Στη σημερινή κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, ισχύει, για άλλη μια φορά, ένα από τα αγαπημένα μου ρητά: "ουδέν κακόν αμιγές καλού". Και εξηγούμαι. Τα αρνητικά της κρίσης, πάμπολλα και προφανή. Αφορούν ωστόσο κυρίως το σήμερα. Αντίθετα, τα θετικά της, βρίσκονται σε εμβρυακή ακόμη μορφή και αναμένεται να παίξουν σπουδαίο ρόλο στην- μετά της κρίσης- ταυτότητα του ελληνικού λαού. Επειδή όμως τα θετικά δεν αφορούν ένα τομέα, κάνω σαφές ότι θα αναφερθώ στον υπερπατριώτη Ελληνάρα, που, εντός κρίσης, μεταβάλλει άρον άρον τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πολιτικά πράγματα. Ας ξεκινήσουμε.
Η οικονομικοπολιτική κρίση της Ελλάδας λειτουργεί σαν ιδεολογική ταφόπλακα στους διαφόρους "πιο Έλληνες" σε δύο αλληλένδετα πεδία: Αυτό του ποιοι πράγματι είμαστε και (το παρόμοιο) του ποιος πράγματι φταίει. Όσον αφορά το πρώτο, τα πράγματα έχουν ως εξής: Οι διάφοροι εθνικιστές, βλέποντας πλέον ξεγυμνωμένα τα χάλια μιας χώρας που μόνο εκ ...συνωνυμίας θυμίζει την αρχαία Ελλάδα, καταλαβαίνουν ότι πράγματι ο ελληνικός λαός, που τόσα χρόνια συντηρούσε το καταστροφικό πολιτικό σύστημα, δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ακόμη παραπέρα, συνειδητοποιούν ότι η σημερινή ταυτότητα του απέχει μίλια απ'την αντίστοιχη των προγόνων του, αφού χαρακτηρίζεται εδώ και έτη από νεοπλουτίστικο lifestyle, κομπιναδόρικη αντίληψη του κράτους, ένοχες επανεκλογές, επικίνδυνη αδιαφορία για τα κοινά κ.ο.κ. Με λίγα λόγια, ταυτότητα που δεν συνάδει με όσα πιστεύαν για το έθνος μας. Αυτό, σε συνδυασμό με το διεθνές ρεζιλίκι της χώρας, πολλές φορές από δικά της λάθη(βλέπε μη συναίνεση για 2 χρόνια, δημοψήφισμα κλπ), τους δίνει μια πραγματική εικόνα του ποιος τελικά φταίει.
Το ποιος φταίει είναι ίσως το σημαντικότερο θετικό. Παλαιότερα έφταιγαν "τα λαμόγια οι πολιτικοί"(που επανεκλέγονταν με δικομματισμό γύρω στο 70 % για 30 χρόνια), οι...ξένοι, οι Μασόνοι, οι Αμερικάνοι,οι...μετανάστες και χίλιοι δυο άλλοι. Πλέον η κατάσταση εξορθολογίζεται. Οι φταίχτες έχουν όνομα: είναι μεγαλοεπενδυτές που ποντάρουν σε πτωχεύσεις, τράπεζες που με φούσκες ομολόγων έπαιζαν με τις τύχες πολιτών, άτολμοι Ευρωπαίοι ηγέτες, ανίκανοι Έλληνες πολιτικοί, συμμορίτες συνδικαλιστές, δημόσιος τομέας, διαφθαρμένος λαός.
Η αλλαγή ταυτότητας και φταιχτών θα έχει ανυπολόγιστα θετικά στη δική μας γενιά. Το να διακρίνεις τους υπαίτιους με αυτογνωσία, νικώντας την άγνοια, είναι η αρχή μίας υγιούς πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Η αλλαγή βέβαια αυτή υποσκάπτεται από διάφορους...φωνακλάδες που, συχνά για ίδιον όφελος, προσπαθούν να μας πείσουν ότι για μια ακόμη φορά οι ξένοι μας επιβουλεύονται(γι'αυτό κι έφεραν την Τρόικα) και η Ελλάδα πρέπει να απομονωθεί με αξιοπρέπεια. Ποντάρω όμως (σαν μεγαλοεπενδυτής κι εγώ) στο τέλος του παραμυθού αυτού. Οι (παράνομοι) Ελληναράδες μας τελειώνουν -μαζί και οι φανταστικοί υπεύθυνοι της κρίσης.
σχόλια