To 1964 o Ken Kesey, συγγραφέας του "One Flew Over the Cuckoo's Nest", μάζεψε ότι πιο καμένο είχε σε φίλο, τους στρίμωξε όλους στο πιο ψυχεδελικό πουλμανάκι των 60s, στόκαρε 2 μήνες εφόδια σε ψυχοτρόπα και παραισθησιογόνα και ξεκίνησε ένα ιστορικό road (και LSD) trip από τη μια άκρη της Αμερικής στην άλλη και μετόπισθεν.
Ο Kesey δεν κατάφερε ποτέ να μοντάρει αυτές τις 100 ώρες του πιο ότινάναι home video διακοπών σε ταινία πριν πεθάνει κυρίως επειδή ο ήχος ήταν μονίμως out of sync. Τώρα όμως το τότε τσούρμο που επέβαινε στο λεωφορείο, ο καθένας μεταμορφωμένος μέσα στην ταινία σε ένα τύπου θρύλο με τα παρατσουκλια που τους είχε χαρίσει ο θρυλικός οδηγός τους Neal Cassaday (διάσημη έμπνευση για το "On the Road" του Kerouac), έρχονται να προσφέρουν voice over αφήγηση και να μοιραστούν μικρές ιστορίες και εξομολογήσεις για όσα συνέβαιναν μπροστά και πίσω από την κάμερα.
Δεν έβαλαν φωτιά στην Αμερική, όχι κυριολεκτικά, δεν τα βάλαν με την αστυνομία και δεν οργάνωσαν διαμαρτυρίες, αλλά τόλμησαν, βγήκαν μπροστά με το τόσο φωνακλίδικο λεωφορείο τους με τα ψυχεδελικά χρώματα και τα κόντρα πολιτικά προβοκατόρικα αστεία τους για να προβάλουν τον τρόπο ζωής τους ως εξίσου αμερικάνικο με την επικρατούσα συντηρητίκλα της εποχής. Και κυρίως έκαναν πολύ, πολύ, ΠΟΛΥ LSD.
Τα ηχητικά ντοκουμέντα από τις πρωτες εμπειρίες του Kesey με τα ναρκωτικά, σαν εθελοντής κυβερνητικής έρευνας σε ψυχιατρεία, believe it or not, κλέβουν την παράσταση, ντυμένα με μια πρωτοπόρα διαδικασία clipshow/υποτιτλισμού/animation που έρχεται να προσομοιώσει (επιτυχημένα; δεν ξέρω από εμπειρία, ορκίζομαι) την εμπειρία του LSD trip.
Δεν κρύβω, το πολύ το διακοποβίντεο κούρασε, οι πρωταγωνιστές έγιναν μαντάρα, οι πάντα αόρατοι πλέον 50-60ρηδες αφηγητές συχνά ξενέρωσαν, περίμενα κάτι πιο αναπάντεχο από τριπαρισμένες βουτιές στα ποτάμια και φασώματα. Κι όμως, αποζημιώνουν οι αναπάντεχοι "guest-star" (α, να μωρέ, ο Allen Ginsberg πετάχτηκε από το σπίτι για μια βόλτα), η αίσθηση της εποχής και της ανταρσίας και της ελευθερίας έκφρασης, η από τα μέσα και κόντρα στις παπαρολογίες και προπαγάνδες ματιά στο LSD και η ίδια η χαρισματική μορφή του Ken Kesey.
Ναι μαλάκα μου, ήθελες και εσύ να είσαι εκεί.
(3/5)
σχόλια