Οροθετικοί στην Αθήνα της κρίσης

Οροθετικοί στην Αθήνα της κρίσης Facebook Twitter
ΝO BAREBACK: Ο Δημήτρης Παπαιωάννου σε φωτογραφία του Κυριάκου Καρσερά
2

Φρικάραμε, προβληματιστήκαμε, πενθήσαμε, οργιστήκαμε, αμφισβητήσαμε ή απλώς αδιαφορήσαμε, κάποτε ίσως ανεπίτρεπτα, εν τέλει, όμως, μάθαμε να ζούμε με «αυτό». Λέξεις όπως «οροθετικός», «φορέας», «προφυλακτικό» μπήκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο κι ας μην έγινε τελικά ποτέ πανδημία, τουλάχιστον στον ανεπτυγμένο κόσμο, όπου θεωρητικά εξακολουθούμε να ανήκουμε. Το AIDS σήμερα δεν θερίζει – υπάρχουν σίγουρα χειρότερες ασθένειες. Ποιότητα και προσδόκιμο ζωής ασθενών και φορέων καλυτέρεψαν αισθητά, οι θάνατοι σπανίζουν, το ίδιο και οι εικόνες φρίκης που σημάδεψαν τη δεκαετία του '80. Είναι, μάλιστα, κοινό μυστικό πως αρκετός κόσμος φλερτάρει με τις υψηλού ρίσκου συγκινήσεις του bareback, θεωρώντας πως «πάει, πέρασε». Δεν πέρασε. Και το στίγμα παραμένει φορτίο βαρύ, που δύσκολα εκθέτει ή μοιράζεται κανείς, ενώ λειτουργεί αποτρεπτικά και στην αναζήτηση διάγνωσης. Επιπλέον, ο κοινωνικός ρατσισμός καιροφυλακτεί, όπως έδειξε το απαράδεκτο συμβάν του Απριλίου με τη διαπόμπευση και προσωρινή φυλάκιση 26 οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, που δήθεν απειλούσαν τη δημόσια υγεία (προφανώς από... μόνες τους, ούτε οι απαιτητικοί πελάτες, ούτε τα ανεξέλεγκτα πορνοκυκλώματα ευθύνονται). O πανικός, που με την αγαστή συνδρομή πολλών ΜΜΕ ακολούθησε τις περί υγειονομικής βόμβας και ξενόφερτης απειλής δηλώσεις των τότε υπουργών Λοβέρδου-Χρυσοχοΐδη, έδειξε πόσο εύκολα είναι τα κοινωνικά πισωγυρίσματα, πόσο πράγματα που ίσως κάποιος στοιχειωδώς ενημερωμένος θεωρεί πια αυτονόητα δεν είναι καθόλου.  

 «Το στίγμα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα, ειδικά στην Ελλάδα. Ακόμα και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι μαγκώνονται απέναντι σε έναν οροθετικό. Μεγάλη η ευθύνη διανοούμενων και καλλιτεχνών, που δεν έχουν αγκαλιάσει την υπόθεση, όπως συμβαίνει έξω», εκτιμά ο 38χρονος Νικόλας Φακιολάς, μέλος της Θετικής Φωνής. Διαγνώστηκε πριν από έναν χρόνο οροθετικός και «το σοκ ήταν αναπόφευκτο, παρά την εξοικείωση που είχα, όντας χρόνια εθελοντής σε οργανώσεις κατά του AIDS στο Αμβούργο. Χρειάστηκα ψυχολόγο, που πράγματι με βοήθησε πολύ. Η οικογένεια με ξέγραψε εντελώς – ευτυχώς είχα καλούς φίλους! Ακολουθώ τη θεραπεία μου – ας είχε μόνο λιγότερες παρενέργειες. Προσέχω περισσότερο... Το κυριότερο είναι να μη λιγοψυχήσεις, να βρεις κανάλια και διόδους υποστήριξης, να το παλέψεις», καταλήγει. Στο στίγμα επικεντρώνει και η 41χρονη Δέσποινα Ν., εθελόντρια του Κέντρου Ζωής και οροθετική επί δεκαετία. «Κάποιοι δεν θέλουν καν ν' ακούσουν γι' αυτό... Και όχι μόνο απλοί άνθρωποι. Αντιμετώπισα συχνά άγνοια και ρατσισμό από νοσοκομειακό προσωπικό, από γιατρούς του ΙΚΑ, από οδοντιάτρους ακόμα». Παραπονιέται επίσης για τις παρενέργειες των φαρμάκων, όμως «χάρη σε αυτά κρατιόμαστε... κάποιοι μάλιστα σκέφτονται να διακόψουν προσωρινά την αγωγή, να "χειροτερέψουν", ώστε να μη χάσουν το επίδομα. Του χρόνου ξαναπερνώ κι εγώ από επιτροπή. Δεν ξέρω τι να κάνω...». Πρόκειται για ένα επίδομα απαραίτητο, αν σκεφτεί κανείς την αδυναμία πολλών να εργαστούν –η Δέσποινα π.χ. είχε απολυθεί ακριβώς επειδή ασθενούσε συχνά– αλλά και τις παράπλευρες λοιμώξεις που τους ταλαιπωρούν. «Οι φίλοι, πάντως, με στήριξαν εξαρχής. Ακόμα και με τον πρώην άντρα μου, ο οποίος εν αγνοία του μου μετέδωσε τον HIV, αποκαταστήσαμε τις σχέσεις μας...», συμπληρώνει.

Το κακό νέο της χρονιάς ήταν βέβαια η θεαματική άνοδος των κρουσμάτων HIV –500%, η μεγαλύτερη πανευρωπαϊκά! – στους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών. Αναδείχτηκαν πρώτη ομάδα υψηλού κινδύνου, με ποσοστό 46,4% σε σύνολο 1.049 περιπτώσεων (883 άνδρες, 166 γυναίκες). Στη δεύτερη θέση έπεσαν οι γκέι άνδρες (24,4%) με ελαφρά άνοδο, ενώ ένα 18% χαρακτηρίζεται «άγνωστης προέλευσης» (στοιχεία Ιανουαρίου- Οκτωβρίου). Λεπτομέρεια: οι δαιμονοποιημένοι και γι' αυτό μετανάστες δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το 15% των περιπτώσεων... «Η κατάσταση με τους χρήστες είναι εξαιρετικά επείγουσα και απαιτεί άμεσα μέτρα. Παρά τις προσπάθειες του ΟΚΑΝΑ, η επιδεινούμενη οικονομική κρίση και η ένδεια φούντωσαν το πρόβλημα. Στο ίδιο κλίμα εντάσσεται η αύξηση των διακρίσεων κατά των οροθετικών και η στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων, όπως οι ξένοι και οι ιερόδουλες», παρατηρεί ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής Άγγελος Χατζάκης.

Η κρίση πράγματι ευνοεί συντηρητικότερες απόψεις, δημιουργεί αδιέξοδα, αφοπλίζει δημόσια υγεία και κράτος πρόνοιας. Επιδόματα και συντάξεις οροθετικών απειλούνται (ορισμένες υπηρεσίες πρόνοιας απαιτούν τώρα πιστοποιητικά αναπηρίας 67%), προγράμματα περικόπτονται και διοικητές νοσοκομείων, όπως το Τζάνειο, προειδοποιούν πως «φάρμακα τέλος». Ο εγχώριος «Φύρερ» Μιχαλολιάκος δηλώνει σε τηλεοπτική συνέντευξη πως δεν έχει καν AIDS για να... έχει σχέσεις με ομοφυλόφιλους, με τον δημοσιογράφο να το καταπίνει αμάσητο. Η «ολοκληρωτικής» έμπνευσης υγειονομική διάταξη Λοβέρδου παραμένει σε ισχύ, όπως επισημαίνει η Χρυσούλα Μπότση, γιατρός και μέλος της Act Up, ενώ αναρωτιέται γιατί η Πολιτεία δεν αναζητά φθηνότερα γενερικά αντιρετροϊκά φάρμακα. Και πάει λέγοντας.

Zούμε, κοντολογίς, σκηνικά και καταστάσεις που παραπέμπουν μάλλον στην πρώτη παρά στην τρίτη μετά AIDS δεκαετία. «Δυστυχώς, το μεγαλύτερο βάρος στη μάχη κατά του AIDS επωμίζονται ουσιαστικά οι ΜΚΟ... Χρειάζονται πιο στοχευμένες καμπάνιες και μεγαλύτερη υπευθυνότητα συνολικά. Είναι π.χ. τραγικό να γίνεσαι φορέας εντελώς από "σπόντα", όπως κάποιες ανυποψίαστες σύζυγοι», λέει ο Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος της Praksis, που, μεταξύ άλλων, τρέχει την κινητή μονάδα διάγνωσης Rapid Test (HIV, ηπατίτιδα C). Η μονάδα περιοδεύει σε γκέι στέκια, πιάτσες αγοραίου έρωτα και χρήσης ναρκωτικών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. «Είναι σημαντικό να μη φοβάσαι να εξεταστείς. Η έγκαιρη διάγνωση και αγωγή προλαβαίνει τη νόσο και μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης», τονίζει. Ένα άλλο γρήγορο τεστ είναι το τεστ σάλιου που πραγματοποιεί το Athens Check Point (Πιττακή 4, Μοναστηράκι) από 1η Νοεμβρίου και απευθύνεται κυρίως σε γκέι άντρες. «Έχουμε ήδη αρκετές προσελεύσεις, βασικά νέους αλλά και πρωτοεξεταζόμενους, που ενθαρρύνονται από το φιλικό περιβάλλον», λέει ο υπεύθυνος του κέντρου Σοφοκλής Θάνος. Η γκέι κοινότητα, που πρώτη βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, είναι αναμφίβολα και εκείνη που το πολέμησε, που χαλυβδώθηκε περισσότερο: «Όσοι επιλέγουν ανασφαλείς πρακτικές, το κάνουν πλέον εν γνώσει τους», συμφωνεί φίλος ακτιβιστής. Μπορεί, άραγε, να συνδυάσει κανείς, γκέι, στρέιτ  ή ό,τι άλλο, ευθύνη και ελευθερία επιλογής; Γεγονός είναι πως η ζωή πάντα θριαμβεύει στο τέλος. Ώσπου, όμως, να βρεθεί οριστική θεραπεία, ας πούμε «ως εδώ» στο κυνήγι μαγισσών, στο στίγμα, στον ρατσισμό, στα ύποπτα συμφέροντα. Ο τρόμος καταστρέφει, ο αυτοσεβασμός σώζει, η αλληλεγγύη επίσης, το δικαίωμα στον έρωτα είναι αδιαπραγμάτευτο και διαχρονικά ανατρεπτικό.

Διάφορα
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
The serious issues surrounding HIV & Aids in Greece are dwarfed by the state sponsored abuse of this sector, people such as Chrysoula Botsi (listed above), who have been apart of a 15 year lie based on misinformation, deception and defrauding the state and its resources whilst playing the state against itself whilst working with a conflict of Interests for the NGO (MKO) ACTUP ΔΡΑΣΕ HELLAS, and she was directly responsible for providing the Ministry of Foreign affairs with non legal information to gain funding of which they had no legal right to for projects in an area to which they had no experience or knowledge of, this was further rectified by the reciepts for Champagne and excess items non required of state projects within this domain.The NGO ACT UP ΔΡΑΣΕ HELLAS was guilty of defrauding ΥΔΑΣ of nearly 200,000 euro's but more guilty of having their President Kostadis Kaburakis & another member of their board of Directors who illegally claimed to be Doctors to gain access to patients in Andreas Syggros hospital and their HIV/Aids medical data.This was implemented and covered up by Chrysoula Botsi, the MKO's financial director, responsible for defrauding the Ministry whilst working for KEELPNO and covering up the fact that two of her board members were illegally pretending to be Doctors, her work in part has only served to cover up the illegal access to highly sensitive medical data which the NGo has abused the confidential sanctity of by allowing a complete breach of patient priveledge as expected by those who have to turn to this sector for help.The illegal court case by the President of the NGO against those who fought to expose his criminal behaviour and that of the NGO's members was given a verdict of innocence to the accused who did no wrong in their highlighting of these people and their 15 year lie. Those accused were acquitted and the evidence provided against the President Kostadis Kabourakis, Chrysoula Botsi and Kostantinos Zikkas as covered in ENET (2009) is now part of a larger investigation into state corruption.More as reported in ENET (2009)http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=165379 http://fckdupathens.wordpress.com/2013/05/01/lies-cover-ups-and-censoring-the-truth-welcome-to-the-greek-hivaids-sector/
Καλημερα σας !!!!Θα παραθεσω την δικη μου εμπειρια στο ανωθεν αρθρο,το οποιο βρισκω εξαιρετικο.Τον σεπτεμβριο εγω και δυο ακομα φιλοι μου,καναμε ενα ταξιδι απο την Αθηνα εως την Θεσσαλονικη με τα ποδηλατα μας,περνωντας απο διαφορες πολεις της Ελλαδος ωστε να ενημερωσουμε για το Aids,για την προφυλαξη απο αυτο,διανεμοντας ενημερωτικα φυλλαδια αλλα και προφυλακτικα.Σκοπος μας,οχι μονο η ενημερωση,αλλα να φωναξουμε σε ολους,οτι το Aids δεν μεταδιδεται με μια αγκαλια ή ενα φιλι.Οτι ειμαστε ολοι ανθρωποι με τις ιδιες αναγκες και επιθυμιες.Οτι δεν μπορει ενας Ανθρωπος να ζει στον περιθωριο,να κατακρεμνισουμε το κοινωνικο στιγμα αλλα και ρατσισμο.Και ξερετε τι παρατηρησα; ενω ειχαν ενημερωθειακομα και ατομα οροθετικα ,για την δραση αυτη,κανεις δεν συμμετειχε στην εκδηλωση που καναμε πριν την αναχωρηση μας,στο Συνταγμα (για την ακριβεια ελαχιστοι,ισως και μετρημενοι στα δαχτυλα του ενος χεριου μου )....μετα το ταξιδι,το οποιο ηταν πολυ επιπονο,αλλα μας γεμισε με πολλες εμπειριες ολους μας,ξερετε τι σκεφτηκα ;Οχι μονο οι κοινωνια,αλλα και οι ιδιοι ,οι οποιοι πασχουν απο Aids εχουν βαλει τον εαυτο τους στο περιθωριο....