Γυρεύοντας μιαν ουτοπία με στοιχειώδες μπίζνες πλαν
Οι «αγανακτισμένοι» της Βαρκελώνης φύτευαν μπρόκολα στην πλατεία. Και είχαν κιθάρες. Δεν άρθρωσαν ούτε μια ανθεκτική, εφαρμόσιμη πολιτική πρόταση. Δεν γέννησαν ούτε έναν ηγέτη. Και ο Ζίζεκ, ερωτευμένος με τα λόγια του, επαναλαμβάνει το πασιφανές: ο καπιταλισμός είναι μια απ' τις πιο μεγάλες, συλλογικές σκληρότητες που εφηύρε ο ανθρώπινος νους, οριζοντίως και καθέτως. Αλλά, εγώ, εμείς, συντετριμμένοι μέσα στα χαλάσματα, δεν χρειαζόμαστε άλλες αναλύσεις των χαλασμάτων - ψάχνουμε έναν νέο τρόπο να ζήσουμε. Μια ουτοπία με στοιχειώδες μπίζνες πλαν!
σχόλια