drugsspoiledthecity*

Facebook Twitter
0

Καταλαβαίνεις πως είναι τέλος εποχής αυτή η περίοδος που διανύουμε.




Το βλέπεις στα πρόσωπα και τις εκφράσεις όλων των πλευρών του οικοδομήματος των τελευταίων 30 χρόνων.



Η αίσθηση πως το συλλογικό μακιγιάζ που κάλυψε τις overdose ρυτίδες και τις εθελόδουλες ρωγμές δεν αρκεί πια.



Για μένα δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του πρότυπου του πρόστυχου καταναλωτισμού και του προσχηματικά αντιθετού του,



της νευρωτικής “ποιοτικότητας” που συγκλονιζόταν από την επέλαση των “βαρβάρων” και από τον απόηχο των θουρίων της νεότητας της μπροστά στις κάμερες,

αλλά στη πραγματικότητα το προτιμούσε κι αυτή καυτό

(το cash από το σύστημα κατα βάθος).



Τις παρατηρώ και τις 2 όχθες εδώ και καιρό.




Η μια η με έντονα τα σημάδια του στραπάτσου στην lifestyle επιφάνεια της και αβοήθητη απο την έλλειψη παιδείας της προσπαθεί να παίξει το δράμα όσο γίνεται πιο αδιατάρακτα. Μπορεί ο επιβιωτικός της τιτανικός να βυθίζεται ραγδαία και τίποτα από όσα πρέσβευε να μην ισχύουν πια αλλά επιμένει πως πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει της ζωή ως καταναλωτική υπεκφυγή παίζοντας τη κολοκυθιά με τη πραγματικότητα και συνεχίζοντας λίγο πιο downscale τις συγκλονιστικές τις παρτούζες.




Η άλλη πλευρά πάλι, ευτυχισμένη και ευχαριστημένη κατά βάθος ακόμα από τον εαυτό της αλλά σοκαρισμένη από την τροπή που πήρανε τα πράγματα αρνείται να αναγνωρίσει  πως το παρηκμασμένο μοντέλο που και αυτή εξέθρεψε με την ανοχή της (αν όχι με την συμμετοχή της) έγινε παλλίροια που η στάθμη της σάρωσε και την ίδια και τα παιδιά της.




Αρκεί που ανακαλύπτει για μια ακόμη φορά πως το αερόμπικ των επαναστατικών θουρίων ξύνει ανακουφιστικά το συσσωρευμένο λίπος της και την κάνει να νομίζει πως θα ξαναζήσει την ακυρωμένη της νεότητα ως εκδίκηση μιας revisited γυφτιάς.




Τις κατανοώ και τις 2 πλευρές. Όσο ιμάτια άλλωστε και να έσκισαν είναι φανερό πως αρνήθηκαν και οι 2 να δουν πόσο ανεπαρκείς υπήρξαν. Συνωστίσθηκαν με μανία γύρω απ’ όποιον τους παρείχε μια αντανάκλαση της πραγματικότητας ως ευχάριστη ψευδαίσθηση και απέφυγαν να συνομιλήσουν μετωπικά με την αλήθεια.




Τώρα παρακουλουθούν την κατεδάφιση του κόσμου (τους) σε live μετάδοση. Και χρησιμοποιούν τα ψηφιακά εργαλεία για να αναμασήσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ότι μας έφερε εδώ.



(by msaz)

 

Δεν ξέρω αν έχουν καταλάβει πως έληξαν και πως ο καινούριος κόσμος που θα αναδυθεί μέσα από το ζόφο που διανύουμε αυτή τη χρονική στιγμή δε θα τους περιέχει.



Όχι γιατί δεν υπάρχει χώρος.

Αλλά γιατί θα έχουμε πάψει να επιζητούμε ασφάλεια

από το παρελθόν και τις ανακουφιστικές υπεκφυγές του.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ