Φοβού τον Πιτσιρίκο και δώρα φέροντα!

Όταν γεννήθηκε ο Χριστούλης, οι τρεις Μάγοι Τού χάρισαν σμύρνα, χρυσό
και λίβανο μέσα σε ασημένιες θήκες. Οπωσδήποτε το Θείον Βρέφος θα πρέπει να ένιωσε μεγάλη απογοήτευση που δεν Του πήραν για δώρο κάνα
ηλεκτρικό τρενάκι ή κάνα Play Station. Και με το δίκιο Του - αν δεν πάρεις παιχνίδι στο παιδί, δώσ' του τουλάχιστον λεφτά να πάρει ό,τι θέλει αυτό. Βλέπουμε πως οι Μάγοι φέρθηκαν εγωιστικά ακόμα και στην ευγενική χειρονομία του δώρου. Ο Χριστούλης ξύλιαζε από το κρύο μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και αυτοί, αντί να Του αγοράσουν τουλάχιστον ένααερόθερμο ή καμιά κουβέρτα, Του χάρισαν τρία κουλά δώρα επειδή ήταν τεμπελχανάδες και βαριόντουσαν να ψάξουν στα μαγαζιά. Αν χαρίσεις σήμερα σε παιδί σμύρνα και λίβανο, θα σου ανοίξει το κεφάλι με το κινητό του. Βέβαια, τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αφού οι μεγαλύτεροι ζήλευαν τα παιδιά· μόλις έμαθε ο Ηρώδης πως οι Μάγοι προσέφεραν τρία δώρα στον Χριστό κι αυτουνού δεν του πήραν τίποτα, έσκασε από τη ζήλια του και διέταξε τους στρατιώτες του να σφάξουν όλα τα νήπια μέχρι 2 ετών. Ευτυχώς ο Χριστούλης τη γλίτωσε γιατί γεννήθηκε με πρόωρη ανάπτυξη - μιλούσε οκτώ γλώσσες άπταιστα και έλυνε εξισώσεις δευτέρου βαθμού από τα γεννοφάσκια Του. Εμείς, απ' όλη αυτή την ιστορία, αντί να κρατήσουμε για έθιμο την ωραιότατη σφαγή των νηπίων -που θα είχε και πολύ ενδιαφέρον γιατί θα ζούσαμε συναρπαστικά σπλάτερ με κομμένα κεφάλια κι ανοιγμένες κοιλιές κάθε χρόνο-, προτιμήσαμε το ξενέρωτο έθιμο των δώρων. Βέβαια, ο Χριστός δεν ανταπέδωσε τα δώρα των Μάγων -με άδεια χέρια έφυγαν οι άνθρωποι από το σπήλαιο-, αλλά εμείς το εξελίξαμε το event και ανταλλάσσουμε δώρα γιατί, αν σου πάρει ο άλλος δώρο κι εσύ δεν του πάρεις, θεωρείται μεγάλη γαϊδουριά. Δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, λέμε πως ο Χριστούλης ήταν τσιφούταρος.

Τώρα που το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Θεανθρώπου πλημμυρίζει με αγάπη τις καρδιές όλων μας, θέλω κι εγώ να κάνω μερικά δωράκια σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Δεν θέλω να μου τα ανταποδώσουν - είμαι ανώτερος άνθρωπος.

ΣτονΚώστα Καραμανλή και στον Γιώργο Παπανδρέουχαρίζω δυο άλλα επώνυμα για να ζήσουν επιτέλους σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και όχι σαν περιφερόμενα επίθετα. Πρέπει να είναι τραγικό να πρέπει να ξεπεράσεις
τους διάσημους προγόνους σου· προσωπικά, μόνο που σκέφτομαι πόσο
άσχημα θα νιώθουν τα παιδιά μου επειδή δεν θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν τη δική μου μεγαλοφυΐα, σκέφτομαι να ρίξω το επίπεδό μου και
να προσποιούμαι πως είμαι εντελώς γκάου. Στον Γιώργο Παπανδρέου χαρίζω
και ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι για να ξεχαρμανιάζει μ' αυτό και να σταματήσει επιτέλους να παίζει με την αντιπολίτευση - όπως πολύ σωστά του φώναξαν πρόσφατα οι αριστεριστές στη συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ «η αντιπολίτευση δεν είναι παιχνιδάκι για να την αφήσουμε στα χέρια του Γιωργάκη».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με δυσκόλεψε πολύ στην επιλογή του δώρου. Και ολόκληρη τη Γη να του χαρίσεις αυτού του ανθρώπου, θα την κάνει μια χαψιά και ύστερα θα θέλει να κατακτήσει το Σύμπαν. Μετά από πολλή σκέψη, του χαρίζω με αγάπη μια σκιά για να έχει πάντα παρέα. Μέχρι τώρα ήταν ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που δεν είχε σκιά - ούτε η σκιά του δεν τον άντεχε. Σκιαζόταν η σκιά.

Στον Αλέκο Αλαβάνο χαρίζω μια ντουζίνα Τσίπρες για να μην έχει τον φόβο πως θα του φύγει ο Αλέξης για το ΠΑΣΟΚ και θα μείνει ορφανή η Αριστερά.

Στον Αλέξη Τσίπραχαρίζω μια ντουζίνα κόκκινα πουκάμισα γιατί, αν γίνει πρόεδρος του Συνασπισμού, θα είναι όλη τη μέρα στις τηλεοράσεις και δεν θα του φτάνει το ένα που έχει· αν εμφανιστεί με πουκάμισο άλλου χρώματος, πώς θα καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι είναι αριστερός και όχι διαφημιστής που έχει λαλήσει και μιλάει σαν τον Νίκο Κωνσταντόπουλο;

Στην κυρίαΑλέκα Παπαρήγα προσφέρω ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Στην κυρία Λιάνα Κανέλληέναν ναργιλέ. Φύσα, ρούφα, τράβα τόνε, πάτα τόνε κι άναφ' τόνε! Στον Γιώργο Καρατζαφέρη χαρίζω μια αφίσα της Ρόζα Λούξεμπουργκ για να τη βάλει δίπλα στην αφίσα του Τσε Γκεβάρα που -όπως έχει δηλώσει- κοσμεί τον τοίχο του γραφείου του. Αν τον ρωτήσουν τίποτα φασιστόμουτρα «ποιοι είναι αυτοί στα κάδρα;» να τους πει πως η γυναίκα είναι η Μαρίκα Κοτοπούλη και πως ο άλλος δίπλα με τα μούσια είναι ο Λάκης Κομνηνός στουςΓενναίους του Βορρά την ώρα που ετοιμάζεται να εκστομίσει την αξέχαστη ατάκα «Χόρευε, σκύλα, χόρευε!».

Για τον Γιώργο Σουφλιά βρήκα το ιδανικό δώρο: ένα σετ του παιχνιδιού
«Μπομπ, ο Μάστορας»! Θα συναρμολογεί όλη μέρα γέφυρες ώστε να μην
ξεχνάει ποτέ πως ο εθνικός πλούτος της χώρας δεν είναι ο Παρθενώνας αλλά οι κατασκευαστικές μας εταιρείες, που για να ολοκληρώσουν τα δημόσια έργα πληρώνονται είκοσι φορές επάνω τους αρχικούς προϋπολογισμούς, ενώ παράλληλα δημιουργούν συνεχώς νέες θέσεις εργασίας για τους οικονομικούς μετανάστες, με συνέπεια οι μετανάστες να μη γίνονται εγκληματίες και να κοιμάται ήσυχος ο κοσμάκης με τις πόρτες ξεκλείδωτες τα βράδια, ενώ, αν -ο μη γένοιτο- γίνει κάνα εργατικό ατύχημα, θάβουμε στα γρήγορα τον μετανάστη στα θεμέλια του έργου για να στεριώσει, και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

ΣτονΛάκη Λαζόπουλο χαρίζω μια μεγάλη καρδιά και μια μεγάλη αγκαλιά γιατί αρέσει σε όλους τους φίλους μου, κι εγώ τους φίλους μου τους αγαπάω. Επίσης αρέσει στη μητέρα μου - ποτέ άλλοτε δεν είδα τη μαμά να γελάει τόσο πολύ όπως στην παράστασηΕπιτέλους μόνοι. Βέβαια, επειδή ο κ. Λαζόπουλος λατρεύει τους νέους ανθρώπους, θα του χαρίσω και τη θέση του υπουργού Παιδείας για να κάνει την εκπαιδευτική επανάσταση. Δεν πρέπει να υπάρχει άλλος άνθρωπος στη χώρα που να αγαπάει τους νέους και να πιστεύει σ' αυτούς όσο ο κ. Λαζόπουλος. Δεν χάνει ευκαιρία σε κάθε εμφάνισή του να διατρανώνει την αγάπη του για τους νέους. Και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για λαϊκισμό γιατί δεν μένει μόνο στα λόγια, αφού στις εκπομπές του τολμάει και παρουσιάζει συνεχώς νέους, περιθωριακούς καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Παπάζογλου, η Δήμητρα Γαλάνηκαι η Άλκηστις Πρωτοψάλτη - χωρίς αυτόν δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους. Έχει μάλιστα τέτοια αγάπη για τους νέους που φοβάμαι πως κάποια στιγμή μπορεί να κάνει καμιά αποκοτιά και να παρουσιάσει στην εκπομπή του τίποτα παιδαρέλλια όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και η Άννα Καλουτά.

Εμπρός, μιμηθείτε με και χαρίστε δώρα σε αυτούς που αγαπάτε αλλά και σε αυτούς που δεν αγαπάτε. Και να θυμάστε πάντα -εδώ το ρίχνω στο
διδακτισμό για να σας εντυπωσιάσω- τον Όσκαρ Ουάιλντ που έλεγε πως κάτι είναι πραγματικά δικό σου μόνο όταν μπορείς να το χαρίσεις σε κάποιον άλλον.

Στη Μαριάννα και τον Παύλο