Η Σοφία Παπαϊωάννου παρουσίασε πρόσφατα δυο έρευνες που τράβηξαν την προσοχή όλων μας. Η πρώτη ήταν για την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας, μιας πλούσιας χώρας που χρεωκόπησε μέσα σε μια εβδομάδα. Στη δεύτερη, που προβλήθηκε στις αρχές του μήνα, η Σοφία Παπαϊωάννου κατάφερε να σπάσει το άβατο των φυλακών του Κορυδαλλού αλλά κυρίως να κάνει μια εκπομπή συγκινητική, χωρίς να είναι μελό, διεισδυτική χωρίς να είναι κραυγαλέα, και κυρίως ψύχραιμη.
Πώς ήταν η χρονιά που πέρασε για τους «Νέους Φακέλους»;
Το 2008 ήταν μια χρονιά σημαντική για μας γιατί κάναμε αλλαγή στέγης κι ήρθαμε στο Σκάι. Κάναμε την ίδια δουλειά σε ένα άλλο κανάλι και σε διαφορετική ώρα για πολλά χρόνια, οπότε αυτή η αλλαγή ήταν αναζωογονητική. Επίσης, πρέπει να πω ότι ο Σκάι μας προώθησε πάρα πολύ. Για μένα ήταν μια πολύ καλή χρονιά η φετινή, αισθάνθηκα ότι συμμετείχα πιο πολύ, ο Σκάι είναι ένα κανάλι που σε βοηθάει να μετέχεις περισσότερο σε όλα..
Έκανε μεγάλη αίσθηση η εκπομπή σας για την Ισλανδία.
Ναι κι έκανε και πολύ υψηλά νούμερα. Στην Ισλανδία υπήρχε αυτή η οικονομική κρίση και σαν χώρα έχει κάτι πολύ εξωτικό, κι αυτό πάντα πουλάει τηλεοπτικά . Εξάλλου δεν είναι πως ήταν μια φτωχή χώρα που κατέρρευσε μέσα σε μια βδομάδα. Την ίδια εβδομάδα που ήμουν εκεί πάντως κατέρρευσε και το χρηματικό σύστημα της Ουκρανίας και της Ουγγαρίας, απλώς επειδή ήταν φτωχές χώρες δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση αυτό, σε αντίθεση με την Ισλανδία που ήταν μια πλούσια χώρα που χρεωκόπησε μέσα σε μία εβδομάδα....
Έκανε μεγάλη εντύπωση και το θέμα που κάνατε με τις φυλακές Κορυδαλλού. Το μόνο που είχε να αντιτείνει ο κ. Χατζηγάκης στα προβλήματα των φυλακών ήταν ότι θα ανοίξει καινούργια σωφρονιστικά καταστήματα.
Καταρχάς, εγώ όταν πήγα να μιλήσω στον κ. Χατζηγάκη είχα ήδη πάει στις ελληνικές φυλακές. Δεν ήταν ένα θέμα που πέρασε έτσι απλά από πάνω μου, δεν μιλάμε για μια οικονομική κρίση, αλλά για ένα θέμα που με άγγιξε πολύ. Όταν κάνω ένα ρεπορτάζ μπαίνω πάντα στη θέση του άλλου και κατανοώ ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει ένα τεράστιο πρόβλημα με τις φυλακές. Δεν υποστηρίζω κανένα κόμμα και κανέναν πολιτικό, αλλά μου έδωσε την εντύπωση πως δεν ζούσε το πρόβλημα με την ίδια ένταση που το έβλεπα εγώ. Με συγκλόνισαν τα παιδιά που γνώρισα στον Κορυδαλλό: από ένα παιδί που είχε μπλέξει με τα ναρκωτικά από τα 13 κι είχε γίνει έμπορος μέχρι τη Μαρία, που ήταν και η μόνη που έδειξε το πρόσωπό της, που έχει πια αποφυλακιστεί. Θαύμασα τη δύναμή της. Για μένα, βέβαια, το πιο συγκλονιστικό είναι αυτό που μου συνέβη την ώρα της εκπομπής. Μια μητέρα μου έστειλε ένα μήνυμα που μου έλεγε: «Σας ευχαριστώ που μου δώσατε τη δυνατότητα να δω πού ζει ο γιος μου. Σας παρακαλώ συνεχίστε». Στις φυλακές υπάρχει το άβατο, μια μητέρα δεν ξέρει πού ζει το παιδί της.
Πώς σας φαίνεται η έρευνα στην Ελλάδα ;
Θεωρώ ότι η ερευνητική δημοσιογραφία είναι δύσκολη, πολυέξοδη αλλά και πολύ γοητευτική. Χρειάζεται χρόνο και χρήμα.
Δεν έχει περισσότερες δυσκολίες το να κάνεις έρευνα στην Ελλάδα;
Νομίζω πως ένα ερευνητικό θέμα είναι πιο δύσκολο παντού. Εμείς που έχουμε κάνει άπειρες έρευνες θεωρώ ότι για την Ελλάδα και το μέγεθός της τα έχουμε πάει πολύ καλά. Βέβαια πρέπει και ο τηλεθεατής να συνηθίσει κάτι άλλο. Τα θέματα των «Φακέλων» θέλουν μια άλλου είδους συγκέντρωση. Αλλά υπάρχει τρομερή ανάγκη γι' αυτήν τη θεματολόγια κι αυτό το βλέπω από την ανταπόκριση του κόσμου στο δρόμο.
Πώς σας φαίνεται η ελληνική τηλεόραση, ειδησεογραφικά τουλάχιστον;
Εμένα αυτό που μου λείπει από την ελληνική τηλεόραση είναι η πρωτοτυπία. Ενώ οι Έλληνες φημιζόμαστε για την εφευρετικότητά μας, λόγω του εκπαιδευτικού μας συστήματος μας λείπει το κριτικό πνεύμα και μια ματιά πιο ζωντανή. Όλοι στην Ελλάδα αντιγράφουν ξένες εκπομπές. Είναι επικίνδυνο αυτό, να αντιγράφεις κάτι που δουλεύει στην αγγλική ή στη γαλλική τηλεόραση και να το φέρνεις στην ελληνική - μιλάμε για άλλη κουλτούρα κι άλλη νοοτροπία. Οι δημοσιογράφοι εξάλλου που έχουν μια τριβή με τον κόσμο, από τον πιο πλούσιο και ισχυρό μέχρι τον πιο φτωχό κι ανίσχυρο, μπορούν να αφουγκραστούν τι γίνεται γύρω τους. Αν αφεθεί κανείς έστω και λίγο, η τηλεόραση είναι ένα απίστευτα δημιουργικό μέσο.
Δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν και μεγαλοδημοσιογράφοι που έχουν χάσει την τριβή με τον κόσμο;
Όχι. Όπως είπα και πριν, για μένα ευθύνεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα που δεν σε αφήνει να αναπτύξεις κριτική σκέψη. Ο κόσμος βλέπει ένα γεγονός και θέλει να το συζητήσει την επόμενη μέρα στο γραφείο ή στην παρέα του και προτιμά να μεταφέρει το σχόλιο του αγαπημένου του σχολιαστή από το δελτίο ειδήσεων.
Θεωρείς δηλαδή πως ο κάθε τηλεθεατής έχει βρει το σχολιαστή του κατά κάποιο τρόπο;
Ναι, αυτό πιστεύω. Κοίτα, για μένα το πιο σημαντικό είναι μια ομάδα ανθρώπων να μπορέσει μια μέρα να αναλάβει να φέρει ένα νέο πρωτότυπο δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση. Θα 'θελα να καταφέρει κάποιος να φτιάξει ένα ελκυστικό δελτίο ειδήσεων που να έχει όμως και υψηλή τηλεθέαση. Δεν εννοώ να ακολουθούν όλοι πιστά κάποια ιδέα ή θεματική, γιατί αυτό θα ήταν βαρετό. Το θέμα είναι να υλοποιήσεις αυτή την ιδέα σωστά έτσι ώστε να πουλήσει. Το μεγάλο στοίχημα για μένα θα είναι να είμαι σε μια ομάδα που θα προσφέρει καθημερινή ενημέρωση με ποιότητα και θα δίνει και υψηλά νούμερα τηλεθέασης.
σχόλια