Μια προσέγγιση στον μελωδικό και ψυχεδελικό κόσμο των Pink Floyd, από ένα κουαρτέτο που αιωρείται ανάμεσα στην jazz και την ηλεκτρονική μουσική.
Με αφορμή τις Κυριακές στο Ράδιο Κρέστενα τη δεκαετία του ‘90, και τη συναυλία του Roger Waters το 2011, να πως εξηγεί ο Ανδρέας την απόφαση για τη δημιουργία αυτού του άλμπουμ (κείμενο στο cd):
«Ανακάλυψα τους Pink Floyd στο δημοτικό. Κάθε Κυριακή απόγευμα, ο θείος μου έκανε εκπομπή στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό "Ράδιο Κρέστενα", με παλιά rock κομμάτια και πολύ συχνά πήγαινα κι εγώ μαζί του. Η πρώτη ανάμνηση απο τους Pink Floyd είναι ο ήχος του κουλοχέρη και του ελικοπτέρου. Aντέγραψα σε κασέτες τους τρεις γνωστούς τους δίσκους και τους άκουγα συνέχεια. Δε μιλούσα αγγλικά τότε και μια μέρα που άκουγα το Time, ο θείος μου μετέφρασε τους στίχους και από κείνη τη στιγμη έγιναν το αγαπημένο μου συγκρότημα.
Άρχισα να μαθαίνω κομμάτια τους στην κιθάρα, γνώριζα σιγά σιγά την ιστορία τους, τους πιο ψυχεδελικούς τους δίσκους και το θρύλο γύρω από τον Syd Barrett. Όταν μετακόμισα στην Αθήνα το 1997, κάθε Κυριακή πήγαινα στο Μοναστηράκι για να ψάξω μεταχειρισμένους δίσκους, μπλούζες, βιβλία, βιντεοκασέτες τους. Μια από τις πιο όμορφες Κυριακές εκείνης της εποχής ήταν όταν γύρισα σπίτι με το βινύλιο του Ummagumma... Σύντομα πήρα την απόφαση να γίνω μουσικός, ξεκίνησα μαθήματα τζαζ κιθάρας και θυμάμαι ότι μια μέρα πριν πάω στο ωδείο υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα βελτιώσω τις ικανότητές μου μέσω της τζαζ αλλά θα παραμείνω ροκάς! Βέβαια όταν ανακάλυψα τον Miles Davis και την τρομπέτα, άφησα την κιθάρα και ξέχασα την υπόσχεσή μου.
Ποτέ δεν έπαψα να ακούω Pink Floyd, αλλά δεν είχα στο νου μου να κάνω κάποιο tribute cd, μέχρι που το καλοκαίρι του 2011 άκουσα live τον Roger Waters και ανάμεσα σε άπειρα άλλα συναισθήματα, πραγματικά ένιωσα πως δε θα μπορούσα να συνεχίσω να παίζω μουσική εάν δεν κάνω ένα αφιέρωμα στη μουσική τους. Κάτι σαν χρέος που έπρεπε να ξοφλήσω για την υπόσχεση που αθέτησα στα 16... Και ενώ είχα υλικό για ένα καινούργιο άλμπουμ με συνθέσεις μου, μπήκα στο στούντιο για να ηχογραφήσω αυτό το cd.
Θυμάμαι ότι τις μέρες μετά το live του Roger Waters, όποιον φίλο συναντούσα τον ρωτούσα εάν πήγε στο live και πως του φάνηκε... Τότε ανακάλυψα πως ο Κωστής Χριστοδούλου ήταν και αυτός τρελαμένος με τους Floyd. Eίχαμε ήδη παίξει μουσική παρέα, αλλά δεν το ήξερα. Του είπα για την ιδέα της ηχογράφησης κι ήταν μέσα... Συνέβαλε πολύ στην υλοποίηση του cd και είχε και την ιδέα του τίτλου Heart of the Sun.»
σχόλια