ΚΙΝΗΣΗ

Μερικά λεπτά μαγείας με τους Smith & Mighty

Μερικά λεπτά μαγείας με τους Smith & Mighty Facebook Twitter
0
Μερικά λεπτά μαγείας με τους Smith & Mighty Facebook Twitter

Δεν κατάφεραν να γίνουν ποτέ Massive Attack, παρόλο που έβγαλαν καταπληκτικά single και ακόμα καλύτερα άλμπουμ που σήμερα ακούγονται υπέροχα νοσταλγικά αλλά καθόλου παλιά και είναι τόσο καλοφτιαγμένα που είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις ένα κομμάτι. Ίσως αυτό να ήταν και το πιο μεγάλο τους μειονέκτημα.

Εντάξει, δεν έφτιαξαν ποτέ ένα Blue Lines, αλλά ήταν πάντα αξιοπρεπείς σε ό,τι και αν έκαναν και είχαν την ατυχία να είναι πάντα λίγο πιο μπροστά ή λίγο πιο πίσω από τον ήχο που ήταν trendy.

Είναι αυτοί που είχαν κάνει την παραγωγή στο πρώτο single των Massive Attack –το Any Love- και μέχρι τότε ήταν όλοι μαζί μέλη των Wild Bunch, μιας κολεκτίβας που αργότερα έσπασε και έγινε δύο ομάδες –μπορεί και περισσότερες. Η δικιά τους δεν πέρασε ποτέ στην πρώτη γραμμή και έμεινε για κάποιον ανεξήγητο λόγο κάπως underground –ενώ ο ήχος που αυτοί πρώτοι ξεκίνησαν έγινε πάρα πολύ εμπορικός. Οι Massive Attack μεγαλούργησαν κι έγιναν πραγματικά massive.

Ό,τι κι αν έγιναν, όποια κι αν ήταν η τύχη τους, οι Smith & Mighty είναι το πρώτο όνομα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη «ήχος του Bristol». Και μπορεί να μην έγιναν ποτέ αυτό που άξιζαν, αλλά κάθε φορά που ακούω κομμάτι τους νιώθω την ίδια ανατριχίλα με εκείνη τη βραδιά που τους πρωτάκουσα σε μια εκπομπή του Tim Westwood ένα Σάββατο βράδυ, λίγο πριν τα ξημερώματα. Τα κομμάτια τους -όσο ρυθμικά και αν ήταν- είχαν πάντα μια θλίψη, και κάποια βγάζουν έναν καημό που τον είχαν έτσι κι αλλιώς τα κομμάτια απ' το Μπρίστολ.

Έκαναν μόνο μια πραγματική επιτυχία, το Wishing on a Star, τη διασκευή των Fresh 4 δηλαδή στο τραγούδι των Rose Royce. Και τα δύο πρώτα single τους ήταν πάλι διασκευές, στο Anyone (who had a heart) και στο Walk on -και τα δύο κομματάρες των Burt Bacharach και Hal David που τα είχε τραγουδήσει η Dionne Warwick.

Απόψε, ψάχνοντας ένα κομμάτι που είχαν επίσης διασκευάσει και έλεγε μια κάποια Dorothy (που δεν θα πρέπει να τραγούδησε τίποτα άλλο) –το Reflections των Supremes- βρήκα μια συνέντευξή τους για την γιαπωνέζικη τηλεόραση που έχει και μερικά λεπτά από live τους. Ήταν ένα απίθανο σχήμα.

Εδώ με τον Calton που τραγούδησε και στο Any Love των Massive Attack.

0

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ