Message of Uncopromising Love*

Aπό τον Πάνο Μιχαήλ 

Θυμάσαι που είχαμε αλλάξει πουκάμισα;

Άνοιξα τη ντουλάπα κι έβγαλα το δικό σου.

Μοσχομύριζε σαν να ηταν πλυμένο και σιδερωμένο χτες.

Αυτή η λιακάδα είναι το μόνο πράγμα

που δε μπορεί κανείς να μας το πάρει.

Αυτό το φώς ειναι δικό μας .

Το χέρι μου χάιδευε τη θάλασσα.

τα δικά σου το πηδάλιο.

Η νύχτα τη βάρκα.

Οι μικρές φωτιές τους ορμίσκους.

Τα γονατά μου τα υγρά σανίδια.

Το χαμογελό σου, τόσο ψηλά, τ' αστέρια.

Τα μάτια σου στο ξέφωτο

σκοτεινιάζουνε τη μέρα,

λαμπρύνουνε τη νύχτα,

νοσταλγούνε τ' αύριο.

Ήρθες και κάθισες στο πλάι του κρεβατιού μου.

Οι μόδες είχαν φύγει από πάνω σου,

τα μαλλιά σου ειχαν μακρύνει μέχρι τη μέση,

τα ρούχα σου δεν είχαν φύλο.

Το προσωπό σου είχε αλλάξει.

Ήταν το παντοτινό σου πρόσωπο.

Η συκιά θα πέσει.

Και θα μας καταβροχθίσει.

Κάθε της σύκο μια τσούχτρα.

Κάθε πόνος της μαρτύριο.

Για να είμαστε όλοι ίσοι.

Ίσοι - ίσοι - ίσοι.

Ήξερες μόνο να φιλάς,

Σ' όλα τ' άλλα ήσουν κωλόπαιδο.

Σου το είπα,

με πλησίασες επικίνδυνα,

μ' έσφιξες και με φίλησες.

Πάλι μες στο δρόμο.

Για μια μοναξιά ματώσαμε τα χείλια μας,

χυδαιολογήσαμε, κοιμηθήκαμε αγκαλιά,
μ' ένα μαχαίρι κάτω από το στρώμα. 

Για μια μοναξιά μέσα στη πόλη.

Και μέσα μας.

Θα σε πάρει ο αέρας και θα πέσεις στη θάλασσα, και όλα τα παλικάρια θα συναγωνιστούν ποιό θα σε σώσει.

Ο πιο δυνατός θα σε αρπάξει και

θα σε φέρει στη προκυμαία.

θα σε κρατάει σφιχτά, περήφανα.

Σαν να είσαι ο Τίμιος Σταυρός.

Θα μας πάρουνε μαζί τους.

Και θα μας χαιδεύουν τα μαλλιά.

Απαλά, απαλά

(έτσι όπως μας έλειψε

όλα αυτά τα σκληρά χρόνια)

(η τελευταία εμφάνιση του Derek Jarman)

Αλέξης Μπίστικας (1993) Tο ξέφωτο

Σκηνοθεσία: Αλέξης Μπίστικας
Σενάριο: Αλέξης Μπίστικας
Φωτογραφία: Ian Dodds
Μοντάζ: Laurie McDowell
Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις
Ηθοποιοί: Derek Jarman, Stan Weber, Phil Collins, Nick Love, Travis B, Christopher Sanders, Kieron Carroll
Παραγωγός: Tim Perell
Παραγωγή: Royal College of Art
35mm, ασπρόμαυρο, 7', 1993

Λέξεις από τον Ευαγγελισμό του Αλέξη Μπίστικα

Το μουσικό μοτίβο που παίζει ο σαξοφωνίστας είναι από τα

(ανέκδοτα τότε) Τραγούδια της αμαρτίας του Μάνου Χατζιδάκι.