INLAND EMPIRE

Facebook Twitter
0
Tο Σαββατοκύριακο με βρήκε σε έναν υπόγειο κινηματογράφο, το Άστυ, παρέα με εκατοντάδες σινεφίλ και τα τσιγάρα τους. Ζαλάδα, πριν καν αρχίσει η ταινία: INLAND EMPIRE, του David Lynch.

"Μια ερωτευμένη γυναίκα βρίσκεται σε κίνδυνο¨. Αυτή είναι η υπόθεση ενός 3ωρου έργου, με το πιο σαδιστικό δεύτερο μέρος που έχω δει ποτέ μου. Ο Lynch στρίβει το μαχαίρι στην πληγή (το γεγονός ότι είναι παρασκευή βράδυ κι ότι βρίσκεσαι σε μια υπόγεια αίθουσα όπου μοιράζεσαι το οξυγόνο με 100άδες άλλα άτομα αποτελεί πληγή) κάνοντάς σε να πιστεύεις πάνω από 10 φορές πως η ταινία τελειώσε και ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να πας να ξεκουράσεις τα μάτια, το μυαλό, και το κορμί σου. Πως ήρθε η ώρα να πας για ύπνο. Αλλά όχι, μια πόρτα ανοίγει, σκάλες εμφανίζονται, η πρωταγωνίστρια δεν έχει παρά να τις ανέβει. Κι εσύ να την ακολουθήσεις, με ό,τι υπόλοιπο ενέργειας σου έχει απομείνει.

Παρ' όλα αυτά, δεν αποκλείεται, να έχει τη θέση της σε κάποιο επόμενο τοπ τεν με αγαπημένες μου ταινίες.  Εκτός από την απαγορευτική διάρκειά της, έχει όλα τα συστατικά για να την αγαπήσει κανείς. Συν ένα: ότι όλα είναι δυνατά. Αυτή η ταινία σου δίνει μια τρομερή αίσθηση απελευθέρωσης. Τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, το ίδιο κι οι εφιάλτες. Εσύ διαλέγεις σε ποιο κόσμο θα ζήσεις και πως θα πιεις τον καφέ σου στην τελική.
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ