Αποκλείεται να μην το έχετε ακούσει: τα τελευταία χρόνια οι μισοί ανακάλυψαν ότι έχουν δυσανεξία στη γλουτένη, άλλοι τόσοι ανακάλυψαν ότι δεν μπορούν να χωνέψουν το γάλα, και όλοι μαζί αναφωνούν πόσο καταπληκτικό είναι το γάλα αμυγδάλου που λύνει όλα τα προβλήματα αλλά είναι ακριβό – και μερικοί το φτιάχνουν μόνοι τους.
Η «νέα» τρέλα, βέβαια, κάθε άλλο παρά νέα είναι, διότι η μαγειρική έχει πολύ λίγα περιθώρια για νέες ανακαλύψεις. Για την ακρίβεια το γάλα από αμύγδαλο είναι ένα από τα πολύ στάνταρ υλικά του Μεσαίωνα, μόνο που τότε ανήκε στην κατηγορία «σάλτσες». Το αναφέρουν όλα τα βιβλία μαγειρικής εκείνης της εποχής και δεν έλειπε από κανένα νοικοκυριό.
Στα χρόνια του Μεσαίωνα το ζωικό γάλα δεν μπορούσε να μείνει φρέσκο για πολύ. Οι περισσότεροι μάγειρες απλώς δεν το χρησιμοποιούσαν, γιατί ήταν δύσκολο να βασιστούν σ' αυτό το υλικό. Πολλές συνταγές εκείνης της εποχής συστήνουν στους μάγειρες να χρησιμοποιούν γάλα μόνο αν έχει έρθει απ'ευθείας από την αγελάδα, κάτι που δεν ήταν συχνά δυνατό, και η αγορά από πλανόδιους πωλητές ήταν μια αμφίβολη υπόθεση, γιατί υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ήταν χαλασμένο ή αραιωμένο με νερό. Αυτές οι δυσκολίες έκαναν τους μάγειρες του Μεσαίωνα να χρησιμοποιούν γάλα πολύ απρόθυμα, προτιμώντας κάτι στο οποίο μπορούσαν να βασιστούν, κι αυτό ήταν το γαλακτώδες υγρό που προκύπτει από το άλεσμα αμύγδαλου ή καρυδιού. Αυτό το υγρό με τα πολλά λιπαρά, μπορούσε να παρασκευαστεί όποτε υπήρξε ανάγκη ή να παρασκευαστεί σε μεγάλες ποσότητες και να αποθηκευτεί. Λόγω του μεγάλου ποσοστού λιπαρών μπορούσε να γίνει βούτυρο κι επειδή δεν ήταν ζωικό, μπορούσε να καταναλωθεί και κατά τη διάρκεια νηστείας.
Mέχρι το 2000 το γάλα αμυγδάλου ήταν μάλλον περιθωριακό υλικό, αλλά μέσα σε εκείνη τη δεκαετία οι πωλήσεις άρχισαν να αυξάνονται, και μόνο μέσα στο 2011 αυξήθηκαν κατά 79%. Το 2013 ξεπέρασε για πρώτη φορά τις πωλήσεις σε σύγκριση με το γάλα σόγιας.
Υπάρχουν πάρα πολλές συνταγές για γάλα αμυγδάλου, αλλά αν θέλετε να διαβάσετε κάτι ασυνήθιστο για το θέμα, προτείνω το άρθρο «κόψτε το γάλα αμυγδάλου, ανίδεοι χίπστερ», που βρίσκεται εδώ.
σχόλια