Βασισμένος σε προσχέδια επιστολών της Μαρίας Κάλλας που απευθύνονταν είτε σε φίλους ή ακόμα και στον εαυτό της εν είδει προσωπικού ημερολογίου, ο Αλφόνσο Σινιορίνι δίνει σάρκα και οστά στη ζωή της σημαντικότερης τραγουδίστριας όπερας όλων των εποχών στο νέο του βιβλίο που μόλις εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Η LifO αναδημοσιεύει ένα μικρό απόσπασμα με τις πρώτες εντυπώσεις της Κάλλας μόλις έφτασε στην Αθήνα στις 24 Φεβρουαρίου 1937.
«Δεν είχε ξεκάθαρη ιδέα για το τι θα έβρισκε στην Ελλάδα, αλλά με την πρώτη ματιά, αυτό που έβλεπε δεν της άρεσε καθόλου. Το λιμάνι της Πάτρας ήταν γεμάτο φορτηγά πλοία και γυναίκες ντυμένες με απαίσια μαύρα μακριά φουστάνια και μαντήλια στο κεφάλι. Έμοιαζαν με τρελλαμένες νυχτερίδες. Επίσης, ο αέρας δεν μύριζε καθόλου δεντρολίβανο, όπως της είχε πει τόσες φορές η μαμά της, αλλά καύσιμα και καμένο λάδι. Επιπλέον, το να μιλάει ελληνικά της έβγαινε μάλλον αφύσικα. Στο σπίτι των Κάλλας, στη Νέα Υόρκη, μιλούσαν συχνά ελληνικά, αλλά η Μαρία είχε συνηθίσει να σκέφτεται αγγλικά. Από εκείνη τη μέρα θα αναγκαζόταν να αλλάξει ακόμα και τον τρόπο που σκεφτόταν. Έκανε όμως κουράγιο. Κατά βάθος, κι αυτή ήταν μια γη για να κατακτήσει, και είχε ορκιστεί πως στη ζωή της θα διασκέδαζε πάντα με το να αποδέχεται τις προκλήσεις και να τις ξεπερνάει. "Άσχημη, αλλά νικήτρια" ήταν το μότο της».
σχόλια