Γνώρισα τον Κυριάκο Κατσαδώρο το 2009, όταν η ΜΚΟ «Κλίμακα» ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας (του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας του Καταστήματος Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών) για τη διεξαγωγή ενός σεμιναρίου για την ψυχική υγεία των κρατουμένων, απευθυνόμενου στο προσωπικό των φυλακών και των ΣΔΕ. Έτσι, λοιπόν, ήρθα σε επαφή με την «Κλίμακα», γνωρίζοντας αρχικά τον Κυριάκο. Τον ψυχίατρο που πριν από 15 χρόνια οραματίστηκε και δημιούργησε έναν φορέα με στόχο την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού εκ των έσω. Έναν φορέα στον οποίο, όπως διαπίστωσα στην πορεία της συνεργασίας μας, οι επιστήμονες και οι ειδικοί συνεργάζονται και λειτουργούν από κοινού με τους ανθρώπους του κοινωνικού περιθωρίου για ν’ αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Ο Κυριάκος Κατσαδώρος είναι πρόεδρος του φορέα και επιστημονικά υπεύθυνος στο σύνολο των δράσεών του.
Ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικός από την εικόνα που θα είχε κάποιος για ένα εξηντάρη καταξιωμένο επιστήμονα και πρόεδρο ενός από τους πιο δραστήριους φορείς στον χώρο της ψυχικής υγείας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ο Κυριάκος ήταν εκεί την Κυριακή, όταν μια κρατούμενη σε κρίση έπρεπε επειγόντως να δει ψυχίατρο, μέσω του ιατρείου Τηλεψυχιατρικής που λειτουργεί η «Κλίμακα» στις Γυναικείες Φυλακές της Θήβας.
Βγαίνει για street work τις νύχτες στην Αθήνα με την Ομάδα Παρέμβασης στον Δρόμο του Προγράμματος Στήριξης Αστέγων της «Κλίμακας».
Είναι ο υπεύθυνος της 24ωρης τηλεφωνικής γραμμής της Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018. Ο Κυριάκος είναι η «Κλίμακα». Αλλά δεν είναι μόνος του. Εμπνέει μια ομάδα ανθρώπων, ή καλύτερα μια παρέα, που λειτουργεί άμεσα, επιστημονικά και ίσως για κάποιους ιδιόρρυθμα και ριζοσπαστικά. Αυτή η έμπνευση, όμως, αυτό το συναίσθημα είναι η κινητήριος δύναμή τους. Που τους κρατά για χρόνια ενωμένους, που τους δίνει τη δυνατότητα ν’ αγωνίζονται πάντα στην «πρώτη γραμμή», αυτό για το οποίο έχουν χαρακτηριστεί ακόμα και ονειροπόλοι ή ουτοπιστές.
σχόλια