η αθώα εποχή των social media

πέρασαν κάποια χρόνια, αλλά είμαι βέβαιος πως θυμάσαι ότι ο τοίχος σου ήταν γεμάτος από :

τον αγάπησα

με αγάπησε

πόνεσα τόσο που

με πόνεσε τόσο που

θα πέθαινα για

με πέθανε επειδή

τόσο πολύ, τόσο λίγο

αφιερωμένο

όλα δικά σου

έπαψες αγάπη να θυμίζεις

δεν κατάλαβες ποτέ γιατί

όχι πια έρωτες

σ' αγαπώ

μετά, ήρθε η κρίση

πλέον, το timeline θυμίζει χρυσή ευκαιρία

απολύθηκα

δεν έχω να πληρώσω το νοίκι

ενοικιάζεται

με σκότωσε, γιατί την αγαπούσα

όχι πιά έρωτες

πεινάω

δεν με καταλαβαίνεις

διατροφή

αϊ στο διάολο

θα καθίσει η σκόνη. τ' αληθινά αισθήματα θα φανούν. δεν χρειάζονταν ποστ, δεν χρειαζόταν τίποτα. μόνο αληθινή αγάπη. και μια μελωδία να παίζει.

σε αγάπησα με την κρίση. σ' αγάπησα και χωρίς αυτήν. 

το πένθος μόνο μένει. 

όλα τ' άλλα, είναι απλά ποστ στον αέρα.