο χρόνια να πάρεις πτυχίο μετά την ορκωμοσία γιατί έληξε η σύμβαση του μεμβρανοποιού (sic).

3. Το κόψιμο.
Με 4,5. Όταν έχεις διαβάσει. Και αντιγράψει. Και είναι το τελευταίο #@&$%μάθημα.

2. Οι παρατάξεις.
Σε βουτάνε όταν είσαι ακόμη ψαρωμένο πρωτοετό, πριν καν προλάβεις να δεις την πόρτα της γραμματείας για να σε «εγγράψουν». Σε κανακεύουν σε κάθε εξεταστική, μοιράζοντας σημειώσεις και εξυπηρετώντας με τις δηλώσεις μαθημάτων μπας και σε «εγγράψουν». Σου τα κάνουν πλανήτες (punch line από τη φίλη Μαρία Β.) για να τους ψηφίσεις στην «κινητοποίηση» και το βράδυ των φοιτητικών εκλογών παίζουν μπουνιές μέχρι πρωίας. Και μετά από δέκα χρόνια, τους ψηφίζεις τελικά και τους κάνεις υπουργούς. Όρσε.

1. Η εξεταστική.
Δεν μας τα είχαν πει αυτά στο Λύκειο. «Διαβάστε να περάσετε στο Πανεπιστήμιο να κάθεστε» μας έλεγαν. «Κρέμασε» τώρα τα μαθήματα στο Σεπτέμβρη -και μη διευκρινίσεις ποιον Σεπτέμβρη.

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

10 σχόλια
Ομοίως και χειρότερα στο Πάντειο. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Ήθελα μόνο να συμπληρώσω ένα ακόμη εκνευριστικό θέμα, εκείνο των βιβλίων με τα κουπόνια. Έλεος! Σε στέλνουν σε καμιά 20ριά βιβλιοπωλεία κρυμμένα στο πουθενά, αφού έχεις περιμένει ώρες στην σχολή για να σου δώσουν τα κουπόνια. Πανζουρλισμός! Και τα βιβλιοπωλεία που σου δίνουν τα βιβλία, δεν παρέχουν σακούλα να τα μεταφέρεις (σαν σκυλιά μας φέρονταν) και μας δέχονταν μερικές ώρες, μία φορά την εβδομάδα. Τι λυπηρό για το ύψιστο αγαθό, την εκπαίδευση.
αχ τι μου θυμισες! τις μαυρες μερες του παντειου. τωρα εχουν αλλαξει κατα πολυ τα πραγματα.. οταν μπηκα τα τμηματα του παντειου εκαναν ολα μαζι δηλωσεις, θυμαμαι καποτε περιμενα 7 ωρες εξω για να παρω τα κουπονια. ηταν ιουνιος. 3.5 ωρες εξω απο την αιθουσα και 3.5 ωρες μεσα στην αιθουσα. ειχαν ακομα τους παλιους εκτυπωτες με τις τρυπουλες στην ακρη που τους ακουγες πολλα μετρα μακρια και ηξερες πως αρχιζει ο εφιαλτης. μεσα στην αιθουσα που γινονταν οι δηλωσεις δεν υπηρχαν ουτε παραθυρα, ουτε κλιματισμος εννοειται και γινονταν απο λιποθυμιες εως μαλλιοτραβηγματα. μετα σιγα σιγα αρχισαν να γινονται οι δηλωσεις χωριστα σε καθε γραμματεια και φτασαμε τις 3-4 ωρες δηλωσεων. μετα αρχισαν οι ηλεκτρονικες δηλωσεις και τωρα και το παντειο εχει μπει στον ευδοξο. οσο για τα βιβλιοπωλεια στο πουθενα για εμενα ηταν απο τις αγαπημενες μου διαδικασιες, με αγωνια καθε φορα να δω αν το επομενο βιβλιο θα ηταν ωραιο, οτι δεν εδιναν μια παλιοσακουλα το ηξερα απο πριν και ημουν εφοδιασμενη και μου αρεσε και την προηγουμενη να βαζω κατω τον χαρτη και τις ωρες λειτουργιας για να φτιαξω οργανωμενο σχεδιο να μαζεψω τα βιβλια. μου εχει λειψει πολυ το να μαζευω βιβλια και να βλεπω σε ολο το κεντρο τους φοιτητες φορτωμενους!
Καλα αυτο με τις παραταξεις δεν το πιστευα μεχρι που το ειδα. Πηγαμε με τον μικρο για εγγραφη , πριν βγουμε απο το αυτοκινητο μας πλησιασε μια ΔΑΠιτισσα(ωραιο πλασμα), μετα οσο περιμεναμε ηρθαν αλλες 2....Τι κονσομασιον ηταν αυτη: 3 κοπελες να του την πεφτουν, ανταλλαγη τηλεφωνων,παρακαλια(;) για να πανε για καφε.... Ασε δε στην επιστροφη(3,5 ωρες ταξιδι) τα τηλεφωνα και τα μηνυματα απο τα κοριτσια και τον προεδρο της παραταξης....Σε δε αλλους να τους βρουνε σπιτι(ειχαν ετοιμες λιστες με σπιτια κ τηλεφωνα).Οσο για την γραμματεια,υπαρχουν σχολες(συνηθως στην περιφερεια) που εχουν 2 μονιμους και ολοι οι αλλοι ειναι αοριστου χρονου και δεν απεργουν .Ειχα καθημερινη επαφη με ΤΕΙ στην πολη μου και εβλεπα την διαφορα αναμεσα στο μονιμο προσωπικο και το αοριστου.Π.χ η μια ειχε 3 οθονες ανοικτες και ολες σε ονλαιν αγορες κτλπ και η αλλη(αοριστου) εβγαζε του κοσμου την δουλεια και φοβοταν τις απολυσεις...
Το νούμερο 5 στην σχολή την δικιά μου δεν υπάρχει, είναι όλα πεντακάθαρα και καθαρά. Επίσης πιστεύω πως το νούμερο 9 είναι κάπως υπερβολικό (ναι μεν υπάρχουν τα ρημαδοφυλλάδια αλλά όχι και συνέχεια). Θα συμφωνήσω όμως απόλυτα με το νούμερο 6! Είναι μερικοί (και κατά πλειοψηφία 95% οι γυναίκες βρε παιδάκι μου!!!) που έχουν ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΠΛΕΞ! Όσο για το νούμερο 2, υπάρχουν πάντα και οι μ****** στις παρατάξεις που μου σπάνε ΤΡΟΜΕΡΑ τα νευρά!
Χαχαχα!Ειδικά αυτό το τελευταίο ακόμα το σκέφτομαι και τσαντίζομαι ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια!Μας το έλεγαν συνέχεια στο φροντιστήριο.."Χτυπήστε 15ωρα τώρα και ξεγνοιάστε μετά στο πανεπιστήμιο".Ειδικά ένας καθηγητής(ο θεός να τον κάνει)μας έλεγε: "Ως φοιτητές μην παρακολουθείτε, μη διαβάζετε και προς θεού μην πάρετε πτυχίο πριν τα 5 χρόνια .Έτσι έκανα και εγώ.Διάβαζα 15ωρα με το ρολόι αλλά στο πανεπιστήμιο δεν παρακολουθούσα καθόλου,κοιμόμουν όλη μέρα, αντέγραφα και πήρα το πτυχίο πολύ μετά τα 5 χρόνια" :-P...Τότε δεν το καταλάβαινα αλλά τώρα ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έπρεπε να είναι εκπαιδευτικός όσο και καλά να ήξερε το γνωστικό αντικείμενο το οποίο δίδασκε(μόνο αυτό βασικά ήξερε)..Ευτυχώς δεν ακολούθησα τη συμβουλή του και καλό είναι κανένας να μην την ακολουθεί αν θέλει να πάρει με αξιοπρεπή τρόπο πτυχίο :-P..
#4 Η γραμμτεία ήταν, είναι, και θα είναι απανταχού ότι χειρότερο στις ελληνικές σχολές...Μια βεβαίωση σπουδών κατοπιν άιτησης κλπ μια βδομάδα....σιγά ρε παιδιά! Ένα "κλικ" στον υπολογιστή είναι....Όσον αφορά το #7 υπάρχει και η πιο εκνευριστική κατηγορία φοιτητή (εγω είχα και συμμαθητές στο σχολείο) που τους ρωτας πως έγραψαν και σου λενε "αστα δεν ειχα διαβασει τπτ χαλια έγραψα" και οταν βγαίνουν τα αποτελέσματα έχουν πάρει 9....!!!!!!!!!!
Έχοντας φοιτήσει σε πανεπιστήμιο της επαρχίας έχω να πω πως η κατάσταση δεν ήταν (ούτε είναι) ιδανική, αλλά δεν έχει καμία σχέση με ότι περιγράφει το παραπάνω άρθρο. Δεν ξέρω τι έφταιγε, αλλά ήταν πάντα καθαρά, οι καθηγητές στα γραφεία τους και στην αίθουσα όπως έπρεπε, χωρίς ιδιαίτερα δείγματα αυθαιρεσίας. Ίσως άμα είσαι σε ένα χώρο με λίγο κόσμο, όπου έχεις όνομα (δεν είσαι άγνωστος εννοώ), πολλά πράγματα να μην μπορείς να τα κάνεις, σε όποια θέση και αν βρίσκεσαι.
Το είπες και μόνος/η σου..Πανεπιστήμιο της επαρχίας..Τα περισσότερα πιο καθαρά αλλά και πιο οργανωμένα από της Αθήνας..Μπαίνουν και εξωπανεπιστημιακοί εδώ..Ίσως φταίει και αυτό..
Δεν είναι θέμα των εξωπανεπιστημιακών, κι εδώ υπάρχει κόσμος που έρχεται χωρίς να έχει σχέση με το πανειστήμιο. Και νομίζω ότι καλώς το πανεπιστήμιο είναι ανοιχτό και σε άλλο κόσμο. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το ζήτημα της καθαριότητας πρώτα και κύρια καθορίζεται από τις υπηρεσίες καθαριότητας, αλλά και από όλους εμάς που έχουμε την ευαισθησία να προσέχουμε το χώρο. Με αυτή την έννοια, όταν θα έρθει ο ''εξωπανεπιστημιακός'' θα συμπεριφερθεί πιστεύω σε γενικές γραμμές με σεβασμό κι αυτός. Πάντως βλέποντας την κατάσταση είναι πολύ άδικο να τσουβαλιάζει κάποιος σε ένα άρθρο του όλες τις γραμματείες όλων των σχολών. Κυρίως διότι αναπαράγει στερεότυπα. Στην σχολή μου, όπως και σε άλλες, η γραμματεία καλείται να καλύψει ένα μεγάλο όγκο δουλειάς και πολλές φορές εκτός ωραρίου. Το ίδιο συμβαίνει και με το τεχνικό προσωπικό που ξοδεύει πολύ από τον προσωπικό του χρόνο για να πας την άλλη μέρα στη σχολή και να δουλεύει το εργαστήριο ή η λάμπα στο αμφιθέατρο. Δεν θέλω να αγιοποιήσω κανέναν, αλλά το τι συμβαίνει στον μικρόκοσμο κάθε τμήματος είναι σχεδόν οικογενειακή υπόθεση! :)