δεκαπενταύγουστος

Facebook Twitter
4

 

ο χ. γύρισε χαρούμενος από τις προ-διακοπές του. είχε πάρει λίγες μέρες άδεια να χαλαρώσει. πίσω του είχε αφήσει τη δουλειά του, που στον καιρό της κρίσης πήγαινε αρκετά καλά και δεν τον άγχωνε, την οικογένειά του, που μόλις είχε ξεπεράσει ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, και τη σχέση του, που τη θεωρούσε τόσο δυνατή, ώστε να μπορεί να πίνει ανέμελος το ποτό του με τους φίλους του. τα χαν ξεκαθαρήσει αυτά τα πράγματα, εξάλλου, και είχε την ελευθερία και την άνεση να μπορεί ευθέως να πει πως θα πήγαινε για λίγες μέρες μόνος του με τους φίλους του να κάνει μπάνια και να διασκεδάσει. και η σχέση του φαινόταν να το χαίρεται αυτό. αλλά κι ο χ., στις διακοπές του ήταν κύριος. τα υπόλοιπα ρεμάλια τσιλιμπούρδιζαν, οι δε παντρεμένοι ήταν πιο πεινασμένοι κι από τους λεύθερους. σχεδόν, κορόϊδευαν τον χ.. όμως, εκείνος ήταν βράχος. "έφτασα στα 35 μου, έκανα τόσα, μου κάναν τόσα άλλα. γι' αυτή μου την αγάπη κόβω το χέρι μου, πως δεν πρόκειται ποτέ να με προδώσει", έλεγε και ακολουθήσε σχεδόν πάντα την παρέα στα νυχτοπερπατήματά της, πίνοντας από απόσταση ή αποσυρόταν σιωπηλά στο δωμάτιό του, όταν οι άλλοι έβρισκαν εφήμερες αγκαλιές ή έρημες ξαπλώστρες στην άμμο για να περάσουν το υπόλοιπο της βραδιάς. επιστρέφοντας ο χ. στο σπίτι του, έχοντας απλά διασκεδάσει, πιεί, φάει και γελάσει, όπως είχε χρόνια να κάνει, τσέκαρε τον παλιό του λογαριασμό σε ένα chat γνωριμιών, που μήνες είχε να μπει. ούτε κι ο ίδιος μπόρεσε να δικαιολογήσει αυτήν του την κίνηση. ήταν, ακόμα, υπό την επήρεια της μέθης των διακοπών. του κάνε εντύπωση ένα όνομα που του φαινόταν γνώριμο σε δεύτερο ιδιοσυγκρασιακό επίπεδο και, μολονότι ήταν αρκετά νυσταγμένος, σκέφτηκε πως δεν θα έκανε τίποτα κακό, αν προέβαινε στην ανταλλαγή λίγων αθώων ή μερικών, έστω, πονηρών στίχων με το πρόσωπο που βρισκόταν στην άλλη πλευρά του απέναντι πληκτρολογίου. εκείνη η πλευρά ζητούσε μόνο σεξ, ο χ. μπορεί να επιθυμούσε ένα υγρό όνειρο (η σχέση του ήταν μακριά εκείνο το βράδυ της επιστροφής). στα πέντε πρώτα λεπτά του έστειλε φωτογραφίες. στη συνέχεια τον κάλεσε να ανοίξει την κάμερα. στο τέταρτο πάνω, του έστειλε τον αριθμό του τηλεφώνου. στο τέταρτο και ένα δευτερόλεπτο, ο χ. έχασε το χέρι του. ο έρωτάς του, εκείνη η άγουρη αγάπη για την οποία ορκιζόταν στους φίλους του πως ήταν βέβαιος πως δεν θα τον πρόδιδε ποτέ, κυκλοφορούσε στα διαδίκτυα, έτοιμη να παρθεί, έτοιμη να δώσει το νούμερο του κινητού της, που υποτίθεται πως ήταν αποκλειστικά για να μιλάει με αυτόν. και δεν ακρωτηριάστηκε μόνο στο χέρι εκείνο το βράδυ της επιστροφής. του κόπηκαν τα πόδια, η καρδιά, κάποια εγκεφαλικά κύτταρα, λίγη ψυχή και αρκετά σχέδια και όνειρα για το μέλλον. από τότε ο χ. κάνει τάμα στην παναγιά, μολονότι δεν πιστεύει και πολύ, να ξαναβρεί το χέρι του, την καρδιά, την ψυχή και τα ονειρά του. μέχρι τότε, ξεσαλώνει με τους φίλους του, γνωρίζει νέα πρόσωπα, κάνει άγριο σεξ, ακούει όρκους, άλλες φορές δίνει, και τους καταπατά, με μια μαζοχιστική διάθεση. στη θάλασσα ξανοίγεται στα βαθιά, αλλά μερικές φορές νομίζει πως έχει μόνο ένα χέρι και τότε τον πιάνει πανικός. το άλλο το 'χασε σε κάποιον όρκο, μα βαθιά μέσα του ελπίζει πως θα το ξαναβρεί. μπορεί να μην πιστεύει πολύ, θαύματα όμως γίνονται.

 

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Κείμενο και σχόλια πολύ προχώ....σπάνιο φαινόμενο...ΑΛΛΑ θα συμφωνήσω(ή τείνω να συμφωνήσω) με τον Παντελή απο το Ελσίνκι.Και να προσθέσω:όταν ψάχνεις για σκατά,σκατά θα βρεις...αν δεν ήθελε να καβλαντίσει βραδιάτικα,δεν θα μάθαινε...τελικά ό,τι δεν γνωρίζει κανείς δεν μπορεί και να τον βλάψει...
Συγνώμη απλά νομίζω οτί αν είσαι σε μία σχέση και αισθάνεσαι πίεση και εγκλωβισμό τότε φεύγεις.Κανείς δεν λέει στη σχέση οτί είσαι δεμένος με αλυσίδες.Είσαι πιστός γιατί γουστάρεις μόνο το άτομο το οποίο είναι μαζί σου.Μόνο οι άντρες θα βρίσκατε την δικαιολογία αυτοεπιβεβαίωση για να ξενοπηδάτε.Την επιβέβαιωση την βλέπεις από τον εκάστοτε σύντροφο σου,όταν σε θέλει και τις 24 ώρες της ημέρας.Όχι από το ξενοπήδημα.
Ιστορία πιο παλιά κι από τις πέτρες, με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Αυτό που νιώθει κάθε στιγμή ο καθένας, χωρίς "γιατί" ή "επειδή". Ήθελε να μην ξενοπερπατήσει; Δεν το έκανε, ωραία. Ήθελε να ξενοπερπατήσει; Καλώς και αυτό, είχε τον λόγο του κι ας μην τον ήξερε. Είναι κρίμα, γιατί είναι τόσο σημαντικό το ότι ένιωσε πράγματα με την δική του όταν δεν ήξερε πως είναι δική του και αυτό το προσπερνάει τελείως, αντί να του δίνει την αξία που έχει και σκοτίζεται με μια σύμπτωση, στην οποία, στο κάτω κάτω, μετείχε κι αυτός ;)