Η συνέντευξή μου με τον Σταύρο έγινε κάτω από «περίεργες» συνθήκες. Στη κουζίνα του σπιτιού μου, ανάμεσα σε κατσαρόλες και πιατικά. Ένα γνώριμο περιβάλλον γι’αυτόν. Μάλλον. Να προσθέσω πως πίναμε τσίπουρο. Έχει σημασία αυτό. Ο ίδιος ο Σταύρος δεν λέει παραπάνω απ’ όσα πρέπει ή χρειάζεται. Πράγμα που όλοι θα ’πρεπε να πράττουμε περισσότερο.
Τι είδους συναισθήματα προκαλούν τα έργα σου πιστεύεις;
Ίσως φόβο. Ίσως αποστροφή. Ίσως μαγνητισμό. Ίσως χαρά. Επικρατεί γενικά ένα «ίσως».
Τι θα ήθελες να περάσεις στον κόσμο; Υπάρχει κάτι;
Να δίνω όσο πιο πολλές ερωτήσεις και απαντήσεις γίνεται. Και να προμοτάρω την αντοχή.
Σκοπός ζωής;
Να κάνω αυτό που με γεμίζει. Να το ντύσω στα μέτρα μου. Και να επικοινωνώ με τον κόσμο.
Η μνήμη; Τι σου προκαλεί η λέξη αυτή;
Ασθένεια. Και γιατρειά. Δεν την παίρνω στα σοβαρά όμως.
Γνωρίζω πως πέρασες κι από «40 κύματα», ναυτικός, έτσι;
Σε μαγειρεία, για την ακρίβεια. Όμορφη εμπειρία.
Διαβάστε ολόκληρο τo θέμα εδώ.
________________________________
Ανακαλύψετε μια Ελλάδα που δεν έχετε ξαναδεί στο www.grekamag.gr
σχόλια