είδα τη μαρία στην αίθουσα αναμονής ντυμένη όπως τότε. περιστοιχιζόταν από κάτι hipsters, όπως και τότε. είχα να τη δω κοντά στα δέκα χρόνια. έκανε πως δε με είδε, ούτε κι εγώ έκανα κάποια προσπάθεια να της μιλήσω. μιλούσε δυνατά, με εκφράσεις που προκαλούσαν αμηχανία στους άλλους, όπως παλιά. το συνήθιζε αυτό. ήταν το χόμπυ της. ταυτόχρονα, κοιτούσε να δει πόσα θύματα έπιανε στον ιστό της. το συνήθιζε αυτό, ήταν το χόμπυ της. μα, πλέον, η μαρία, είχε φτάσει στα 36. το δέρμα της είχε σπάσει, η φρασεολογία της δε συμβάδιζε με το τριχωτό της κεφαλής της, το ντύσιμό της ήταν παράταιρο. είχε παραμείνει ένα χαμένο κορίτσι. γλυκό και απόκοσμο, συνάμα. προκαλούσε ταυτόχρονα το θαυμασμό και τη θλίψη, κυρίως το δεύτερο. στις δύο ώρες της πτήσης, προσπαθούσα να κοιμηθώ. με ξυπνούσαν τα φανταχτερά επιφωνήματά της. υποθέτω πως περνάει καλά, αλλιώς κάτι θα είχε κάνει για ν' αλλάξει. αφουγκραζόμουν τα τεκταινόμενα με περιέργεια, όχι, για πολύ, καθώς μετά με ξαναπήρε ο ύπνος.
φτάνοντας στην ελλάδα, είχα αποκοπεί από τις τελευταίες εξελίξεις. δεν ήξερα καν, αν είχαμε πτωχεύσει, ούτε τι ήταν μεσοπρόθεσμο και σαφώς δεν είχα καμία ιδέα για την έκτακτη εισφορά. τα έμαθα μετά. αν βάζεις τα προβλήματα κάτω από το πατάκι, η σκόνη πάντα βρίσκει τρόπο να ξεχυθεί στον αέρα. άφησα την παρέα μου στα σπίτια τους και οδήγησα μέχρι το σπίτι. η μαρία δε με απασχολούσε. μάλλον, μου προκάλεσε τον οίκτο μου.
τόσες μέρες έξω, το μόνο που επιθυμούσα ήταν να ξεχαστώ. τα κατάφερα εν μέρει. γύρισα και το μόνο που θέλω είναι να ξαναφύγω. η μαρία πάντοτε γελούσε άσχημα.
σχόλια