«Η βλακεία κατοικεί μέσα σε κάθε άνθρωπο. Βόσκει την ανάσα μας. Ξεδιψάει με το αίμα μας. Βυζαίνει το μυαλό μας. Και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να μεγαλουργήσει. Όλοι μας παίζουμε ταυτόχρονα σε δυο ταμπλό. Στης βλακείας και στης εξυπνάδας.
Μια παλιά αράβικη παροιμία λέει: "Η βλακεία είναι θείο χάρισμα. Όμως δεν πρέπει να της γίνεται κατάχρηση".
Νομίζετε πως ένας πολιτισμός που επινόησε την Άλγεβρα, τον αστρολάβο, το εκκρεμές και τους ρεβιθοκεφτέδες μπορεί να πέφτει έξω στους υπολογισμούς του για το θέμα της βλακείας;»
[...]
«"Ένα ψάρι δεν ξέρει ποτέ πότε κατουράει" λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τα φερσίματα του βλακός. Ο βλάκας κολυμπάει όλη μέρα μέσα στη βλακεία του, χωρίς να καταλαβαίνει πότε την εκλύει. Γι' αυτό και η ζωή για αυτόν είναι μια πολύ απλή υπόθεση.»
[...]
«Όσο πιο υψηλόβαθμη και σεβάσμια είναι η θέση που θα κατέχετε μέσα στην κοινωνία, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να πληρώσετε οποιοδήποτε κόστος για κάποια επιλογή σας.
Οι ηλίθιοι αλαζόνες της εξουσίας έχουν καταφέρει να φτιάξουν ένα παιχνίδι τόσο εξειδικευμένο, αν και βλακώδες στην ουσία του, που μόνο οι ίδιοι μπορούν να το παίξουν, κι αυτό τούς κάνει να δείχνουν πολύ σπουδαίοι στα μάτια του κόσμου.
Ξέρετε πόσες θανατηφόρες βλακείες έχουν μείνει ατιμώρητες;»
[...]
«Σε ένα βιβλίο του, ο Ουμπέρτο Έκο βάζει κάποιον να λέει:
"Η βλακεία μάς περιβάλλει από παντού σ' αυτόν τον κόσμο. Όμως ίσως σ' έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό από το δικό μας, η βλακεία μας να είναι η δική τους σοφία. Μπορεί κάθε βλάκας σε αυτόν εδώ τον κόσμο να είναι ένας μέγας στοχαστής σε εκείνον εκεί".
Το έχω σκεφτεί πολύ συχνά αυτό.
Λες η βλακεία μου σε αυτό τον κόσμο να είναι απαραίτητη για να μπορεί σε έναν άλλο κόσμο να υπάρχει κάποιος που να είναι στοχαστής και δημιουργός;
Ένας συγγραφέας, ας πούμε; Μήπως ένας συγγραφέας με έχει επινοήσει να είμαι έτσι και τώρα βυζαίνει από τη βλακεία μου για να μπορεί να υπάρχει κι εκείνος και να περνιέται για έξυπνος;»
σχόλια