Century Media. Non Serviam. King Of A Stellar War. A Dead Poem. Khronos. Theogonia. Η απόλυτη ελληνική Metal μπάντα. Οι Rotting Christ.
Είκοσι χρόνια πριν, εσύ ήσουν 16 ετών και οι Rotting Christ ένα άγνωστο underground blackσυγκρότημα. Σήμερα έχετε καταξιωθεί, ο ήχος σας έχει επηρεάσει εκατοντάδες άλλες μπάντες και έχετε κερδίσει το σεβασμό όλων των υπόλοιπων στο χώρο. Πώς είναι να είσαι ο αρχηγός αυτού του σχήματος και ποιο ήταν το προσωπικό κόστος;
Ναι, είναι αλήθεια ότι 18 χρόνια πριν για την ακρίβεια δεν είχαμε καν στο μυαλό μας φανταστεί ότι κάποια στιγμή θα μπορούσαμε να ήμασταν σε θέση να περιοδεύουμε σε όλο τον κόσμο και ότι η μουσική μας θα επηρέαζε κάποιες άλλες μπάντες στο χώρο. Απλά αγοράσαμε κάποια στοιχειώδη όργανα με δανεικά λεφτά ή ακόμη και με κλεμμένα από τους γονείς μας, για να μοιάσουμε με τα είδωλά μας τότε. Σιγά σιγά είδαμε ότι αυτό που εξωτερικεύαμε άρεσε σε όλο και πιο πολύ κόσμο, οπότε μας ωθούσε να συνεχίζουμε ακόμη πιο πολύ και φτάσαμε στο 2007 και είμαστε ακόμη ζωντανοί και παραγωγικοί με ένα δίσκο, ο οποίος έχει πάρει ίσως τις καλύτερες κριτικές παγκοσμίως σε ό,τι αφορά φυσικά τις δουλειές μας, και με αριθμό συναυλιών στο εξωτερικό πάνω από 600 live σε χώρες από Κολομβία έως και Σιβηρία!
Σε πρόσφατη συνέντευξη του Ψαραντώνη στη LIFO, ο Κρητικός δήλωσε πως «παίζει τη μουσική που μας έμαθαν οι θεοί». Και προφανώς αναφέρεται στον Δία και τους υπόλοιπους. Ποια είναι η άποψή σου για όλα αυτά, θεούς, δαίμονες και ξωτικά;
Προσωπικά, πιστεύω ότι τη μουσική μας δεν μας την έμαθαν οι θεοί, γιατί απλά για μας δεν υπάρχουν θεοί. Κάθε άνθρωπος σαν οντότητα μπορεί να είναι θεός ή και δαίμονας παράλληλα, και αυτό μας ωθεί να γράψουμε μουσική. Η ανεξερεύνητη πλευρά της ψυχής μας που όλοι μας έχουμε κάπου κρυμμένη βαθιά και απλώς δεν την έχουμε ανακαλύψει ή δεν την έχουμε εξερευνήσει.
Ποια δεκαετία θεωρείς πως έπαιξε το σημαντικότερο ρόλο ώστε να διαμορφωθεί ο ήχος της Μetal μουσικής όπως είναι σήμερα;
Αναμφισβήτητα η δεκαετία του 80... Μπορεί να διακατεχόταν από κιτς στοιχεία, αλλά εκεί υπήρξε ο αυθορμητισμός και η επαναστατικότητα που έδωσε ώθηση στις επόμενες γενεές να σηκώσουν το λάβαρο της διαφορετικότητας.
Groupies έχουν οι Rotting Christ;
Αμάν αυτός ο μύθος με τις groupies! Τολμώ να πω ότι δεν μας πλησιάζουν γυναίκες, διότι φοβούνται να μην θεωρηθούν groupies! Λοιπόν όχι, οι Rotting Christ δεν έχουν groupies, διότι απλά για μας ο όρος δεν υφίσταται. Το να αγαπάει κάποια γυναίκα ένα συγκεκριμένο συγκρότημα και να έχει δεθεί ψυχικά μαζί του και, γιατί όχι, να θέλει να γνωρίσει το συγκρότημα από κοντά δεν σημαίνει ότι αυτή η γυναίκα είναι κοινή!
Η τελευταία φορά που είδα κάποιον να χαμογελάει στο Terrorizer (εξειδικευμένο περιοδικό, πρόσφατα είχε τους Rotting Christ στο εξώφυλλο) ήταν όταν έπεσαν οι δίδυμοι πύργοι στην Αμερική. Πόσο σημαντικό είναι το image στο συγκεκριμένο χώρο; Πιστεύεις πως το κοινό θα σας εκτιμήσει περισσότερο αν φαίνεστε συνεχώς σκοτεινοί ή απρόσιτοι;
Δεν είμαστε σκοτεινοί και απρόσιτοι. Απλά η θεματολογία μας είναι, και αυτό κάνει τον κόσμο να θεωρεί την μπάντα μας έτσι. Είμαστε, ή μάλλον θέλω να πιστεύω, κανονικοί άνθρωποι με τις ίδιες ανησυχίες, που γεννιούνται μέσα από τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, απλά μας αρέσει να ψάχνουμε κάποιες καλά κρυμμένες πτυχές της ψυχής μας, πιεσμένοι από την ανάγκη μας να αποδράσουμε από την σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας. Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι που ο κάθε άνθρωπος αποδρά... εμείς τυχαίνει να έχουμε τη μουσική μας! Το image, όσο απαραίτητο κι αν είναι μερικές φορές στη μουσική βιομηχανία, εμείς δεν το ενστερνιζόμαστε, διότι θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαστε ένα πιόνι της μουσικής αυτής μασονίας.
Στα ελληνικά mainstream media παίζει πολύ το θέμα διάφορων καλλιτεχνών που έχουν βαλθεί να κάνουν «διεθνή καριέρα». Σε ενοχλεί το γεγονός πως εσείς είστε μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγές της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας και παρόλα αυτά δεν έχετε αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε στην Ελλάδα, λόγω του είδους της μουσικής που παίζετε; Ή δεν σε ενδιαφέρει καθόλου η αναγνώριση, ιδιαίτερα από mainstream media;
Λοιπόν να το πάρετε χαμπάρι... Δυστυχώς ΚΑΜΙΑ ελληνική μπάντα και κανένας μουσικός από όποιον χώρο και εάν προέρχεται ΔΕΝ κάνει διεθνή καριέρα! Αυτό να το χωνέψουμε καλά όλοι μας, μιας που μόνο η αποδοχή της αλήθειας σου δίνει ερέθισμα και ώθηση να κανείς ένα βήμα παραπάνω. Ο οχαδερφισμός του Έλληνα και η ουτοπία του ότι εκ DNA είναι κάτι διαφορετικός από τον έξω κόσμο έχει οδηγήσει την ελληνική μουσική εγκλωβισμένη στο μικρόκοσμο της, δεμένη σφιχτά με τα δεσμά του εγωκεντρισμού της. Εάν και έχει πάρα πολλές δυνατότητες να κάνει κάτι, δυστυχώς αναλώνεται με φανφάρες περί διεθνούς καριέρας κάθε απίθανου καλλιτέχνη... με μικρή εξαίρεση, όσο και εάν αυτό ακούγεται λίγο υπερβολικό, την Μetal μουσική που τόσο κατηγορείται, η οποία έχει δημιουργήσει μια νοοτροπία που οδηγεί αρκετές μπάντες στο εξωτερικό, κάνοντας δειλά δειλά βήματα προς την καταξίωση, πέρα από τα στενά όρια της χώρας μας.
Είσαι ο δεύτερος πιο γνωστός Σάκης στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα ο πρώτος στον κόσμο. Σκέφτηκες ποτέ να δώσεις στον εαυτό σου ένα nickname όπως κάνουν τόσοι και τόσοι frontmen; Και αν ναι, ποιο ήταν αυτό;
Εάν ξαναγυρνούσα στο Necromayhem, το οποίο είχα για κάποια χρόνια στην αρχή της καριέρας μου, πώς θα σου φαινόταν; Σίγουρα υπερβολικό ε; Γι' αυτό γύρισα στο κανονικό μου όνομα που δυστυχώς είναι... ΣΑΚΗΣ... και λέω δυστυχώς, μιας που έχει κατηγορηθεί λόγω άλλων καλλιτεχνών. Όπως είπα και πριν, δεν δίνω και τόσο βάση στο image.
Προσωπικά, θεωρώ πως έχετε κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή ονόματος για black metal μπάντα. Πόσα προβλήματα όμως σας έχει δημιουργήσει ένα τόσο προσβλητικό για το 33% του πλανήτη όνομα;
Το 33% του πλανήτη δεν μας έχει κατηγορήσει και τόσο, όσο εδώ μια φονταμενταλιστικη χώρα η οποία ονομάζεται Ελλάδα... που ως γνωστόν τρώει τα παιδία της. Η γνώμη μας ότι κάθε θρησκεία ανά τον κόσμο είναι μια οργανωμένη κίνηση εκ των «άνωθεν» χαλιναγώγησης της ανασφάλειας του ανθρώπινου γένους, με στόχο την αποκοίμισή του, τη στασιμότητά του και τον έλεγχο του, βρίσκει την μπάντα μας πολλές φορές λογοκριμένη λόγω του ονόματος της. ΟK μπορούσαμε να ήμασταν βελούδινοι και καβατζωμενοι «επαναστάτες» αλλά εμείς διαλέξαμε τον δύσκολο ή και ακόμη τον προσβλητικό δρόμο για να εκφράσουμε τα πιστεύω μας, διότι εάν κάτι δεν είναι υπερβολικό, δυστυχώς δεν εισακούγεται...
Ο ήχος του Theogonia (η πιο πρόσφατη κυκλοφορία των Rotting Christ) είναι εκπληκτικός. Έχεις κάνει ο ίδιος την παραγωγή και μάλιστα σε ελληνικό studio. Κάνεις παραγωγή και σε άλλες μπάντες; Σκέφτεσαι να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό κάποια στιγμή;
Ναι, γιατί όχι σε ελληνικό studio; Δεν νομίζω να έχουμε χειρότερα μηχανήματα από το εξωτερικό. Η τεχνογνωσία ίσως λείπει, αλλά έχοντας δουλέψει με διάφορους παραγωγούς του χώρου μας ανά τον κόσμο πήρα την απόφαση να κάνω τις παραγωγές μόνος μου. Είμαι επίσης λάτρης του DO IT YOURSELF, όποτε τι καλύτερο από το να έχεις ένα δημιούργημα 100% δικό σου! Πόσο πλούσιος στην ψυχή μπορείς να νιώσεις!
Από πού προέρχεται αυτές τις ημέρες το βασικό εισόδημα μιας μπάντας; Πωλήσεις δίσκων, συναυλίες ή merchandise;
Πωλήσεις δίσκων... το ξεχνάμε. Η μουσική βιομηχανία είναι χτισμένη έτσι ώστε να μην παίρνεις ποτέ χρήματα από την εταιρεία σου, αντιθέτως να χρωστάς! Ο κάθε μουσικός πρέπει να πάρει το δρόμο για τα προς το ζην, μιας που είναι και το μοναδικό εισόδημά του. Σίγουρα η οικονομική απογοήτευση μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, αλλά τι καλύτερο στο να νιώσεις όπως είπα και πριν πλούσιος στην ψυχή;
Έχεις σκεφτεί/επιδιώξει ποτέ να δημιουργήσεις ένα super group με μέλη από άλλες μπάντες; Αν ναι, ποιοι θα ήταν αυτοί;
Ναι, ένα από τα όνειρά μου, αλλά δυστυχώς θα μείνει απραγματοποίητο, μιας και οι μουσικοί που θα διάλεγα είναι δυστυχώς στον άλλο κόσμο. Τι καλύτερο από το να είχα τη δυνατότητα να δημιουργούσα ένα δίσκο με τον Quorthon (Bathory)... Ίσως να μπορέσω εκεί πάνω αργότερα!
σχόλια