Άνοιξε τις πόρτες του πριν λίγες μόλις μέρες και υπόσχεται να φέρει το αυθεντικό street food της Ανατολής στους δρόμους της Αθήνας, με ένα μοντέρνο twist.
Ο λόγος για το "Falafel Project" του 25χρονου Ντάνιελ Γιακώβι που από μηχανικός αποφάσισε να αφοσιωθεί στη μεγάλη του αγάπη, το φαγητό, και να δημιουργήσει έναν χώρο που θα προσφέρει υγιεινό γρήγορο φαγητό με δημιουργικές γεύσεις που έχουν σαν βάση τους το φαλάφελ.
Ο Ντάνιελ γεννήθηκε στην Αθήνα από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα με καταγωγή από το Ισραήλ. Σπούδασε Μηχανικός Βιομηχανίας στην Αγγλία, και έχει ταξιδέψει πάρα πολύ. "Έχω επηρεαστεί αφάνταστα από τα ταξίδια μου ανά τον κόσμο, ειδικά στα πιο "δύσκολα" μέρη όπως οι Φιλιππίνες και η Κολομβία, και αυτό φαίνεται και στις γεύσεις τουFalafel Project", λέει.
Μου εξηγεί ότι το πρώτο του αυτό εγχείρημα στον χώρο της εστίασης προέκυψε ως φυσικό επακόλουθο της "τρέλας" του για το φαγητό , αλλά και μία διέξοδος από την ανεργία.
Η Αθήνα χρειάζεται περισσότερες επιλογές στο οικονομικό φαγητό, και ειδικά υγιεινές επιλογές. Ελπίζω στο μέλλον να δούμε περισσότερο ενδιαφέρον και τόλμη!
Τι ακριβώς προσφέρει το Falafel Project, και τι θα έλεγες ότι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα street foodάδικα;
Το μενού είναι επηρεασμένο από γεύσεις της Μέσης Ανατολής αλλά και της Μεσογείου, γεύσεις που έτσι κι αλλιώς ταιριάζουν πολύ μεταξύ τους.
Σκοπός μας είναι να προσφέρουμε υγιεινές, ποιοτικές, χορτοφαγικές επιλογές με βάση το φαλάφελ, σε μεγάλη ποικιλία.
Εκτός από τον παραδοσιακό συνδυασμό, λοιπόν, Τhe Original (σαλάτα ταμπουλέ, χούμους, ταχίνι, ελαιόλαδο με Ζά'αταρ, και τηγανιτή μελιτζάνα), έχουμε και διάφορες άλλες πιο τολμηρές δημιουργίες όπως π.χ. το Smoke & Spice με μαροκινή καροτοσαλάτα με κινόα, μέλι και αμυγδαλόψιχα, γιαούρτι με φρέσκα μυρωδικά, και σπιτική καυτερή σάλτσα τσίλι.
Όσον αφορά στο ποτό συνεργαζόμαστε με την νέα ελληνικά σειρά αναψυκτικών Three Cents (Ginger Beer, Lemon Tonic, και Pink Grapefruit Soda) – δημιουργία τριών Ελλήνων bartender.
Τέλος, στηρίζουμε και την ελληνική μικροζυθοποιία με μπίρες που θα ανανεώνονται τακτικά.
Αλήθεια, γιατί Φαλάφελ;
Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν, νομίζω ότι η Αθήνα χρειαζόταν ένα εξειδικευμένο μαγαζί με φαλάφελ, ένα μαγαζί που να προσφέρει κάτι παραπάνω πέρα από την βασική μορφή του δηλαδή. Σκεφτείτε το σαν την εξέλιξη του burger τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα: Από φθηνό κιμά με θλιβερό κρεμμύδι, ντομάτα και πλαστικό τυρί, σε ένα πραγματικά ποιοτικό γεύμα όπως αυτά που βρίσκεις σήμερα.
Ποια ήταν η δική σου σχέση με το φαγητό πριν αποφασίσεις να μπεις ενεργά στον χώρο της εστίασης;
Από παιδί ήμουν μεγάλος foodie! Τριών χρονών ακόμη παραπονέθηκα στον χασάπη όταν με τον παππού είχαμε ζητήσει αρνί παϊδάκια κι εκείνος είχε ξεκινήσει να κόβει από αλλού.
Γενικά η οικογένειά έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σχέση μου με το φαγητό. Ο παππούς μου έμαθε να τρώω τα ψάρια και τα θαλασσινά, και η γιαγιά μου να αγαπώ τον κήπο, τους καρπούς, να μαζεύω την ρίγανη από το βουνό. Όλα αυτά στην Λίμνη Ευβοίας, οπού περνούσα τα καλοκαίρια μου σαν παιδί.
Έπειτα συνειδητοποίησα μέσα από τα ταξίδια μου ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος του φαγητού τον οποίο οφείλουμε να ανακαλύψουμε.
Το street food στην Ελλάδα δεν γνωρίζει κρίση;
Η αλήθεια είναι πως παρά την κρίση οι Έλληνες δεν έχουν σταματήσει να τρώνε έξω. Αυτό που έχει μειωθεί είναι η σπατάλη, λόγου χάρη στις ταβέρνες που ο κόσμος παρήγγειλε τα διπλάσια απ' ότι έτρωγε! Επίσης έχουν εξαφανιστεί διάφορα ακριβά εστιατόρια που δεν πρόσφεραν τίποτα το συναρπαστικό. Αντιθέτως, το street food πάει πολύ καλά, ειδικά όταν είναι κάτι καινούργιο, ξεχωριστό και οικονομικό, όλοι θα το δοκιμάσουν.
Πόσα άτομα βρίσκονται πίσω από το The Falafel Project;
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τράβηξα να ξεκινήσω το Falafel Project! Κι εγώ πρόσφατα έμαθα ότι στην εστίαση χπειάζετε τόση "αόρατη" δουλειά. Αυτή την στιγμή είμαστε τέσσερα νέα παιδιά στο μαγαζί. Εγώ, ο Γιώργος Μαρινάκος, ένας νέος, ταλαντούχος, αυτοδίδακτος μάγειρας (αξίζει να ακολουθήσετε την σελίδα του στο Pinterest!), ο Θάνος και η Μαριάννα.
Πώς βλέπεις το τοπίο του street food στην Αθήνα σήμερα;
Πιστεύω ότι στην πραγματικότητα υστερούμε σ' αυτό το κομμάτι σε σχέση με άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Στο Λονδίνο λόγου χάρη αν ξέρεις να ψάχνεις θα βρεις ό,τι κουζίνα θες με πέντε λίρες.
Εδώ είναι πολύ λίγοι αυτοί που προσφέρουνε κάτι ξεχωριστό όσον αφορά το φαγητό δρόμου. Ίσως και να το σνομπάρουμε λίγο επειδή έχουμε τρομερή παραδοσιακή κουζίνα, αυτό όμως δεν είναι καλή δικαιολογία.
Η Αθήνα χρειάζεται περισσότερες επιλογές στο οικονομικό φαγητό, και ειδικά υγιεινές επιλογές. Ελπίζω στο μέλλον να δούμε περισσότερο ενδιαφέρον και τόλμη!
_____________________________
Χαϊμαντά 19-21, Χαλάνδρι
Launch Party: Σάββατο 21 Μαρτίου, στις 13:00
σχόλια